شورت باس Shortbus

▪ نویسنده و کارگردان: جان کامرون میچل.
▪ موسیقی: یو لا تنگو.
▪ مدیر فیلمبرداری: فرانک جی. دمارکو.
▪ تدوین: برایان ای. کیتز.
▪ طراح صحنه: جودی اسنس.
▪ بازیگران: سوک ین ل[سوفیا]، پل داوسون[جیمز]، لیندزی بیمیش[سورین]، پی جی دبوی[جمی]، رافایل بارکر[راب]، پیتر استیکلس[کالب]، جی برنان[ست]، آلن مندل[توبیاس]، آدام هاردمن[جسی].
▪ ١٠١ دقیقه. محصول ٢٠٠٦ آمریکا. برنده جایزه تماشاگران جشنواره آتن، برنده جایزه بهترین طراحی صحنه و فیلمنامه و نامزد جایزه بزرگ جشنواره گیخون، برنده جایزه بهترین بازیگر/پل داوسون از جشنواره گلیتر، نامزد بهترین گروه بازیگران از جشنواره گاتام، برنده بهترین تهیه کنندگی از مراسم روحیه مستقل، برنده جایزه گولدن آی برای بهترین فیلم از جشنواره زوریخ.
▪ ژانر: درام، عاشقانه.
چند شهروند نیویورکی وارد باشگاهی مخصوص به نام Shortbus در بروکلین به سرپرستی جاستین باند می شوند تا در آنجا مسائل مربوط به روابط جنسی خود را حل کنند. راب و سوفیا زوجی ازدواج کرده و خوشبخت هستند. تنها چیزی که این خوشبختی را مختل کرده، نرسیدن سوفیا به اوج لذت جنسی است. از بازی روزگار این که سوفیا مشاور زوج هایی است که دارای مشکلات جنسی هستند! دو نفر از مراجعین وی جمی و جیمز-زوجی همجنسگرا- هستند که پنج سال زندگی مشترک به شیوه تک همسری داشته اند. جیمز-روسپی مذکر سابق- می خواهد مرد دیگری را نیز وارد این رابطه کند. ست شاید مردی باشد که می تواند وارد این خانواده شود، اما کالب، چشم چرانی که در ساختمان روبرویی آنها ساکن است، نظر دیگری دارد.همزمان سوفیا نیز که به همراه راب به شورت باس پا گذاشته است با سورین ملاقات می کند، زنی که او هم رازهایی برای آشکار کردن دارد....
▪ چرا باید دید؟
جان کامرون میچل متولد ٢١ آپریل ١٩٦٣ ال پاسو، تگزاس، در محیطی نظامی بزرگ شده و به مدرسه کاتولیک ها رفته است. اما خیلی زود دنیای موسیقی و نمایش او را به سوی خود جذب کرد و در ١٩٨٥ با ایفای نقشی کوچک در یک فیلم وارد سینما شد و بازیگری را به عنوان حرفه اصلی خود برگزید. بازی در نمایش های برادوی و فیلم های تلویزیونی زمینه را برای نویسندگی و فیلمسازی وی فراهم کرد. در ١٩٩٨ نمایشنامه موزیکال Hedwig and the Angry Inch را درباره یک آوازخوان راک تغییر جنسیت داده و عاشق سابق او نوشت. سه سال بعد همین نمایشنامه را به فیلم برگرداند و برای اولین بار روی صندلی کارگردانی نشست. هم نمایشنامه و هم فیلم [همین طور بازی خود میچل در فیلم]توجه شدید منتقدان را جلب کرد و خیلی سریع تبدیل به فیلمی محبوب شد. Hedwig and the Angry Inch بیش از ٢٥ جایزه بین المللی و معتبر به چنگ آورد. اتفاقی حیرت انگیز برای یک فیلمساز جوان در اولین تجربه اش که برداشتن قدم بعدی را خواه ناخواه دشوارتر می کرد. از این رو میچل دو سال بعدی را صرف تحقیق در زمینه انحراف های جنسی نموده و سپس شروع به نوشتن فیلمنامه Shortbus کرد. فیلم اولین بار در جشنواره کن سال ٢٠٠٦ به نمایش در آمد و به خاطر هم آغوشی بازیگران به صورت واقعی در برابر دوربین سر و صدای زیادی به پا کرد. همین جنجال ها زمینه ساز عدم نمایش آن در بسیاری از کشورها شد، با این وجود Shortbus در چند جشنواره دیگر نیز به نمایش در آمده و سبب مقایسه او با کارگردان هایی چون پازولینی شد.
Shortbus از آن فیلم هایی است که باید درباره آن صفحات زیادی را سیاه کرد، چون پیچیده و سرشار از پیرنگ های فرعی فکر شده است. هر کدام از این پیرنگ ها خود داستانی مستقل به شمار می رود و از سوی دیگر بر غنای فیلم نیز می افزاید. نام ها به دقت انتخاب شده است[از جمله سورین که از نام قهرمان مرد رمان کلاسیک Venus in Furs لئوپولد فون زاخر مازوخ گرفته شده است. بله! همان کسی که ابداع کلمه مازوخیسم را مدیون او هستیم] و از همه شیوه های نمایشی-مانند فیلم در فیلم- برای پیشبرد قصه کمک گرفته شده تا بحران روحی جامعه آمریکایی را که به رغم وجود آزادی های بی حد و حصر هنوز نتوانسته راه حل هایی مثبت برای مشکلات جنسی خود بیابد، نشانه رود. جامعه ای که بر خلاف تبلیغات انجام شده، خوش ندارد در باره این چنین معضلاتی سخنی به آشکار بر زبان بیاورد. کامرون میچل می گوید که تابوها در سرزمین او شکل عوض کرده اند، سکس تبدیل به چیزی مسخره شده و تنهایی بیداد می کند. و تحقیر و سرکوب سکه رایج است.
Shortbus یک فیلم مستقل[٢ میلیون دلار هزینه تولید] و جسورانه به معنای واقعی کلمه است. فیلمی بر آشوبنده که متعلق به سینمای پس از یازده سپتامبر و تصویر گر زندگی های بی سر و سامان نیویورکی های خسته از سیاست های بوش است. تلاش می کنیم تا برای هفته های بعد نقدی مفصل بر این فیلم و مصاحبه ای مبسوط با کارگردان آن فراهم کنیم. تا آن روز بکوشید فیلم را یافته و با صبر و دقت تماشایش کنید. مطمئن باشید به اندازه سالو یا ١٢٠ روز سودوم آزاردهنده نیست!

منبع : موج نو