بودجه اضافی برای ماندن در باتلاق!

رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا سعی دارد با ارائه طرحی مبنی بر افزایش بودجه واشنگتن در عراق ،دموکراتهای کنگره را درمبارزات انتخاباتی سال ۲۰۰۸ زمینگیر نماید.اگر دموکراتها با این بودجه در خواستی مخالفت نمایند،از سوی جمهوریخواهان افراطی نسبت به “بی تفاوتی در خصوص عراق”متهم خواهند شد و در صورت تائید این طرح نیز دموکراتها شکست دیگری را در برابر بوش پسر خواهند پذیرفت. در این مجال ،انتخاب راه اول یا دوم توسط کنگره در آینده حزب دموکرات بسیار تعیین کننده خواهد بود.
رئیس جمهور آمریکا قصد دارد پس از دریافت گزارش ارزیابی روند پیشرفت اوضاع در عراق در سپتامبر آینده، از کنگره‌ آمریکا بخواهد مبلغ ۵۰ میلیارد دلار بودجه‌ اضافی برای پیشبرد برنامه‌ها در عراق اختصاص دهد. بودجه‌ مذکور در راستای تکمیل استراتژی افزایش نیروهای آمریکایی تازه‌نفس به عراق مطالبه خواهد شد .
چنانچه درخواست بوش مورد تائید کنگره قرار بگیرد، مجموع هزینه‌های آمریکا برای جنگ در عراق به بیش از سه میلیارد دلار در هفته خواهد رسید. درخواست رسمی بوش جهت تخصیص مبلغ ۵۰ میلیارد دلار برای جنگ در عراق پس از آن ارائه خواهد شد که ژنرال دیوید پترائوس، فرمانده ارشد نیروهای آمریکایی در عراق و رایان کروکر، سفیر واشنگتن در بغداد، گزارش مهم خود را در ۱۵ سپتامبر ارائه کنند.
این گزارش به ارزیابی روند توسعه و پیشرفت اهداف سیاسی و امنیتی در عراق بخصوص از زمان اعمال استراتژی جدید در این کشور می‌پردازد. جرج بوش رئیس جمهور آمریکا، در جمع کهنه سربازان ارتش کشورش ضمن تعریف و تمجید از وجود نشانه‌های پیشرفت در عراق بر لزوم ادامه‌ عملیات‌های تهاجمی آمریکا در راستای طرح اعزام ۳۰ هزار نیروی تازه نفس به عراق در اوایل سال‌جاری تاکید کرده است.
آنچه در این مجال مهم است،نحوه برخورد دموکراتها با تقاضای جدید بوش است.این مسئله به خودی خود می تواند آینده سیاسی حزب دموکرات را ترسیم نماید.دموکراتها قهرا دوراه بیشتر پیش‌رو نخواهند داشت:
۱) تصویب بودجه پیشنهادی بوش در عراق
۲) مخالفت کامل با بودجه پیشنهادی رئیس جمهور آمریکا
● تبعات انتخاب هر یک از دوراه فوق الذکر چه خواهد بود؟
در صورتی که دموکراتها تن به درخواست کاخ‌سفید داده و با اختصاص ۵۰ میلیارد دلار بودجه پیشنهادی بوش موافقت نمایند،بزرگترین اشتباه ممکن را مرتکب شده اند.زیرا افکار عمومی ایالات متحده آمریکا هنوز در شوک تصویب قوانینی مانند شنود مکالمات تلفنی و تصویب بودجه اولیه جنگ عراق توسط دموکراتهای مدعی قرار دارند.کنگرهآمریکا با تصویب بودجه عراق اثبات کرد که توان ایستادگی در برابر سیاستهای بوش را نخواهد داشت.افرادی مانند سیندی شیهان،به علت این اقدام کنگره مبارزات خود علیه دولت بوش را خاتمه دادند و سیاستمداران آمریکایی(اعم از دموکرات یا جمهوریخواه)را افرادی کثیف دانستند.پس از شکست جمهوریخواهان از دموکراتها در انتخابات میان دوره ای کنگره،انتظار شهروندان آمریکایی از دموکراتها در روندی محسوس افزایش پیدا کرده است.اما علی رغم کاهش شدید محبوبیت نومحافظه کاران آمریکا،شاهد برخی همراهی های پنهانی کنگره با سیاستهای بوش در عراق هستیم.این مسئله به هیچ عنوان از نظرمردم آمریکا توجیه پذیر نیست.
به نظر می رسد نامنظمی ،ناهماهنگی و بی درایتی‌های سنتی موجود در حرب دموکرات آمریکا با لابی های پشت پرده مخلوط شده و خود را در قالب ترکیبی ناموزون و آزاردهنده جلوه گر ساخته است.
از سوی دیگر،افرادی مانند هیلاری کلینتون ،باراک اوباما و جان ادواردز که از برجسته ترین اعضای حزب دموکرات جهت شرکت در انتخابات سال ۲۰۰۸ محسوب می شوندهمواره ادعا دارند که در صورت قرار گرفتن در مسند ریاست جمهوری‌،نیروهای آمریکایی را از عراق خارج خواهند کرد.اما این ادعا در عالم واقع اثبات شده نیست!رفتار کنگره ای که دموکراتها اکثریت آن را تشکیل می‌دهند به گونه ای بوده است که ابطال کننده ادعاهای این افراد است.آنچه تاکنون مشاهده شده است ،همراهی کنگره با سیاستهای جنگ طلبانه بوش پسر بوده است.این مسئله می تواند در مبارزات انتخاباتی سال ۲۰۰۸ تبدیل به پاشنه آشیل دموکراتها شود.
