راه برگشتی وجود ندارد

رحمان رضایی مدافع ملی پوش کشورمان با تاکید بر اینکه راه برگشتی وجود ندارد به وعده خود عمل کرده و خداحافظی خود را از تیم ملی فوتبال رسما اعلا م کرد و گفت: شاید باور نکنید اما دیگر به این مساله فکر نمی کنم، نه اینکه از تصمیم خود منصرف شده باشم بلکه نمی خواهم تمرکز خود را به هم ریخته و فکر خود را دائما به این مساله مشغول کنم. تصمیمی که گرفته ام دیگر برگشتی نداشته و در تصمیم خود قاطع و راسخ هستم.
کمتر کسی تصور می کرد که رحمان رضایی مدافع بلند قامت تیم ملی در فوتبال ایتالیا این قدر دوام بیاورد، آن هم در فوتبالی که به داشتن مدافعان سرسخت شهره است ، اما رحمان با تمام شایعات و حتی کنایه ها ماند و مبارزه کرد.
سرسختی و جدیت او که در چهره اش نیز کاملا مشهود است به دوام او در سری A در ایتالیا انجامید.
رحمان ماند و مبارزه کرد تا اکنون یکی از ستون های اصلی تیمش باشد مدافعی که استحکام خود را بارها و بارها به رخ ستارگان و مهاجمان فانتزی ایتالیایی کشیده است.
با رحمان رضایی گفت وگویی پیرامون مسایلی از جمله شرایط تیم ملی و وضعیت تیم باشگاهی اش در ایتالیا و آینده خود انجام داده ایم که ما حصل آن را می خوانید:
▪ تیم ملی در حالی قدم به جام ملت های آسیا گذاشت که بسیاری از کارشناسان و برخی از اعضای تیم ملی معتقد بودند که این تیم بسیار بهتر و قدرتمندتر از تیمی بود که در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان حضور داشت. آیا شما هم با این نظر موافق و هم عقیده بودید؟
بله همین طور است. این تیم خیلی بهتر از آن زمان بود.
برو بچه های کنونی تیم ملی بسیار بی ادعا بودند و اصل را بر تلا ش گسترده، بی شائبه و احترام متقابل بود و آنها معنی مفاهیم ارزشمندی چون گذشت، فداکاری، ایثار و یکدلی با یکدیگر را به خوبی می شناختند.
تمامی بازیکنان با یکدیگر رفیق و دوست بودند و هیچگونه اختلا فی با یکدیگر نداشتند و از این لحاظ می توان گفت که این تیم در مقایسه با تیم جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان بسیار بی ادعاتر بود.
▪ با این نظر موافق هستید که دیگر زمان قهرمانی تیم ها بر اساس شانس گذشته است؟
صد در صد موافق هستم. این یک اصل مهم در فوتبال امروز دنیاست و قهرمانی و یا پیروزی تیم ها بستگی به کار و عملکرد فنی، تاکتیکی و مدیریتی آنها دارد. در فوتبال مدرن امروز دنیا یک تیم برای قهرمانی باید تمامی فاکتورهای لا زم و کافی را داشته و در هیچ زمینه ای کمبود نداشته باشد. البته در کنار عوامل فنی و تخصصی عنصرشانس هم وجود دارد، هر چند که نقش و تاثیر آن بسیار جزیی تر از سایر عوامل است.
برای مثال تیمی مثل برزیل که از مدعیان اصلی تصاحب هر جامی است، در جام جهانی آلمان با وجود در اختیار داشتن مهره های بزرگ و مطرح و برخورداری از سطح فنی بسیار بالا به دلیل پاره ای مشکلا ت و کمبودهای فنی از جمله نداشتن تمرکز کافی بازیکنانش خیلی زود از گردونه رقابت ها حذف شد و ناکام ماند. این نشان می دهد که مجموعه ای از فاکتورها در کنار هم در نهایت به قهرمانی یک تیم می انجامد. تیم ها به جای شانس باید برنامه داشته باشند تا به هدف خود برسند.
