تلخی پذیرش قطعنامه ۵۹۸

دیروز با دو نفر از نوجوانان نسل سومی که هر یک دو سال بعد از قطعنامه ۵۹۸ پای به عرصه وجود گذاشته اند در مسیر کوه و پیاده روی توفیق همسفری حاصل گردید. از هر دری سخنی به میان آمد و در نهایت بحث به دوران هشت ساله دفاع مقدس رسید; سوالات متعددی مطرح و پاسخ هایی در حد وسع داده شد. یکی از سوالات آنان این بود که سخت ترین دوران دفاع مقدس چه ایام و سالی بود. این موضوع باعث گردید تا بخشی از دوران پرافتخار دفاع مقدس ملت شریف ایران به صورت مختصر مروری دوباره شود و خاطرات تلخ و شیرین ۱۹ سال پیش در ذهنم تداعی گردد.
واقعیت آن است که هر نبرد و جنگی مراحل و دوران های گوناگونی دارد که با هم برابر نبوده و همیشه به کام و دلخواه نبوده اند. در نبرد با دشمن هم پیشروی وجود دارد و هم عقب نشینی، هم اسیر گرفتن وهم اسیر دادن، هم پیروزی و هم شکست، هم سرور و شادمانی و هم در عزا و فراق یاران زانوی غم در بغل گرفتن و گریستن و... آری ۱۹ سال پیش در چنین روزهایی ابرقدرت های شرق (اتحاد جماهیر شوروی سابق) و غرب (آمریکا و انگلیس و فرانسه و...) و مرتجعین منطقه به طور هماهنگ فشارهای سیاسی، اقتصادی، نظامی و تبلیغاتی عجیبی را علیه جمهوری به اجرا گذاشتند. آمریکایی ها مستقیما به نفع رژیم بعث عراق وارد جنگ خلیج فارس شده بود. در پرتو تبلیغات وسیع و همه جانبه و یک جانبه گرایانه رسانه های تحت تسلط صهیونیزم بین الملل; جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری که بر طبل جنگ می کوبد به جهانیان معرفی می شد، جنگ شهرها به اوج خود رسیده بود و هواپیماهای اهدایی شرق و غرب هر روز جمعی از هموطنانمان را به خاک و خون می کشیدند.
چشم دیده بانان حقوق بشری غربیها که برای تحت فشار قراردادن دولت های مستقل و مردمی از کاهی کوهی می سازند،
بر جنایات رژیم بعث صدام و حمایت های آشکار و علنی آمریکا و شوروی و سایر قدرت های جهانی بسته شده بود و وجدان های آنان به خوابی مرگبار فرو رفته بود، انگار نه انگار حق و حقوقی از بشر ضایع شده است، خانه های ویران مردم، دستها و پاهای قطع شده و بدنهای تکه تکه گردیده زنان و کودکان در کوچه ها و شهرها از یک طرف و مجروحان شیمیایی که بخشی از آنان به پایتخت های کشورهای اروپایی جهت مداوا اعزام شده بودند نادیده گرفته شده و از کنار آن گذشته می شد.
در چنین اوضاع و احوالی زمینه پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت فراهم گردید و حضرت امام خمینی(ره) بیانیه تاریخی و مهم خویش مبنی بر پذیرش این قطعنامه را صادر می نمایند.
عجب اوضاع واحوالی بود. نسلی که رزمندگان فداکار اسلا م متعلق به آن بودند حقیقتا نسل حماسه و ایثار و از خودگذشتگی و شهادت بودند واقعا آنان فرشتگان خدا روی زمین بودند، برای دفاع از ارزش های اسلا م عزیز و حفظ تمامیت ارضی مملکت و استقلا ل کشور و دفاع از حیثیت و شان تاریخی و پرافتخار ملت ایران جان شیرین خویش را بر کف گرفته بودند.
هنگامی که پیام امام مبنی بر پذیرش قطعنامه از رادیو پخش گردید هزاران هزار رزمنده اشک ماتم از دیدگان جاری ساختند. انگار عزیزترین اعضای خانواده هایشان را از دست داده بودند، این کاش آن لحظه های تکرار ناشدنی به تصویر کشیده می شدند و به عنوان سند عزت و پایمردی مردان بی ادعای این سرزمین برای نسلهای آینده ضبط و ثبت می گردید.
