تابستان طوسی

پایتخت مد اروپا هفته گذشته شلوغ ترین روزهای کاری خود را گذراند. برگزاری جشن شصت سالگی دیور باعث شد تعداد بسیاری از طراحان به فکر نوآوری بیفتند و لباس هایی به سبک و سیاق دیور طراحی کنند. درست شصت سال از زمانی که کریستین دیور در سال ۱۹۴۷ اولین شوی لباس به نام New look را به نمایش گذاشت می گذرد.
لباس هایی که در زمان خودش طرفداران فراوان پیدا کرد و باعث شد دیور راه چند ساله را یک شبه طی کند و با مد کردن بلوز های یقه رومی چین دار و دامن های ماکسی کلوش که تا سطح زمین فقط بیست سانتی متر فاصله داشت و کمربند های پهن و کفش های مدل رومی که پاشنه کوتاه داشتند و بند بلندشان دور پا بسته می شد به شهرتی میلیونی برسد. در جشن شصت سالگی دیور که در کاخ ورسای برگزار شد و مونیکا بلوچی، نائومی کامپبل، لیندا اوانگلیستا برترین مدل اروپایی و پدروآلمودوبار کارگردان اسپانیایی و دیگر افرادی که مشترک لباس های دیور بودند شرکت داشتند کریستین دیور لباس هایی را به عنوان طرح های تابستان معرفی کرد که بسیار عجیب و تلفیقی از تمامی فرهنگ ها بودند.
کریستین دیور نامی پرافتخار در صنعت مد به شمار می رود. او در ۲۱ ژانویه ۱۹۰۵ در مونته کاتینی به دنیا آمد و در ۲۴ اکتبر ۱۹۵۷ درست ده سال پس از افتتاح اولین نمایش لباس درگذشت. پس از تحصیل در رشته علوم سیاسی به ارتش فراخوانده شد و بعد از جنگ جهانی دوم به صورت رسمی وارد دنیای لباس شد و از سال ۱۹۳۸ به اتودزنی طرح لباس زنانه پرداخت و موفق شد با سرمایه گذاری مارسل بوساک که صاحب کارخانه منسوجات بود و معروف به پادشاه کتان معروف، اولین فروشگاه خود در پاریس را افتتاح کند. فروش لباس های دیور در سال ۱۹۴۷ به حدی بود که تا سال تمام نشده توانست نخستین سالن مد در نیویورک را راه اندازی کند و به شهرتی دو برابر گذشته دست یابد. همانطور که از نام اولین مجموعه لباس های دیور پیداست (New look) او نگاهی متفاوت به لباس های زنانه داشت و توانست صنعت لباس اروپای پس از جنگ را حیاتی دوباره بخشد. دو سال بعد از اولین شوی لباس هایش خط تولید لباس های کتان را راه انداخت که با سود فراوان همراه شد. در سال ۱۹۵۰ به طراحی دامن های بلند و تنگ و بلوزهای یقه باز طرح بادی پرداخت.
در سال ۱۹۵۳ مجموعه ای طراحی کرد با پارچه های پرگل و نقش دار که به لاله معروف شد و محبوبیت زیادی پیدا کرد. در سال های ۵۴ و ۵۵ دو مجموعه به نام های H و A طراحی کرد که کاملاً شبیه به این دو حرف الفبا بود. در مدل اولی لباس ها چسبان و یقه باز بود و برعکس یقه در مدل A بسته بود و دامن طرح کلوش و پفی داشت. در سال ۱۹۵۷ طراحی لباس را محدود و به تولید کیف، کفش، عطر و ادوکلن و لاک ناخن مشغول شد که علاوه بر درآمدزایی و فروش بی سابقه باعث معتبر شدن نام دیور در سراسر اروپا شد. خانواده دیور بعد از ماکس جاکوب اشرافی ترین خانواده فرانسه به شمار می روند.
بعد از مرگ کریستین دیور در پنجاه و دو سالگی مدیریت کمپانی دیور به مارک بوهان، جان فرانکو فرره و جان گالیانو سپرده شد که البته در میان تمامی این طراحان صاحب سبک فقط جان گالیانو زنده است و سکان کمپانی شماره یک مد فرانسه را هدایت می کند. هفته ای که گذشت طراحان دیور در یک اقدام جالب طرح های آفریقایی، آسیایی را با لباس مدرن اروپایی آمیخته و تن مانکن هایی کرده بودند که شبیه عروسک های کوکی بودند. برترین لباس های تلفیقی دیور به لباس هایی مربوط می شد که دامن ها شکل ماهی و بلند و بلوزها شبه کیمونو بودند. پارچه های به کار رفته در کیمونو معمولاً طوسی و خاکستری با گل های درشت سرخابی و بنفش و قرمز و زرد بود. با توجه به اینکه تمامی مدل های ارائه شده در هفته مد پاریس از دیور گرفته تا آرمانی و شانل و والنتینو تلفیقی از طوسی و سفید بودند به نظر می رسد طوسی به عنوان رنگ فصل انتخاب شود.

بهاره مهرنژاد

منبع : روزنامه شرق