▪ آیا خداحافظی شما از تیم ملی جدی است. نمی خواهید در تصمیمتان تجدیدنظر کنید؟
اگر خدا بخواهد تصمیم خود را گرفته ام. مدتهاست که این تصمیم را گرفته ام و بر روی تصمیم خود بسیار فکر کرده ام بازی با کره جنوبی آخرین بازی ملی ام بود. دوست نداشتم این گونه از تیم ملی خداحافظی کنم اما متاسفانه نشد. امیدوارم تیم ملی و بازیکنانش در تورنمنت های آینده موفق باشند. برای من بسیار ناراحت کننده است. توقع داشتیم که تیم ملی به دیدار فینال برسد اما متاسفانه نتوانستیم در جمع چهار تیم پایانی قرار بگیریم. فوتبال همین است. برای من دیگر راه برگشتی وجود ندارد.
▪ فوتبال باشگاهی را تا چه زمانی ادامه خواهید داد؟
تا جایی که از نظر بدنی توان داشته باشیم وقدرت بازی در این فوتبا ل حرفه ای را داشته باشیم. هر زمان که احساس کنم آن قدرت و توانایی همیشگی را ندارم از فوتبال باشگاهی هم خداحافظی خواهم کرد.
▪ در فوتبال سختی مثل ایتالیا تا چه زمان دوام خواهید آورد؟
حتی در این فوتبال هم می توان تا سنین بالا بازی کرد. همه چیز بستگی به شرایط فردی و فیزیکی بازیکن دارد و این که یک بازیکن تا چند سالگی در اوج است.
▪ با تجربه ای که در فوتبال ایتالیا به دست آورده اید فکر نمی کنید که در این مقطع تغییر تیم دادن و پیوستن به لیورنو اشتباه بود؟
با وجود آن که در یک سال گذشته حوادث واتفاقات زیادی رخ داد و حتی شرایط به گونه ای پیش رفت که سرانجام به بدترین شکل ممکن یعنی نیمکت نشینی من انجامید، با تمام این اوصاف مطمئن هستم که اشتباه تصمیم نگرفتم. تصمیم من کاملا درست بوده; لیورنو از همه لحاظ بهتر از مسینا بود. یکی از دلا یل این ادعا این است که در این تیم رقابت میان بازیکنان بسیار بالا ست. در لیورنو بر خلا ف مسینا، تمامی بازیکنان برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی با یکدیگر رقابت تنگاتنگی دارند و همه آنها می توانند جزو بازیکنان اصلی باشند. اما در مسینا تنها ۱۳ و۱۴ بازیکن برای راهیابی به ترکیب اصلی تلا ش می کنند. در لیورنو به دلیل این رقابت زیاد و همچنین مصدومیت هایی که یکی دوبار با آنها روبرو شدم نتوانستم وضعیت ایده آل خود را حفظ کنم. همچنین به دلیل همراهی تیم ملی بازی های اول فصل را از دست دادم و آخرین نفری بودم که به تیم ملحق شدم. چون در این تیم ۸ مدافع هم سطح و هم طراز وجود دارند، راهیابی به ترکیب اصلی کار بسیار دشواری است. با این وجود موفق شدم که در ترکیب اصلی تیم قرار گرفته و بازی های خوبی را برای تیم جدیدم انجام دهم. اما متاسفانه این مصدومیت ها کارم را دچار مشکل کرد و بزرگ ترین مانع برای تداوم این روند مطلوب بود.
