مطبوعات منتقد و مردان فرهنگی دولت نهم

فشار بر مطبوعات غیرهمسو و رسانه های منتقد روزافزون شده است؛ تهدیدها و تحدیدها نسبت به مطبوعاتی که از منظر انتقادی به اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی موجود می نگرند، باور نکردنی می نماید؛ باور نکردنی از این جهت که محافظه کاران و مخالفان اصلاحات تمامی جوانب بلوک قدرت را در اختیار گرفته اند، اما همچنان و به گونه یی خاص صداهای مخالف و منتقد را بر نمی تابند.
مستقل از برخوردهای اخیر با «هم میهن» و «ایلنا» یا برخی نشریات شهرستانی، اظهارنظرهای مردان فرهنگی احمدی نژاد در چند هفته اخیر، به گونه یی بی سابقه، لحنی تهاجم آمیز علیه آزادی مطبوعات به خود گرفته است.
انواع و اقسام واژه ها و مضامینی که پیش از این تنها در تریبون های تابلودار جناح مخالف اصلاحات، به چشم می خورد، اینک از دهان مشاوران و مسوولان فرهنگی خارج می شود درحالی که کل تیراژ روزنامه های منتقد دولت احمدی نژاد و مطبوعات غیرهمسو با اصولگرایان، به شمارگان مخاطبان یک شبکه صداوسیما نمی رسد، مسوولان و مشاوران فرهنگی دولت نهم از «کودتای رسانه یی» سخن می گویند.
در این اظهارنظرها تامل کنید؛ «پایگاه های داخلی دشمنان انقلاب اسلامی، عملیات پیچیده یی را در عرصه های سیاسی و تبلیغاتی با هدف مختل کردن حرکت شتابان و غرورآفرین دولت نهم آغاز کرده اند و در چارچوب جنگ روانی و کودتای نرم، به جعل خبر و نشر آن در مجاری ارتباط جمعی کشور، تحریف سخنان مقامات و مسوولان و القای شبهه و تردید در اذهان و افکار عمومی روی آورده اند»؛«گاهی انتقادات رسانه های ما نقد نیست بلکه کودتای رسانه یی است»؛«رسانه های آلوده از سکوت ما استفاده کردند»؛ «آیا آزادی مطبوعات برای این است که هر ۴ یا ۵ نفر که حزب درست کردند، هرکاری دل شان خواست انجام دهند؟» و...
از این دست اظهارنظرها را در روزهای اخیر فراوان شاهد بوده ایم و گوینده این سخنان نه یادداشت نویسان فلان روزنامه مخالف اصلاحات که مردان فرهنگی دولت نهم هستند؛ مشاور هنری رئیس جمهوری، مشاور اطلاع رسانی و رسانه یی رئیس جمهور، مشاور مطبوعاتی رئیس جمهور؛اینان، همکاران و همراهان فرهنگی احمدی نژادند؛ مردانی که قرار است فرهنگ و لوازم آن را تقویت کنند.
اینان در حالی فعالیت انتقادی روزنامه نگاران و رسانه ها را بر نمی تابند و به بهانه فعالیت حزبی و جهت دار سیاسی روزنامه ها، برآنان خرده می گیرند و طعن می زنند که حاضر نیستند نیم نگاهی به ارگان رسمی دولت(روزنامه ایران) و نحوه اطلاع رسانی آن بیفکنند یا کارنامه روزنامه های همسو با خود یا سایت های اینترنتی را مورد نقد قرار دهند.
مقام مسوول در صدا و سیما از پخش سه هزار ساعت برنامه در پوشش و گزارش سی سفر استانی احمدی نژاد خبر می دهد و همزمان خبرنگاران رسانه های غیرهمسو با دولت، امکان پرسش و حضور در برنامه های رسمی را نمی یابند یا شاهد توقیف مطبوعه و فیلتر شدن سایت و خبرگزاری شان می شوند، یا ...و با این همه، ادعا می شود که وضع مطبوعات در دوره احمدی نژاد بهتر و شرایط آزادتر و بازتر از دوره خاتمی است... تذکر روز سه شنبه اقلیت مجلس در مورد محدودیت های جدید علیه مطبوعات، در این وانفسای بی پناهی روزنامه نگاران، حداکثر دل خوشی اهل قلم محسوب می شود. هرچند«مردان فرهنگی» احمدی نژاد تکلیف مطبوعات منتقد و غیرهمسو را در همان «دستگاه اجرایی» روشن کرده اند؛ نیازی به مداخله دستگاه قضایی نیست.

مرتضی کاظمیان

منبع : روزنامه اعتماد