در احتمال دوم ،مسئله به طور کامل فرق خواهد کرد.در صورت مخالفت علنی و همه جانبه دموکراتهای کنگره و سنا با افزایش بودجه آمریکا در عراق،این جزب می تواند برای نخستین بار مخالفت خود با حزب جمهوریخواهان را پس از سیطره بر کنگره ابراز نماید.این ابراز مخالفت باید به گونه ای صریح و کامل باشد که بتواند رضایت افکار عمومی آمریکا از حزب دموکرات را بر انگیزد.بی اعتمادی به وجود آمده نسبت به کنگره آمریکا به گونه ای است که تنها با ایستادگی همه جانبه دموکراتها علیه بوش قابل ترمیم است.نکته ای که سران این حزب به کلی آن را از یاد برده اند.
در صورت مخالفت حزب دموکرات با این پیشنهاد بوش،جمهوریخواهان قادر نخواهند بود تا حزب دموکرات را نسبت به اهمال کاری در مسئله عراق متهم نمایند،زیرا این مخالفت از سوی طرفداران دموکراتها و حتی هواداران جمهوریخواهان سنتی مخالف بوش قابل هضم خواهد بود.
نکته مهم تر اینکه با توجه به فشار شدید بوش به دموکراتها در مسئله عراق و لزوم اتخاذ رویکرد و واکنشی مناسب از سوی کنگره،لازم است تا اعضای اصلی و شناخته شده حزب دموکرات به صحنه بیایند و دامنه مخالفت حزب متبوع خود با سیاستهای بوش را گسترده تر سازند.حضور جیمی کارتر، زبگنیو برژینسکی، بیل کلینتون،مادلین آلبرایت و... در این راستا مفید خواهد بودپس از پیروزی اخیر دموکراتها بر جمهوریخواهان ،شاهد سکوت چهره های سرشناس حزب دموکرات هستیم.این سکوت نتیجه مثبتی برای این حزب به همراه نخواهد داشت.در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ شاهد بودیم که تیم دونفره کری-ادواردز از همین نقطه ضربه خورد.
دموکراتها هم اکنون بر سر یک دوراهی تعیین‌کننده قرار گرفته اند.هر گونه حرکت اشتباه یا رفتار نادرست در این مقطع حساس برای دموکراتها کشنده خواهد بود.دموکراتها در برهه کنونی باید بر اساس سه فاکتور مهم عمل نمایند:
۱) حفظ حیثیت از دست رفته کنگره پس از تصویب بودجه درخواستی بوش در عراق:
همان گونه که اشاره شد این حیثیت از دست رفته باید توسط دموکراتهای کنگره و در قالب پاسخ منفی آنها به رئیس جمهور آمریکا اعاده شود.
۲) ابراز مخالفت علنی تر با سیاستهای نومحافظه‌کاران:
روابط پشت پرده برخی از نمایندگان کنگره با شبکه های وابسته به جریان مسموک نومحافظه‌کار بسیاری از معادلات درون حزبی دموکراتها را بر هم ریخته است.حضور افرادی مانند لیبرمن در زیر مجموعه دموکراتها سبب شده است تا در بسیاری از مقاطع میان استراتژهای نومحافظه کاران و دموکراتها تطابق وجود داشته باشد.ابراز مخالفت صریح و کامل نمایندگان کنگره آمریکا با سیاستهای بوش می تواند جو به وجود آمده را تعدیل نماید.
۳) حضور افراد با تجربه در حزب دموکرات:
مسلما نمی توان از افرادی مانند هیلاری کلینتون،باراک اوباما و جان ادواردز را افرادی باتجربه دانست! بی تجربگی ها درحزب دموکرات بعضا به گونه‌ای نمود پیدا می کنند که جای بازگشتی را برای اعضای این حزب باقی نمی گذارند.از این رو لازم است تا مخالفت با جمهوریخواهان از سوی افرادی مانند جیمی کارتر و بیل کلینتون هدایت شود.در غیر‌این صورت تجربه انتخابات سال ۲۰۰۴ برای دموکراتها تکرا ر خواهد شد و دردسرهای زیادی را برای اعضای این حزب ایجاد خواهد نمود.حتی در صورت پیروزی دموکراتها در انتخابات سال ۲۰۰۸ نیز این تناقضات و نقاط آسیب دولت بعدی آمریکا را به راحتی از پای در خواهد آورد.زیرا در آن زمان انتظارات شهروندان آمریکایی از دولت جایگزین بوش به بسیار بالا خواهد بود.

مهدی مروتی

منبع : روزنامه رسالت