مخالفان سنیوره به ریاست جمهوری نزدیک شدند

جناح رقیب دولت فؤاد سنیوره دیروز با كسب یك پیروزی غافلگیرانه در انتخابات میاندوره ای لبنان خیز بلندی را برای كسب كرسی ریاست جمهوری برداشت. نتایج این انتخابات كه ۲ ناحیه «بیروت» و «متن» برگزار شد از نگاه اغلب ناظران ضربه ای جدی بر موقعیت جناح ۱۴ مارس و سمبل آن فؤاد سنیوره بود.
در انتخابات ناحیه متن دو چهره شاخص از مسیحیان مارونی به نمایندگی دو جناح درگیر (۸ مارس و ۱۴ مارس) شركت داشتند. با میشل عون از طیف مخالفان دولت و امین جمیل از جبهه متحدان دولت كه هر دو از نامزدان جدی جانشینی امیل لحود رئیس جمهوری این كشور هستند. كمیل خوری نامزد حزب آزاد ملی لبنان به رهبری میشل عون در برابر امین جمیل رئیس حزب كتائب وارد كارزار انتخاباتی شد. جمیل در اندیشه تصاحب كرسی نمایندگی پسرش پیرجمیل كه سال گذشته ترور شده بود اما این رهبر فالانژیست در برابر نامزد مورد حمایت عون مارونی پذیرای شكست شد.
اما انتخابات میاندوره ای دیروز حاوی نكات مهم دیگری نیز بود.این انتخابات در شرایطی صورت گرفت كه نبرد ارتش با نیروهای فتح الاسلام در اردوگاه نهرالبارد همچنان ادامه دارد و تقلای دولت برای بقای خود در برابر مبارزات گروه ۸ مارس كه مشروعیت آن را به چالش طلبیده، اوضاع مبهمی را در كشور بوجود آورده است. اما ناظران داخلی لبنان به تأیید و تحسین انتخابات دیروز پرداختند. آنها می گویند آرامش انتخابات به رغم تفاوت های حاد قومی مؤید دموكراسی انتخاباتی است كه آن را از تقلب مبری ساخته است. اما سوای رونق فضای رقابت در انتخابات دیروز مسأله با اهمیت نتیجه این مبارزه است. امین جمیل و میشل عون از كاندیداهای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری در پاییز امسال هستند كه پیروزی هر یك از نامزدها در انتخابات اخیر می تواند به برتری حزب برنده در رأی گیری آینده منجر شود. جمیل بازنده این میدان متن بود و احتمال می رود كه این باخت نقطه پایان داستان تلاش وی در عرصه سیاسی لبنان باشد.
لبنان به دلیل ماهیت قومی و مذهبی اش به ساختاری گرایش پیدا كرده كه قدرت سیاسی آن در میان طوایف گوناگون تقسیم شده است و از آنجا كه ریاست جمهوری به طور سنتی به مسیحیان می رسد، اكنون و با حادثه منطقه متن می توان محتمل ترین نیروی پیروز در انتخابات ریاست جمهوری را میشل عون از مخالفان دولت فؤاد سنیوره نخست وزیر دانست. جمیل به دلیل آن كه نتوانست به پارلمان راه یابد خود را در فضایی بهت آور یافته كه تحقق آرزوهای سیاسی اش در مقام یك رئیس جمهور یا یك نیروی قومی در لبنان را محال ساخته است. افزون بر این، نتایج انتخابات حكایت از آن دارد كه خاندان سیاسی وی در این كشور ابهت گذشته را ندارد و مردم لبنان دیروز عملاً، در خروج از عرصه سیاسی را به وی نشان دادند. البته هنوز برخی همراهان سنیوره مدعی هستند كه با آن كه میشل عون برگ برنده را از آن خود كرده اما محبوبیت لازم را در میان هم كیشان مارونی ندارد. با این حال او می تواند در انتخابات بعدی به آرای مسیحیان ارتدوكس، كاتولیك و ارامنه امیدوار باشد.