▪ تغییر کادر فنی چه قدر در نیمکت نشینی شما نقش داشت؟
ما فصل بسیار دشواری را پشت سر گذاشتیم. مربی ما به طور همزمان درگیر سه مسابقه معتبر از جمله سری A ایتالیا، جام حذفی و جام یوفا بود. همین باعث شد تا تیم و بازیکنان دچار افت بدنی شده و مشکلا تی در تیم راه پیدا کند. به همین خاطر نتوانستیم در مسابقات لیگ که مهم تر از سایر رویداها بود، آن طور که باید و شاید موفق باشیم. نتایج خوبی در لیگ نگرفتیم و انتظارات برآورده نشد. در اواسط فصل نیز چندین شکست پیاپی داشتیم که برای هواداران بسیار تلخ و دور از انتظار بود. این شرایط باعث نارضایتی رئیس باشگاه شد و او تصمیم به تغییر سرمربی تیم گرفت. این در حالی بود که ۱۰ بازی به پایان فصل باقی مانده بود و مربی جدیدی که هدایت تیم را برعهده گرفت اصلا هیچ تجربه مربی گری در سری A نداشت. او خود نیز به این مساله اعتراف کرد و پس از چهار شکست پیاپی در رختکن خطاب به بازیکنان خود را مقصر اصلی ناکامی تیم دانست. او از بازیکنان به خاطر این شکست ها عذرخواهی کرد و عنوان نمود که این نتایج ناشی از اشتباهات خودش بوده است.
▪ در مقاطعی درگیری لفظی شدیدی میان مدیر باشگاه با مربی سابق لیورنو در گرفت. فکر می کنید که این درگیری های لفظی باعث تعویض مربی بود یا نتایج ضعیف تیم در لیگ ایتالیا؟
رئیس باشگاه ما از آن روسایی است که در کار تیم و مسائل فنی دخالت زیادی می کند. این دخالت ها شاید در حدود ۲۰ درصد منجر به موفقیت تیم شود اما در ۸۰ درصد باقیمانده معمولا به تیم ضربه می زند. این اختلا فات و درگیری های لفظی زمانی آغاز شد که ما در جام یوفا مهمان تیم اوسر فرانسه بودیم. رئیس باشگاه روز قبل از این مسابقه حساس، مصاحبه ای جنجالی انجام داد و درگیری لفظی میان وی و سرمربی تیم به وجود آمد. در روز مسابقه، سرمربی به بازیکنان گفت که اصلا به این صحبت ها توجه نکرده و تمام فکر و ذهنشان پیروزی در این دیدار حساس باشد. ما آن دیدار را یک بر صفر پیروز شدیم و به دور بعدی مسابقات راه پیدا کردیم. اما سرانجام این کشمکش ها میان رئیس باشگاه و مربی موجب شد که رئیس اعتمادش را نسبت به این مربی از دست داده و پس از پایان هر مسابقه ای علیه او جبهه گیری می کرد. او دائما از اخراج مربی و تغییر کادر فنی خبر می داد و همین مساله موقعیت سر مربی را متزلزل می کرد. سرانجام این اختلا ف ها به برکناری مربی لیورنو انجامید.
▪ شما پس از نیمکت نشینی های پیاپی عنوان کردید که این مربی از فوتبال چیزی نمی فهمد. آیا او با شما مشکل شخصی داشت که این اظهارنظر را مطرح کردید؟
بحث اصلی همان دخالت های رئیس باشگاه بود که می خواست تعدادی از بازیکنان را بازی دهد که ارزان قیمت بودند و از نظر مادی اقتصادی هم برای باشگاه کم هزینه تر بودند. او با این سیاست و بازی ندادن به بازیکنان گران قیمت موجبات ناراحتی آنها را فراهم آورده تا آنها از باشگاه جدا شوند. او نمی خواست که باشگاه هزینه های زیادی را پرداخت کند. حقیقت این است که وقتی یک مربی در چهار بازی پیاپی شکست می خورد، در بازی پنجم دست به تغییر ترکیب تیم زده و حداقل دو یا سه تغییر جزئی در ترکیب تیم خود اعمال خواهد کرد تا به روند نزولی تیم اش پایان دهد. متاسفانه مربی ما این کار را انجام نداد و همچنان به استفاده از ترکیب همیشگی خود مصر بود. در دنیای حرفه ای امروز، این یک مساله غیرطبیعی است و من به عنوان بازیکن نسبت به این مساله اعتراض داشته و این حرف ها را عنوان کردم.