نیروهای فداکار نگران آن بودند که مبادا در انجام تکلیف و اطاعت از ولی امر و امام عزیز خویش کوتاهی کرده و قلب امام را ناراحت کرده باشند. حقیقتا جان با این همه شیرینی و ارزش در برابر فرمان امام(ره) ارزشی نداشت و این شعار نیست بلکه شعوری بود که بارها در میدان های آتش و خون به منصه ظهور رسیده بود.
اعتقاد نگارنده بر این است که تلخ ترین ایام دوران جنگ تحمیلی روزهای پایانی و منتهی به پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد است. کفر و نقاق و ارتجاع دست به دست هم داده و دست آورد بزرگ ملت شریف ایران یعنی جمهوری اسلا می ایران را هدف قرار داده بودند; بسیاری از مناطق و شهرها و روستاهایی که تا قبل از این ایام به عنوان مناطق پشت جبهه محسوب می گردیدند در چنین روزهایی در زیر بمباران ها و موشک باران ها قرارگرفتند.
تداعی آن روزها بغض را در گلو و اشک را از دیدگان جاری می نماید; خبرگزاری های غربی هماهنگ و هم صدا و با خوشحالی از پیشروی نیروهای تحت فرماندهی صدام حسین خبر داده و آن را لحظه به لحظه به سراسر دنیا مخابره می نمودند; شنیدن این اخبار و دیدن صحنه های دردناک بمباران های وحشیانه و آوارگی زنان و کودکان; خون هر مسلمانی را به جوش می آورد; صدای جمهوری اسلا می ایران مخصوصا صدای مرکز کرمانشاه با پخش برنامه های بسیار جذاب و حماسی روحیه مدافعان را افزون می نمود; در چنین اوضاع و احوالی که دشمنان و مزدوران ناجوانمرد همراه آنان درصدد بودند تا آنچه طی هشت سال جنگ نابرابر به دست نیاورده بودند; کسب کنند با واکنش شدید و رزم بی امان و مقاومت جانانه رزمندگان اسلا م مواجه گردیدند.
ایستادگی و دفاع قهرمانانه فرزندان ملت ایران و مدافعان از حریم اسلا م و کشور چنان برای متجاوزان غیرقابل باور و پیش بینی بود که دشمن برای در هم شکستن این پایمردی و شجاعت متوسل به استفاده از بمب های شیمیایی شد و منطقه دیره و بان زرده را آماج حملا ت غیر انسانی شیمیایی قرار داد. در پرتو رشادت های بی نظیر رزمندگان جان بر کف، تلخی ها به شیرینی مبدل و ناکامی ها به پیروزی منتهی شد، پیش روی های متجاوزان سد گردید و از کشته های آنان پشته ها درست شد.
در میدان و آوردگاه نبرد نقل و نبات پخش نمی کنند و آن چه در این معرکه سودا می شود جان شیرین است لذا طبیعی است که هیچ دفاع و پیروزی و نصرتی آسان به دست نیامده است. بهترین سربازان و سرداران این سرزمین جان عزیزشان را در طبق اخلا ص نهاده و از صدقه سر خون های سرخ آنان دشمنان این ملک و ملت و انقلا ب اسلا می با ذلت و خواری شکست را پذیرا شده اند. در این ایام که ماه آخر هشت سال دفاع مقدس ملت ایران در حال سپری شدن است در برابر عظمت خون های مطهر شهیدان همیشه جاوید، استقامت مثال زدنی آزادگانی که در سیاه چال های مخوف رژیم بعث یک دهه و بیشتر مقاومت کردند، زحمات و تلا ش های خالصانه رزمندگان فداکار، زجرهای توام با صبر جانبازان راست قامت، بی ادعائی و بزرگواری خانواده های معظم و معزز شهدا و جاوید الا ثرها و جانبازان و آزادگان سر تعظیم فرود می آوریم.
لحظه لحظه دوران پر افتخار دفاع مقدس حاوی خاطرات تلخ و شیرین است و جذابیت آن نیز به همین دو وجهی بودنش است پس آن خاطرات و دوران گرامی و خجسته باد.

نویسنده : کرم محمدی

منبع : روزنامه مردم سالاری