پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا


کارآفرینان در چه خانواده‌هایی رشد می‌کنند


کارآفرینان در چه خانواده‌هایی رشد می‌کنند
اشخاص چگونه كارآفرین می‌شوند؟ آیا افراد كارآفرین زاده می‌شوند یا ساخته می‌شوند كه كارآفرین باشند؟
سرچشمهء كارآفرینی را باید براساس تجربیات دوران زندگی در محدوده خانواده و فرهنگ خانواده پیدا كنیم. زمانی تصور می‌شد كه كارآفرینان به جای ساخته شدن متولد می‌شوند. صفات آن‌ها به قدری نادر و به‌خصوص بودند كه در هر جایی یافت نمی‌شدند. امروزه شواهد كافی وجود دارد كه نشان می‌دهد صفات كارآفرینی می‌تواند در نتیجهء آموزش دوران كودكی، استقلال، به خود متكی بودن و در معرض ارزش‌های فرهنگی به خصوص مرتبط با كار و صنعت قرار گرفتن، پرورانده شود.
روانشناسان معتقدند كه پنج سال اول زندگی، بیش‌ترین تاثیر را در زندگی شخص دارد. این دوران زمانی است كه جو اجتماعی، اقتصادی، فیزیكی و روانی اطراف كودك اثر دایمی ‌برشخصیت او به جا می‌گذارد. در این دوران نوع رفتارها در خانه و خانواده بیش‌ترین تاثیر را در شكل‌گیری رفتار آیندهء كودك به عنوان یك فرد بالغ به جا می‌گذارد. برای مثال كودكانی كه مادران آن‌ها پیوسته و همراه با محبت برایشان از طریق داستان و كتاب و اسباب‌بازی و بازی و گفت‌وگو ایجاد تحركات ذهنی اولیه می‌كنند، در دوران مدرسه و دبیرستان همیشه نمره‌های خوبی می‌آورند و وقتی دیگر اعضای خانوادهء آن‌ها را مورد توجه و محبت قرار می‌دهند در آینده به افرادی مطمئن، با محبت، شاد، فعال، اجتماعی، از نظر احساسی مستحكم و از نظر ذهنی كنجكاو تبدیل می‌شوند.
اكنون می‌خواهیم بدانیم كارآفرینان در چگونه خانواده‌‌ای رشد می‌كنند.
۱) آموزش‌های اولیه برای استقلال_اتكا به خود، تصمیم‌گیری و سخت‌كوشی
مطالعات مربوط به گذشتهء كارآفرینان نشان می‌دهد كه آن‌ها از خانواده‌هایی كه به ارزش‌های خاصی برای استقلال و اتكا به خود قایل هستند بیرون می‌آیند. اكثر كارآفرینان در كودكی یاد گرفته‌اند كه خودشان لباس بپوشند، از خیابان بگذرند و... درصورت تنبلی و تقاضاهای بی‌جا به آن‌ها پاداشی داده نشده ولی در مواردی كه از خود استقلال، ابتكار و پشتكار نشان داده‌اند، تشویق شده و به خاطر آن جایزه گرفته‌اند. ممكن است اولیای آن‌ها را «آزادیخواه» بنامید. در محیط خانه قوانین معقول القا كرده و در عین حال به فرزندان این آزادی را می‌دهند كه قوانین و دستورالعمل‌های خانواده را مورد سوال قرار دهند.
ظاهرا آموزش كودكان برای اتكا به خود، استقلال، تصمیم‌گیری و سخت‌كوشی در سنین پایین رابطهء مستقیمی ‌با پرورش كارآفرینی دارد. بخشی از كارآفرینان ازخانواده‌هایی می‌آیند كه ناپایدار و غیرمتحد بوده و با بحران‌هایی نظیر مرگ یكی از والدین، جدایی والدین، طغیان فرزند علیه والدین و اخراج فرزند از خانه مواجه بوده‌اند. این گونه كودكان تحت فشار بوده و در نتیجه چگونگی سیر كردن شكم، بقا و تصمیم‌گیری را زودتر یاد گرفته‌اند.
كارآفرینان به طور كلی از خانواده‌های كوچك می‌آیند و اگر از خانوادهء بزرگی باشند، معمولا فرزند ارشد بوده یا یكی از فرزندان وسط هستند. آن‌ها به‌ندرت جزو آخرین فرزندان یا لوس و وابسته‌اند.
۲) آموزش زودرس برای كار
به نظر می‌رسد داشتن والدین فعال درتجارت یا مشاغل مشابه آن، كمك بزرگی به پرورش كودكان جهت كارآفرینی می‌كند. چینی‌ها از این نوع تجربیات برای پرورش كودكان‌شان استفاده می‌كنند. كارآفرینان زیادی نیز از خانواده‌های مهاجران هستند. كارآفرینان چینی در مالزی و اكثر مناطق آسیا، یهودیان در اروپا و ایتالیایی‌ها در استرالیا از این دسته هستند. دلایل زیادی در این باره ارایه شده است; یكی از این دلایل، نبود محیط مناسب برای كارآفرینی در سرزمین‌های اصلی این افراد است; جایی كه ممكن است آن‌ها با سنت‌های دست و پاگیر احاطه شده باشند. دلیل دیگر این است كه خانواده‌هایی كه مهاجرت می‌كنند برای یافتن شغل دچار مشكل هستند بنابراین با دید وسیع‌تر موقعیت‌هایی را می‌بینند كه از دید افراد محلی پنهان است.
۳) آموزش زودرس برای كسب و صنعت
خانواده‌ها به جز آموزش كودكان برای اتكا به خود، نقش مهمی ‌نیز در آموزش صنعت به آنان دارند. این گونه آموزش زودهنگام، كمك موثری برای توفیق كارآفرینان در كارهای‌شان است. داستان برخی كارآفرینان موفق بیانگر این مطلب است كه آموزش زودهنگام در مهارت‌های فنی و صنعتی بیش از مدرك دانشگاهی برای رسیدن به هدف كارآفرینی موثر است. [مقدمه‌ای بر كارآفرینی- انستیتو صنایع كوچك دانشگاه فیلیپین-ترجمهء سیامك نطاق- صفحات ۵۵ تا ۵۸]
درمورد مرگ یكی از والدین مطالعه‌ای درباره كارآفرینان مرد در اسراییل نشان داده كه نسبت زیادی از كارآفرینان تمایل به تجربه كردن كار پدران‌شان دارند با وجود این كه وی ضعیف، ناكارآ یا حتی غایب باشد. نداشتن پدر خود یك لازمه یا شرط برای كارآفرینی و حتی برای عدم موفقیت كارآفرینی نیست. از طریق مطالعات موردی مشخص شد كه كسانی كه با شرایط بی‌پدری كنار می‌آیند می‌توانند كارآفرینان موفقی باشند، درحالی كه كسانی كه ناامید می‌شوند خودتخریب شده و از خیال‌پردازی‌های عالی خود بیرون می‌آیند.
سوده احمدیان‌راد
منبع: سایت ۰۲۰
منبع : روزنامه سرمایه


همچنین مشاهده کنید