ستاره ای که در حسرت قهرمانی جهان ماند

كارل هاینتس رومنیگه كه فوتبالدوستان آلمانی او را كاله صدا می كردند، در دهه های ۷۰ و ۸۰ میلادی، یكی از بهترین بازیكنان فوتبال در آلمان و جهان بود.
این مهاجم كم نظیر تیم فوتبال باشگاه بایرن مونیخ آلمان كه بعدها در اینترمیلان ایتالیا و سروت ژنو سوییس بازی كرد، در دوره فعالیت ورزشی خود به همه افتخارات رسید جز قهرمانی جهان.
رومنیگه در تاریخ ۲۵ سپتامبر ۱۹۵۵ در لیپشتات واقع در ایالت نوردراین وستفالن آلمان متولد شد. فوتبال را در ایام نوجوانی با تیم شهر خود آغاز كرد. از همان هنگام جزو استعدادهای بزرگ به شمار می رفت و در ۱۷ سالگی در این تیم جای ثابتی داشت.
رومنیگه در سال ۱۹۷۴ به تیم بایرن مونیخ پیوست. او در آن زمان ۱۹ سال بیشتر نداشت. بسیاری از ناظران، پیوستن او را به تیم پرقدرت بایرن مونیخ كه در آن ستارگانی چون بكن باوئر، گرد مولر، سپ مایر و پل برایتنر توپ می زدند، خودكشی ورزشی می دانستند، زیرا به دست آوردن جایی ثابت در این تیم، آرزویی محال به نظر می رسید.
در حالی كه حتی بكن باوئر قیصر فوتبال آلمان در مورد او گفته بود رومنیگه هرگز بازیكن بزرگی نخواهد شد، وی در نخستین فصل پیوستنش به بایرن مونیخ، ۲۱ بازی در این تیم انجام داد و ۵ گل نیز به ثمر رساند.
یك سال پس از آن، رومنیگه در خط حمله تیم بایرن مونیخ جای ثابتی داشت.
رومنیگه در سال ۱۹۷۶ و در سن ۲۱ سالگی به افتخار ورزشی بزرگی دست یافت و با تیم بایرن مونیخ قهرمان باشگاه های اروپا شد. در همان سال برای نخستین بار به تیم ملی آلمان فراخوانده شد و اولین بازی ملی خود را مقابل تیم ملی ولز انجام داد.
از آن پس روند پیشرفت رومنیگه و تبدیل او به یك ستاره بین المللی فوتبال آغاز شد.
وی در سال ۱۹۷۸ با تیم ملی فوتبال آلمان در مسابقات جام جهانی در آرژانتین ناكام ماند، اما ۲ سال بعد با همین تیم به مقام قهرمانی جام ملت های اروپا دست یافت. رومنیگه در سال های ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ دوبار پی درپی عنوان بهترین بازیكن اروپا را به دست آورد و توپ طلایی مجله ورزشی فرانس فوتبال را از آن خود ساخت.
رومنیگه در رقابت های جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا به همراه تیم ملی فوتبال آلمان بازیهای موفقی به نمایش گذاشت و تا بازی نهایی رسید، اما این تیم در دیدار نهایی با شكست ۳ - یك در مقابل تیم ملی فوتبال ایتالیا به مقام نایب قهرمانی جهان بسنده كرد.
در آن سال همه انتظار داشتند كه رومنیگه ستاره بی چون و چرای مسابقات گردد اما یك گلزن استثنایی و خوش اشتهای ایتالیایی به نام پائولو روسی رومنیگه را در سایه قرار داد.
۴ سال بعد، تیم ملی فوتبال آلمان به همراه رومنیگه در رقابت های جام جهانی در مكزیك، بار دیگر در دیدار نهایی ناكام ماند. این بار حریف این تیم در بازی نهایی، تیم ملی فوتبال آرژانتین بود كه با درخشش ستاره استثنایی خود دیه گو آرماندو مارادونا با نتیجه ۳-۲ سرنوشت بازی را به نفع خود رقم زد تا رومنیگه بار دیگر از كسب عنوان قهرمانی جهان محروم شود. وی این بار نیز در سایه درخشش مارادونا رنگ باخت.
رومنیگه در سال ۱۹۸۴ به باشگاه ایتالیایی اینترمیلان منتقل شد. پولی كه در آن زمان این باشگاه برای خرید رومنیگه به بایرن مونیخ پرداخت ۴/۱۱ میلیون مارك بود و در بازار نقل و انتقالات یك ركورد محسوب می شد.
رومنیگه روی هم ۳ سال در ایتالیا توپ زد، اما به دلیل آسیب دیدگی های مداوم نتوانست آنطور كه باید و شاید در این كشور موفق باشد. با این حال او در میان فوتبالدوستان ایتالیایی از محبوبیت ویژه ای برخوردار بود.
رومنیگه پس از آن به باشگاه سروت ژنو در سوییس پیوست و با این تیم یك بار هم قهرمان این كشور و آقای گل مسابقات شد. وی در سال ۱۹۸۹ آخرین بازی خود را برای این تیم انجام داد و سپس كفش های خود را به دیوار آویخت.
رومنیگه بازیكنی بود كه با پویایی و تحرك در میدان، قدرت دریبل فراوان، سرعت و تیزهوشی در ایجاد خطر در مقابل دروازه حریف، به یكی از پدیده های ورزش فوتبال تبدیل شد. در روزهای اوج او یك روزنامه معتبر آلمانی در مورد او نوشت: اگر چه هیچ چیز در این بازیكن كامل نیست، اما او از همه چیز مایه فراوانی دارد.
كارل هاینس رومنیگه روی هم ۹۵ بازی برای تیم ملی فوتبال آلمان انجام داد و ۴۵ گل برای این تیم به ثمر رسانید. وی ۵۱ بار به عنوان كاپیتان این تیم پای به میدان گذاشت. رومنیگه در ۳۱۰ بازی خود در لیگ فوتبال آلمان، روی هم ۱۶۲ گل به ثمررسانید. وی از سال ۱۹۹۱ تا كنون عضو هیأت مدیره باشگاه بایرن مونیخ آلمان بوده است و از ۵ سال پیش به این طرف، پست نایب رییسی را برعهده داشته است.

منبع : روزنامه ایران ورزشی