▪ با این سیاستی که باشگاه در پیش گرفته است، آیا رحمان رضایی تصمیمی برای ترک باشگاه و پیوستن به تیم جدیدی نگرفته است؟
بدون شک اگر شرایط به همین نحو باقی بماند، به دنبال رفتن و ترک این تیم هستم. فکر می کنم همان شرایط دوباره حاکم باشد. البته من هنوز با لیورنو قرارداد دارم و باید به آن پایبند باشم. اما اگر موقعیت جدیدی پیش بیاید آن را بررسی خواهم کرد. اکنون وقت زیادی دارم و با توجه به این که برای بستن قرارداد یک ماه و نیم زمان داریم، فرصت زیادی برای فکر کردن به پیشنهادها و بررسی آنها دارم. به هر حال احتمال جدایی ام بسیار زیاد است اما هنوز هیچ چیز قطعی نشده است.
▪ چگونه است که یک مدافع ایرانی در فوتبالی که به داشتن مدافعان پولا دین معروف است تا این اندازه دوام می آورد؟
کار بسیار مشکلی است. تیم های ایتالیایی از نظر ساختار و تاکتیک دفاعی بسیار قدرتمند بوده و مدافعان توانمندی را در اختیار دارند. مربیان ایتالیایی نسبت به مدافعان بسیار حساس بوده و همواره تمرینات ویژه ای را برای آنها در نظر می گیرند. آنها متعقدند که در درجه اول یک تیم باید دروازه خود را بسته نگه داشته و پس از آن به فکر گل زدن به حریفان باشند. این سیاستی است که تمامی تیم های ایتالیا از آن تبعیت می کنند. در چنین شرایطی ماندن در ایتالیا و بازی کردن برای این تیم های حرفه ای آن هم برای یک مدافع کار بسیار دشواری است. امابه هر حال به دلیل شناختی که از فوتبال این کشور پیدا کرده ام، ترجیح می دهم که همچنان در این کشور فعالیت داشته و از تغییر شرایط خود و پیوستن به سایر کشورهای اروپایی پرهیز کنم. اگر بخواهم در کشور دیگری به فوتبال خود ادامه دهم باید دوباره همه چیز را از صفر شروع کنم، در حالی که اکنون در این جا جایگاه خوبی را به دست آورده ام.
یکی از شایعاتی که درباره تداوم حضور شما در فوتبال ایتالیا مطرح است حمایت هایی است که پدر همسرتان از شما به عمل آورده است. برخی می گویند که وی حامی اصلی و دلیل ثبات موقعیت شما بوده است.
اگر یک بازیکن یک حامی خیلی خوب داشته باشد که رئیس یا مدیر باشگاه باشد می توانیم بگوییم که آن بازیکن حمایت شده و بازی کردنش به خاطر این حمایت هاست. امااگر فردی که حامی یک بازیکن است هیچ سمتی در آن باشگاه نداشته باشد، دراین صورت چنین چیزی واقعیت نخواهد داشت. ممکن است که این بازیکن چند بازی را در ترکیب اصلی قرار گیرد اما محال است که بتواند شش سال در فوتبال حرفه ای دنیا دوام بیاورد. اینها یک بهانه است که ارزش کار من را کمرنگ می کند. هر کس این صحبت ها را بیان کرده یا مغرضانه صحبت کرده و یا قصد داشته تا ارزش کاری مرا کمرنگ کند. در جواب تمام این شایعه پردازان باید بگویم که من بیدی نیستم که با این بادها بلرزم.
اگر قرار بود به این حرف ها توجه کنم بایدخیلی زودتر از این ها فوتبال را کنار می گذاشتم. اینها داستان هایی تخیلی بیش نیست که هیچ یک صحت ندارد.
▪ قهرمانی ایتالیا در جام جهانی آلمان چه اندازه در فوتبال باشگاهی این کشور تاثیر داشت؟
تاثیر آن قابل چشم پوشی نیست. فوتبال ایتالیا دو یا سه سال است که درگیر مشکلات فراوانی شده است. در محافل ورزشی دنیا و اروپا این فوتبال پرحاشیه زبانزد شده است.
جریانات و دست هایی در کار است که فوتبال ایتالیا را از حالت ناب و خالص خود در آورده و به یک فوتبال پرحاشیه تبدیل کرده است. تا سال گذشته فوتبال ایتالیا دقیقا به این صورت پیش می رفت. اما با قهرمانی ایتالیا در جام جهانی و تدابیری که مسوولان فوتبال این کشور در نظر گرفتند. فوتبال ایتالیا امسال یک فوتبال ناب و بدون دخالت جریانات حاشیه ای بود. امسال سال فوتبال پاک ایتالیا بود که مسایل پشت پرده در آن نقشی نداشت.
