پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

گوردیکتاتور


گوردیکتاتور
«عوجه » تنها جایی در عراق است كه عشیره و اطرافیان دیكتاتور سابق را در آنجا می توان یافت.
قبر صدام دراین ناحیه حال و هوای تنهایی دیكتاتور را دارد. نوشته هایی در آنجا به قلم عشیره صدام نصب شده كه وی در آن قهرمان و «عقاب اعراب» لقب گرفته. در كنار این نوشته ها، تسبیح او و مجموعه ای از عكس های غیررسمی او قرار گرفته است.
گور خلوت صدام در شهر محل تولدش در حوالی تكریت، شاید تابلویی از نگاه عمومی عراقی ها به حاكم سابق عراق است. صدام در دسامبر سال گذشته میلادی در سن ۶۹ سالگی به دار مجازات آویخته شد. براساس حكمی كه آمریكایی ها و دولت جدید عراق صادركرده اند نصب تصویر، مجسمه و هر چیزی كه در تبلیغ صدام باشد، ممنوع است. اما صدام از جامعه عراق رخت بربسته است، نه به حكم آمریكایی ها و حكومت بغداد بلكه به دلیل آن كه مردم امروز به او پشت كرده اند. فقط در روستای عوجه است كه خانواده و عشیره صدام می پندارند افسانه او زنده است.
خانواده صدام براین مركز قدیمی كه صدام در آن دفن شده، نام جدیدی كه یادآور قهرمانان است گذاشته اند، اما این محل هیچ نشانی از عظمت كاخ هایی كه در۲۴ سال خود دیكتاتور ساخت، ندارد. برخی روزها به ندرت ۲یا ۳نفر بازدیده كننده دارد. هرگز آرزوی كسانی كه می خواهند عوجه به مكانی تاریخی و زیارتی تبدیل شود، محقق نخواهد شد. بخشی از این مسأله ناشی از خطری است كه هرآنچه كه مربوط به صدام است را احاطه كرده است. صدام در ۳ كیلومتری تكریت دفن شده است. تكریت شهری استراتژیك است كه در حال حاضر در كنترل ارتش عراق است. رسیدن به این شهر نیازمند مجوز رئیس قبیله ابونصیر است. صدام متعلق به این قبیله بود. ابونصیر در كنار شورشیان سلفی و در صف مقابل دولت عراق قرار دارد كه بسیاری از ساكنان اطراف تكریت را كنترل می كنند.
خود مكان دفن صدام نیز تناقض های فراوانی دارد. بیرون سالن، آن سوی صفی از آفتابگردانها ، خانواده صدام ۶ عضو دیگر را دفن كرده اند. ۲پسر بزرگ صدام به نام های عدی و قصی، كه وحشیگری و حرص آنها در رهبری شبكه تبلیغاتی كه از صدام یك افسانه می ساخت، آنها را به منفورترین افراد درعراق تبدیل كرد. ۳ قبر دیگر متعلق به همكارانی است كه با صدام محاكمه و چندهفته بعد اعدام شدند. تعداد اندك بازدیدكنندگان از عوجه پیام های زیادی دارد. با آن كه هنوز امنیت به عراق بازنگشته است اما عراقی ها حاضر نیستندحكومت ظلم صدام تكرارشود. عوجه در وسط ناحیه ای بحث برانگیز قرار گرفته است . خانواده صدام از سقوط او ناراحت هستند، لذا آنها هر غریبه ای كه به آنجا نزدیك شود را تهدید می كنند. حقارت قبر صدام همچنین نشان دهنده طرد اقلیت بعثی است كه چنددهه بر عراق حكومت كرد.
صدام بر خلاف آنچه كه برخی محافل عرب و تبلیغ كنندگان بعثی معتقدند، نمی تواند هیچ گاه فردی محبوب باشد، حتی در منطقه خودش و زادگاهش ، عوجه .
مردم زادگاهش از كشتارهای بی رحمانه ای كه در زمان صدام صورت گرفت صحبت می كنند. آنها به مجموعه قصر های ساخته شده وی در تكریت به عنوان نشانی از استفاده صدام از ثروت نفت به نفع خود، خانواده و گروه وفادارانش اشاره می كنند. یكی از مقامهای سابق تكریت می گوید: «صدام كشور را به ویرانی كشانید و با این كار خود و خانواده اش را نابود كرد و ما را به سوی بحران كنونی سوق داد. » «عبدالله حسین اجبارا» مانند بسیاری از مقامات، پست های بالای حزب صدام را اشغال كرد تا این كه اعضای قبیله اش تلاش كردند صدام را در سال ۱۹۹۳ به قتل برسانند. اجبارا موفق به فرار شد.
اكنون او مسیر دشواری را به عنوان میانجی بین فرماندهی نظامی آمریكا در یك پادگان بزرگ درحومه تكریت با رؤسای این استان كه همچنان قدرت را در دست دارند طی می كند. شورشیان كه عناصر سابق رژیم بعث هستند با رهبران قبایل منطقه ائتلافی پنهانی دارند. اجبارا كسی بودكه روز اعدام صدام به بغداد رفت و با تصمیم دولت عراق مبنی بر دفن صدام درگوری مخفی، مخالفت كرد. جسد صدام بعد از تشریفات عشیره ای او در عوجه به ساختمان ویژه ای كه هدیه صدام به عشیره اش بود ، منتقل شد. در دفتر یادبودی كه خانواده صدام در عوجه گشوده اند فقط چند تا امضا ثبت شده و شمار امضاها كه بسیار ناچیز است دلیل دیگری است براین كه صدام به افسانه پیوسته است.
نویسنده: جان بورنز
مترجم: مهدی صفری
منبع: ال پائیس
منبع : روزنامه ایران


همچنین مشاهده کنید