پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

ماندلا اسطوره مبارزه با نژادپرستی


ماندلا اسطوره مبارزه با نژادپرستی
۱۸ ژوئیه برابر بود با هشتادونهمین سالروز تولد «نلسون ماندلا»، مردی كه توانست با مبارزات خستگی ناپذیرش به اسطوره مردمان سیاه پوست، آفریقا و تمام آزادیخواهان جهان تبدیل شود. ماندلا با گذراندن ۲۷ سال در زندان، مشهورترین چهره مبارزه علیه آپارتاید (تبعیض نژادی) در آفریقای جنوبی و جهان است.
نلسون رولیهلا هلا ماندلا در ۱۸ ژوئیه ۱۹۱۸ در روستای كوچك قونو در منطقه امتاتای آفریقای جنوبی به دنیا آمد. وی اولین عضو خانواده اش بود كه در سن هفت سالگی به مدرسه رفت. به دلیل دشواری تلفظ نام بومی ماندلا، معلم وی كه یك متدیست بود نام یك دریادار انگلیسی بنام «هوراتیو نلسون» را برای وی برگزید. وقتی رولیهلاهلا ۹ ساله بود پدرش بر اثر بیماری سل درگذشت. از آنجا كه پدر وی عضو هیات مشاورین سلطنتی بود و تقدیر چنین بود كه وی سمت پدرش را به ارث ببرد، ماندلا در سال ۱۹۳۷ عازم هلیدتاون و كالج متدیست ها در فورت بیوفورت شد.ماندلا پس از ورود به دانشگاه با الیور تامبو آشنا شد.
ماندلا و تامبو پس از این آشنایی به دو دوست و دو همكار همیشگی تبدیل شدند. ماندلا پس از سال اول حضور در دانشگاه وارد یك شورای نمایندگی دانشجویی مخالف سیاست های دانشگاه شد و به همین دلیل از وی خواسته شد تا فورت بیوفورت را ترك كند. اندكی پس از ترك كالج ماندلا عازم ژوهانسبورگ شد.
وی پس از ورود به این شهر ابتدا به عنوان یك نگهبان معدن و سپس به عنوان یك كارمند در یك شركت حقوقی مشغول به كار شد. درحالی كه ماندلا در این شركت كار می كرد مدرك لیسانس خود را به طریق مكاتبه ای از دانشگاه آفریقای جنوبی گرفت و سپس مطالعات حقوقی خود را در دانشگاه ویت واترس راند آغاز كرد. در این زمان ماندلا در شهر اسكندر (شمال ژوهانسبورگ) زندگی می كرد.پس از پیروزی حزب ملی تحت سلطه آفریكانس زبان ها (شاخه ای از زبان هلندی رایج در آفریقای جنوبی) در انتخابات سال ۱۹۴۸ كه سیاست تبعیض نژادی داشتند، ماندلا در مبارزات مخالفت جویانه كنگره ملی آفریقا (ANC) در سال ۱۹۵۲ و كنگره خلق در سال ۱۹۵۵ نقش برجسته ای داشت.
تصویب منشور آزادی در كنگره خلق باعث تهیه برنامه اساسی ضد آپارتاید شد.در این دوره زمانی ماندلاو همكار وی الیور تامبو اداره شركت حقوقی « ماندلا و تامبو» را برعهده داشتند كه به بسیاری از سیاهپوستان كه نماینده قانونی نداشتند مشاوره حقوقی كم هزینه می دادند.رویكرد ماندلا تحت تاثیر ماهاتماگاندی ( كه الهام بخش وی بود) و نسل های موفق فعالان ضد آپارتاید در آفریقای جنوبی قرار داشت.
ماندلا كه در ابتدا به مبارزات دسته جمعی غیر خشونت آمیز متعهد بود،در پنجم دسامبر ۱۹۵۶ به همراه ۱۵۰ تن دیگر دستگیر و به خیانت به كشور متهم شد. محاكمه ماراتن گونه وی و همراهانش از سال ۱۹۵۶ تا سال ۱۹۶۱ ادامه پیدا كرد و در نهایت تمام آن ها تبرئه شدند. كنگره ملی آفریقا (ANC) در فاصله سال های ۵۹-۱۹۵۲ به دلیل ظهور یك گروه تازه از فعالان سیاهپوست ( آفریكانیست ها) كه خواستار اقدامات قاطعانه تر علیه حزب ملی حاكم بودند، دچار تفرقه و اختلاف شد.
آلبرتو لوتولی، الیور تامبو و والتر سیسولو رهبران ANC نه تنها احساس می كردند كه روند حركتی این وقایع بیش از حد سریع است بلكه رهبری آن ها به چالش كشیده شده است. این مسأله باعث شد كه آن ها موضع خود را از طریق اتحاد با احزاب كوچك سفیدپوستان، دو رگه ها و سرخپوستان، تقویت كنند تا نشان دهند كه جذابیت و گیرایی آن ها بیشتر است.