▪ فکر می کنید که این فوتبال پاک باز هم تداوم داشته یا این که فوتبال ایتالیا دوباره به سمت حاشیه ها باز خواهد گشت؟
بزرگ ترین عامل به وجود آمدن این مسایل، تیم یوونتوس و فعالیت های غیرقانونی مدیر این باشگاه بود. هنگامی که از سال ۲۰۰۴ تمام تلفن های او را کنترل کردند، متوجه شدند که ۸۰ درصد از سرنوشت بازی ها را مسایل پشت پرده و غیرقانونی رقم زده است. هر چند تیم های مختلفی در لیگ ایتالیا حضور داشتند اما تمام مسابقات به شکلی هدایت شده پیش می رفت. تیم هایی که می خواستند از سری B به سری A صعود کنند، با دادن رشوه به مدیر باشگاه یوونتوس به راحتی به هدف خود می رسیدند.
پس از مشخص شدن این فعالیت های غیرقانونی و بازداشت رئیس باشگاه یوونتوس که بزرگ ترین عامل به وجود آمدن این شرایط بود، اکنون فوتبال ایتالیا کاملا پاک شده و شرایط خوبی در آن حکمفرماست. در این جریان تعداد زیادی از داوران و در حدود ۲۰۰ بازیکن وابسته به این مسایل دستگیر شده اند و آنها با محرومیت های سنگینی روبه رو شده اند. حتی برای جلوگیری از اتفاقات گذشته، از فصل پیش کالچو تلفن تمام بازیکنان ودست اندرکاران فوتبال کنترل می شود.
▪ با وجود در اختیار داشتن تابعیت ایتالیایی تصمیمی برای بازگشت به ایران خواهید داشت؟
این تابعیت فقط به این خاطر بوده که راحت تر به بازی پرداخته و در فوتبال با مشکلی مواجه نشوم. این تابعیت به این خاطر نیست که بخواهم برای همیشه در ایتالیا زندگی کنم. اگر امکان فعالیت در بخش های اجرایی و مدیریتی باشد، علا قه فراوانی دارم که در آن بخش ها فعالیت کنم.
هنوز درباره دوران پس از خداحافظی تصمیمی نگرفته ام اما می دانم که بیشتر از آن که به فکر مربیگری باشم، ترجیح می دهم که به عنوان یک مدیر ورزشی در باشگاه ها، فدراسیون و سازمان تربیت بدنی به کار خود ادامه دهم.
▪ آیا قصد ندارید که با خرید یک باشگاه ورزشی، تجربیات فراوان خود را به فوتبال ایران منتقل کنید؟
به این صورت خیر. در ایران باشگاه هایی که به صورت خصوصی اداره می شوند درگیر مشکلا ت عدیده ای شده و به نظرم این فرهنگ هنوز در فوتبال ایران نهادینه نشده است که یک شخص رئیس یک باشگاه ورزشی باشد. این مسائل در فوتبال اروپا کاملا جا افتاده و آنها مشکلی از این بابت ندارند. اما در فوتبال ما بسیاری از کسانی که این سیاست را در پیش گرفته اند اکنون پشیمان هستند. با تحصیلا تی که دارم و علا قه ای که در خود سراغ دارم ترجیح می دهم که در این فوتبال بیشتر به کار اجرایی و مدیریت بپردازم. نه فقط فوتبال ما بلکه ورزش ما به مدیریت های علمی احتیاج مبرمی دارد و اگر به دنبال پیشرفت فوتبال خود هستیم باید از لحاظ مدیریتی نیز هم سطح دنیا حرکت کنیم. اگر مدیریت صحیحی در فوتبال ما اعمال نشود خیلی زود از گردونه رقابت کنار خواهیم رفت.

نویسنده : محمود افشار

منبع : روزنامه مردم سالاری