اشعار امروز، فقط بازی با کلمات است

محمدعلی سپانلو ازجمله نویسندگان و شاعران نامداری است كه با ترجمه‌هایش شاعران خارجی را به علاقه‌مندان شعر و ادب معرفی كرده است.سپانلو در حال حاضر ۲ ترجمه از ۲ شاعر را در دست دارد كه پس از پایان ترجمه و نگارش آنها را به چاپ خواهند رساند. به همین بهانه گفت‌وگوی كوتاهی با او انجام داده‌ایم.
ـ در حال حاضر مشغول چه كاری هستید؟
سرگرم ترجمه یكی، دو مجموعه شعر خارجی هستم. همچنین مثل همیشه كارهایی هم روی شعرهای جدیدی كه روی كاغذ آورده‌ام، انجام می‌دهم.
شعرهایی كه در حال ترجمه آنها هستید، از چه شاعرانی است؟
سال گذشته طی سفری كه به تركیه داشتم و شركت در یك فستیوال علمی، با شاعری خوب و دوست‌داشتنی به نام مك كنزیك كه اهل انگلیس است، آشنا شدم. شعرهایش را خواندم و بسیار شیفته قلم‌اش شدم. همانجا از او درخواست كردم كه آثارش را برای ترجمه و چاپ در ایران به من بدهد. می‌خواستم مردم كشورم هم با این شاعر و قلم‌اش آشنا شوند. همچنین درحال ترجمه نوشته‌های شاعر دوست‌داشتنی و مورد علاقه‌ام تلود الیوت هستم.
ـ از حس و فضای موجود در شعرهای مك كنزیك بگویید، چه ویژگی در نوشته‌هایش وجود داشت كه تصمیم گرفتید آن را ترجمه كنید؟
نوع، حس و فضای موجود در شعرهایش بسیار به ذهن من نزدیك است. او در نوشته‌هایش مساله انسان امروز را به شكل اسطوره و تاریخ بیان می‌كند. این نوع شعر بسیار برایم دلپذیر است، به همین دلیل فكر می‌كنم انسان امروز در جوامع مختلف با این نوع فضا ارتباط خوبی برقرار كند. اشعار الیوت هم با نوعی بی‌زبانی، حال و اوضاع زمان معاصر و تاریخ بشر را بیان می‌كند. به‌هرحال چیزی كه برایم مهم جلوه می‌كرد، این بود كه موارد و عناصر موجود در اشعار به ذهنیت و حس من نزدیك باشد.
ـ كتاب شعر «كاشف از یاد رفته‌ها» از نوشته‌های جدیدتان هم در همین حس و فضاست؟
این كتاب دارای ۴ منظومه و یك مقاله است. فرهنگ تهران قدیم، نوع محله‌ها و حتی پیاده‌روهای آن زمان به صورت شعر به خواننده معرفی می‌شود. به عنوان مثال محله‌هایی كه در آنها جن یا گنج بوده است، معرفی شده اند. محله‌هایی چون داوودیه، بلوار ناهید و یا محله قیصریه كه در آن گنج‌های زیادی یافت شده است. تمامی این موارد با كلام شعر همراه است و می‌تواند برای مخاطب جذاب باشد.
ـ شعر امروز و جوانانی كه به دنبال این هنر و ادب می‌روند را چگونه می‌بینید؟
آرزو داشتم در اشعار روز فضای اجتماعی امروز را ببینم كه اینطور نیست. متاسفانه اكثر اشعار امروز بازی با كلمات است و فاقد هرگونه فضا و حس كافی. متاسفانه در نوشته‌های اینچنینی هیچگونه منش انسانیت وجود ندارد.

منبع : روزنامه مردم سالاری