در سال ۱۹۵۹ زمانیكه آفریكانیست ها ( تحت حمایت مالی غنا و حمایت سیاسی حزب ملی باسوتو مستقر در ترانس وال) خود را از ANC كنار كشیدند تا كنگره سراسری آفریكانیست ها (PAC) راتحت رهبری رابرت سوبوك وه و پوتلاكو لبالو تشكیل دهند، ANC بیشترین حمایت شبه نظامی خود را از دست داد.درسال ۱۹۶۱ ماندلا رهبری جناح مسلح ANC موسوم به «نیزه ملت» یا MK را كه به طور مشترك بنیان نهاده بود، برعهده گرفت.
وی به طور مشترك یك مبارزه خرابكارانه راعلیه اهداف ارتش و دولت به راه انداخت و به منظور پایان دادن به آپارتاید طرح هایی را برای یك جنگ چریكی احتمالی ( در صورت شكست خوردن خرابكاری ها) ارایه داد.
مطمئناً همین شاخه مسلح ANC بود كه چند دهه بعد به ویژه در دهه ۱۹۸۰ یك جنگ چریكی را علیه رژیم آفریقای جنوبی به راه انداخت. ماندلا همچنین درخارج از كشور برای MK پول جمع آوری می كرد و آموزش های شبه نظامی گری برگزار می كرد و با دولت های متعدد آفریقایی دیدار می كرد. ماندلا در نهایت به حبس ابد محكوم شد و روانه زندانی در جزیره روبن شد. در این جزیره وی و دیگر زندانیان مجبور به كار طاقت فرسا در یك معدن سنگ آهك بودند.
زندانیان براساس نژادشان از هم جدا می شدند و در این بین سیاهان پست ترین شرایط را داشتند. ماندلا در زندگی نامه خود تشریح می كند كه چه طور به عنوان پایین ترین طبقه زندان، هر شش ماه مجاز به داشتن تنها یك ملاقات و یك نامه بوده است.
ماندلا در طول دوران حبس ۲۷ ساله خود، تنها سه بار همسرش را ملاقات كرد.در سال ۱۹۸۵ پی. وی بوتا، رییس جمهور وقت آفریقای جنوبی به ماندلا پیشنهاد كرد كه در صورتی كه وی از مبارزه مسلحانه صرف نظر كند، وی را آزاد می كند.
اما وزرای آفریقای جنوبی سعی كردند كه رییس جمهور را از این تصمیم منصرف كنند و به وی گفتند كه ماندلا هرگز مبارزه مسلحانه سازمان خود را فدای آزادی شخصی اش نخواهد كرد. این در حالیست كه ماندلا با صدور بیانیه ای از طریق دخترش، پیشنهاد آزادی مشروط را رد كرد و اظهار داشت: این چگونه آزادی است كه این سازمان مردمی هنوز از فعالیت منع است. تنها مردان آزاد می توانند مذاكره كنند. یك زندانی نمی تواند وارد مذاكره شود.
در دوران حبس ماندلا، فشار داخلی و بین المللی روی دولت آفریقای جنوبی، با شعار معروف و جنجالی « نلسون ماندلا را آزاد كنید»، برای آزادی وی افزایش یافت . در سال ۱۹۸۹ بوتا دچار سكته مغزی شد و فردریك ویلیام دكلرك، به عنوان رییس جمهور جانشین وی شد.ویلیام دكلرك، رییس جمهور وقت آفریقای جنوبی در دوم فوریه ۱۹۹۰ ممنوعیت فعالیت ANC و دیگر سازمان های مخالف آپارتاید را لغو و اعلام كرد كه ماندلا به زودی از زندان آزاد خواهدشد. بدین ترتیب نلسون ماندلا پس از ۲۷ سال حبس در ۱۱ فوریه ۱۹۹۰ از زندان آزاد شد.
ماندلا در روز آزادی خود طی سخنانی برای ملت آفریقای جنوبی متعهد شد كه به صلح و آشتی با اقلیت سفید پوست كشور پایبند است. وی در عین حال تصریح كرد كه مبارزه مسلحانه كنگره ملی آفریقا تمام نشده است. ماندلا در سخنانش گفت: «متوسل شدن ما به مبارزه مسلحانه در دهه ۱۹۶۰ كه باتشكیل جناح نظامی ANC شكل گرفت، یك اقدام صرفا دفاعی در برابر خشونت آپارتاید بود. عوامل الزام آور مبارزه مسلحانه امروز هم وجود دارند. ما گزینه ای نداریم جز اینكه ادامه دهیم. ما ابراز امیدواری می كنیم كه شرایط منجر به حل و فصل مسالمت آمیز مسایل هر چه زودتر ایجاد شود تا احتمالا دیگر نیازی به مبارزه مسلحانه نباشد.» نلسون ماندلا در سال ۱۹۹۴ برای اولین بار به طور كاملا دموكراتیك به عنوان رییس جمهور آفریقای جنوبی انتخاب شد و تا سال ۱۹۹۹ این سمت را برعهده داشت.
منبع : روزنامه ابرار


همچنین مشاهده کنید