نقطه ضعف خطرساز

بد گل خوردن ایراد بزرگ تیم ملی در ۲ بازی نخست جام ملت های آسیا بود. ملی پوشان در نیمه اول محكم بازی نمی كنند، به مهاجمان حریف اجازه خودنمایی می دهند و بعد از آنكه قفل دروازه رودباریان باز شد انرژی زیادی صرف می كنند تا جبران مافات كنند.
به طور خیلی اتفاقی در این ۲ بازی شانس با تیم ملی یار بود و فاجعه ای اتفاق نیفتاد اما تضمینی وجود ندارد درمرحله حذفی كه به احتمال فراوان به مصاف كره جنوبی یا عربستان می رویم فرصت بازگشت به بازی وجود داشته باشد.
واضح است كه تیم ملی در ساختار دفاعی با مشكلات عدیده ای روبرو است عیبی كه بی شك مورد توجه حریفان اصلی ایران در راه قهرمانی قرار می گیرد. قسمت اعظم نیمه اول بازی با چین، ملی پوشان در دفاع تیمی خیلی ناهماهنگ و سردرگم عمل كردند و وظایف هافبك ها در كار دفاعی مشخص نبود. در بسیاری از مواقع وقتی حریف صاحب موقعیت می شد برتری نفری مهاجمان چین بر مدافعان ما مشهود بود و كمتر صحنه ای روی دروازه ما اتفاق افتاد كه مدافعان ما با اقتدار توپ را از مهاجمان حریف بگیرند. با این اوصاف حق داریم نگران وضعیت تیم ملی در بازیهای مرحله یك چهارم و نیمه نهایی باشیم.
بدیهی است برخلاف دوره مقدماتی اشتباهات فردی در مرحله حذفی قابل جبران نیست و حریفان قدرتمندی نیزدر مراحل بالاتر روبروی ایران خواهند ایستاد. چشمان تیزبین حریفان و آنالیزورهای كره ای و عربستانی به طور قطع برای ۳۰ دقیقه ابتدایی دیدار مرحله یك چهارم برابر ایران بازی تهاجمی را تجویز می كنند و امیر قلعه نویی زمان زیادی برای رفع این ایراد بزرگ در تاكتیك تیمی ایران ندارد.
متأسفانه در نیمه اول شاهد بودیم كه خط هافبك ایران علی رغم بهره مندی از ستاره های نامداری مانند كریمی و نكونام و مهدوی كیا ابتكار عمل را از دست داده بود و ضریب اشتباهات و تعداد پاس های اشتباه هافبك های ما بسیار زیاد بود و قدرت انتقال توپ از دفاع به حمله را نداشتند. شاید دلیل اصلی تعویض علی كریمی در ابتدای نیمه دوم هم همین امر بود كه ستاره شماره ۸ ما به هیچ عنوان نتوانست نقش مؤثری در بازیسازی و كم كردن فشار تهاجمی چینی ها روی خط دفاع ما ایفا كند.
واقعیت امر این است كه كادر فنی در دیدارهای آینده - البته به غیر از دیدار با مالزی - كه حساسیت بالاتری هم دارند باید تمهیدی بیندیشند كه حریفان مجالی برای تحت فشار گذاشتن تیم ملی نداشته باشند.
ضرورتی ندارد تیم ملی از دقیقه یك تهاجمی بازی كند و ارایه بازی هجومی فرصت انجام ضدحمله و استفاده رقبا از حفره های دفاعی ما در یك سوم زمین خودی و عمق خط دفاع را فراهم كند. وقت آن رسیده تا به تفكر و تأمل بیشتری سیستم تیم ملی انتخاب شود و وظایف ملی پوشان به خصوص هافبك هایی كه باید در هنگام خطر به كمك خط دفاع بیایند یك بار دیگر تعریف شود. در مرحله حذفی اصل اول بسته نگه داشتن دروازه خودی است. در پناه حفظ دروازه است كه می توان به پیروزی امیدوار بود.
امیر قلعه نویی بهتر از هر كس می داند كلید صعود به مراحل بالاتر نخست دفاع منطقی و هوشمندانه و در گام بعدی تهدید كردن دروازه حریفان است. سرمربی تیم ملی بی تردید این مهم را می داند كه همه رقبا به امید صعود به فینال و در آغوش كشیدن جام قهرمانی پای به عرصه چهاردهمین دوره رقابت ها گذاشته اند و در این راه هر تیمی كه كمترین اشتباه و خطا را مرتكب شود در پایان خوشحال و خندان جام ملت ها را ترك خواهد كرد.

داود عطایی

منبع : روزنامه ایران ورزشی