دلایل شكست جمیل و پیروزی عون را می توان در مبارزات انتخاباتی كاندیداها جست وجو كرد. جمیل در این مبارزات همواره بر نقش خانواده جمیل در سیاست لبنان رجوع می كرد و توانمندی های خود در دوران گذشته ریاست جمهوری اش را به رخ مردم می كشاند. قتل پسرش پیر، كه در كابینه سنیوره بر كرسی وزارت تكیه داده بود، محور دیگر تبلیغات انتخاباتی بود. او از گروه ۱۴ مارس و حامی سنیوره است. بنابراین ارزش های این دولت و نحوه عملكرد آن را برجسته می ساخت كه این سخنان در میان لبنانی ها مخاطب ندارد.
اما كاندیدای مورد حمایت عون كه از گروه مخالف ۸ مارس است از خاندان سیاسی خود سخنی به میان نیاورد و تنها به عملكرد دولت تاخت. وی (عیتانی) همواره تأكید می كرد كه دولت كنونی نماینده مردم نیست و باید بنا به خواست مردم كه سال گذشته تظاهرات گسترده ای را علیه آن سازماندهی كردند، كنار برود. براساس این معادله می توان انتخابات اخیر را جدالی میان ۸ و ۱۴ مارس دانست و از هم اكنون نتیجه آن را پیش بینی كرد كه در آن ورق به نفع مخالفان دولت برخواهد گشت.
● رفراندومی به نفع ۸ مارس
دوستان جمیل بدون تردید سپس از اعلام نتایج دریافتند كه حتی رنج خانوادگی ناشی از دست دادن فرزند و یادآوری خاطرات خوش دوران ریاست جمهوری جمیل نیز برای آنان رأی نمی آورد. بلكه در شرایط فعلی حاكمیت لبنان و پایان بحران سیاسی آن برای مردم حائز اهمیت بیشتری است. عیتانی و گروه های هوادارش بخوبی دریافته بودند كه مسیحیان نیز از دولت رضایت ندارند و تأكید رهبران مسیحی ۱۴ مارس بر حمایت از دولت آنان را از سایر بخش های كشور، بیگانه ساخته و حاكمیت كشور را به خطر انداخته است. عون در این جدال داد نشان كه جناح ۸ مارس از تجربه ای كلان در مبارزه بهره می گیرد. میشل عون در سال ۲۰۰۶ زمانی كه از تبعید در فرانسه به كشور بازگشت آنچه را كه او «فئودالیسم فرقه ای» می خواند و نیز شكاف های سیاسی میان طوایف را بشدت مورد انتقاد قرار داد.
به گفته تحلیلگران پیروزی اخیر وی نشاندهنده حمایت مردم از دیدگاه های او و جناحش در این باره است كه سرانجام توازن سیاسی را به نفع ۸ مارس رقم زد. ژنرال میشل عون در اتحادی كه با حزب الله به وجود آورده خواستار پیوستن گروه های دیگر به این اتحاد شده تا سیطره انحصاری مجموعه خاندان های سیاسی حاكم بر لبنان را كه جمیل یكی از مظاهر اصلی آن بود محو كند.
او تاكنون به بخشی از هدف خود رسیده اما جدال نهایی در ۲۷ نوامبر (۶ آذرماه) خواهد بود. در آنجا پارلمان ۱۲۸ نفری لبنان رئیس جمهور بعدی را بر خواهد گزید. در این پارلمان ۶۴ كرسی در اختیار مسیحیان و ۶۴ كرسی دیگر در اختیار مسلمانان است. نظر به این كه مسیحیان بتدریج از هواداران ۱۴ مارس نظیر جمیل رویگردان شده اند و مسلمانان و دیگر گروه ها به واسطه مقاومت حزب الله- مخالف دولت و از طیف های ۸ مارس - به مخالفت با سنیوره برخاسته اند براحتی می توان شكست دوم جمیل (۱۴ مارس) در رقابت برای ریاست جمهوری را به عیان دید.

منبع : روزنامه ایران