تجهیزات پزشکی و تولیدات زیر‌پله‌ای

جای آن است كه خون موج زند در دل لعل
زین تغابن كه خزف می‌شكند بازارش
پای درددل تولید‌كنندگان و پزشكان اگر بنشینیم، نمیتوان نگریست، این درد بیماران است كه از زبان اینان جاری می‌شود، درد مدیریت كلا‌ن كشور است، نه فقط آسمان تجهیزات پزشكی این رنگ است، به هر كجا كه روی آسمان همین رنگ است.
حاصل كل تحقیقات پزشكی ایران در سال گذشته فقط ۱۴۵ مقاله علمی بوده است، در‌حالی كه تركیه ۱۸۳۵ و پاكستان ۷۶۳ مقاله ارائه نموده‌اند و حتی كویت با تنها یك دانشگاه از ایران پیشی گرفته است.
قبل از انقلا‌ب خبر منتشر شده در یك روزنامه مبنی بر حمل غذای یك مركز درمانی با آمبولا‌نس آژیركشان مورد نقد یك استاد روانشناس قرار گرفت كه انتشار چنین خبری سبب بی‌اعتمادی و نهایتا بی‌اعتنایی افكار عمومی ‌به آژیر آمبولا‌نس می‌شود و خطر‌ناك است. چند سال قبل نشریه‌ای گزارشی با این عنوان درج كرد (‌دو ادعای متضاد در مورد ورود لوازم پزشكی تاریخ مصرف گذشته‌) كه موجب اعتراض مسوولا‌ن وقت وزارت بهداشت شد و فرمودند: <علیه كسانی كه این‌گونه شایعات را منتشر می‌كنند به‌عنوان تشویش اذهان عمومی ‌شكایت می‌كنند.> و باز امسال خبر گسترده قاچاق ملزومات پزشكی - احیاناً غیر‌استاندارد- مطرح و قطعا در آینده با این افراد به دلیل تشویش اذهان عمومی برخورد خواهد شد! انتشار این اخبار بدون فرهنگ‌سازی می‌تواند بی‌اعتمادی و اضطراب را در جامعه دامن زند، اما كتمان واقعیت و به تعبیر دیگر لا‌پوشانی موجب شیوع فساد و انحراف می‌شود. شما در مواجهه با بیمار نمی‌توانید منكر بیماری شوید یا آن را كتمان كنید بلكه با قبول بیماری و تشخیص باید درمان را شروع كرد. در بیماری فرهنگی مذكور نیز باید فرهنگ‌سازی و درمان كرد. تولید ۳/۲ درصد گازهای جراحی ظاهرا استریل زیر‌پله‌ای است!
سالا‌نه ۱۰ هزار تن گاز جراحی و استریل در كشور مصرف می‌شود كه دو‌سوم آن در كارگاه‌های غیر‌مجاز و به اصطلا‌ح زیر‌پله‌ای تولید می‌شود. بسیاری از پزشكان از كیفیت گازهای جراحی شكایت دارند و می‌گویند‌: <پرز این گازها در زخم می‌ماند و ایجاد عفونت می‌كند، سرعت و كیفیت جذب آنها پایین است و نخ حاجب آن هنگام جراحی پاره و خرد می‌شود.>
جالب توجه اینكه استاندارد گاز جراحی و استریل هنوز اجباری نشده است!
چه كسی باید تصمیم بگیرد كه استاندارد یك كالا‌ی پزشكی اجباری شود!؟
البته گاز‌های جراحی قبل از توزیع استریل می‌شود و همین امر برای جراحان اطمینان‌بخش است، اما اگر میزان میكروب موجود در گاز جراحی بیش از حد مجاز باشد لا‌شه میكروب‌ها نیز باعث بروز تب در بیماران می‌شود و این در مواد غذایی ما نیز صدق می‌كند. چرا شیرها‌ی پاستوریزه و استریلیزه ما استاندارد كشور‌های دیگر را نمی‌گیرد‌؟ چون میزان لا‌شه باكتری‌های آن گاهی صد‌ برابر حد مجاز می‌باشد و این به روش دوشیدن، جمع‌آوری، حمل، بسته‌بندی و حتی تغذیه دام بر‌می‌گردد. در گازهای جراحی زیر‌پله‌ای نیز تمامی مراحل غیر‌استاندارد و غیربهداشتی است كه نهایتا استریل می‌شود!
در حال حاضر حدود ۱۰ كارخانه مجاز، گاز جراحی و استریل تولید می‌كنند، پروانه بهره‌برداری از وزارت صنایع دارند، مالیات و ده‌ها نوع عوارض می‌پردازند و به قول معروف زیر‌زمینی نیستند، و‌لی هنوز موفق به دریافت پروانه ساخت از اداره تجهیزات وزارت بهداشت نشده‌اند. به عبارت دیگر، هنوز آیین‌نامه صدور پروانه ساخت گاز جراحی تدوین نشده است.
و اما حكایت غریب صدور تأییدیه، سازنده محترم نمونه‌ای از محصول را به وزارت بهداشت ارائه می‌كند و تأییدیه می‌گیرد.
حال اگر یك شیر پاك‌خورده‌ای كالا‌ی مرغوب دیگران را در بسته‌بندی خویش قرار دهد، وزارتخانه از كجا می‌فهمد‌؟ و یا اگر در محموله بعدی از مواد اولیه نامرغوب استفاده كند، چه كسی پاسخگو است‌؟ اساساً بازدید از خطوط تولید و نمونه‌برداری راندم از خطوط تولید چه می‌شود‌؟ این عدم بازدید نیز سیاست تشویقی برای گارگاه‌های زیر‌پله‌ای است و در نهایت گارگاه‌های غیر‌مجاز با هزینه كمتر و البته غیر‌استاندارد كالا‌ی ارزان‌تر ارائه می‌نمایند و بازار را از دست كارخانه‌های مجاز می‌ربایند و همیشه چنین بوده است، بدل زیباتر و كم‌هزینه‌تر و به قول معروف بزك‌كرده و خوش آب و رنگ جای اصل را می‌گیرد و جای آن دارد كه صاحبان صنعت، خون گریه كنند كه خر‌مهره و خزف جای در و لعل گرانسنگ را در بازار گرفته است.

مهدی خزعلی

منبع : روزنامه اعتماد ملی