سینما به انقلاب نیاز دارد!

انقلاب اسلامی زمانی به وقوع پیوست که پس از دو جنگ جهانی خونین، جهان به دو قطب تقسیم شده و هر کدام از این قطب ها ادعای جهان شمولی داشت و هیچ نظامی در جهان شکل نمی گرفت مگر آن که زیر پرچم یکی از این دو بلوک قرار بگیرد، اما نظام برآمده از انقلاب اسلامی با صراحت، منحصر به فرد بودن خود را اعلام کرد و با سیاست «نه شرقی نه غربی» اعلام موجودیت نمود.
ظهور و بروز انقلاب اسلامی از بطن و متن مردم و جامعه بود، با معیارهای دینی و مکتبی و با اهداف متعالی الهی و انسانی، زیرساخت های اعتقادی و فکری این انقلاب اهدافی جهانی و دارای توان پاسخگویی به نیازهای آن می باشد و از ابتدای آغاز نهضت، شعار حمایت از مظلومان، محرومان، ستمدیدگان و به استضعاف کشیده شدگان سرداده و ندای آن به هر کجا و هر کس که رسیده است در نسبت با آن با ایجاد تأمل و یا اقدام به حرکت صورت گرفته است.
اما چه حیف! که بلندگوهای واجد توان و امکان انتقال پیام، در خدمت آن قرار نگرفته اند، اما با همه اینها شاهد تحولات عمیق و گسترده ای بوده و هستیم که در نسبت با انقلاب اسلامی رخ داده است، از درماندگی ارتش کمونیستی شوروی سابق در افغانستان گرفته تا درماندگی سربازان پیمان ناتو در این کشور، از خرد و شکسته شدن استخوان های کمونیسم- که صدایش به گوش همه معاصران رسید- گرفته تا در باتلاق ماندن تمدن تکنولوژیک غرب در عراق که صدای شکسته شدن استخوان های آن از زندان های گوانتانامو، ابوغریب و... بالا آمده است و می رود که قامت پوشالی آن را فرو ریزد، از اخراج ارتش اشغالگر رژیم اسرائیل از جنوب لبنان در سال ۲۰۰۰ گرفته تا شکست این ارتش در جنگ سی و سه روزه اخیر با حزب الله لبنان، از شکست اسرائیل در سرزمین های اشغالی در انتفاضه اول گرفته تا روی کار آمدن جنبش حماس، از شکست حزب و گروه های غرب گرا در انتخابات مردمی الجزایر گرفته تا روی کار آمدن اسلام گرایان در ترکیه، هم چنین است حوادث و اتفاقات شمال آفریقا و آمریکای جنوبی.
سینما کجاست؟ کجایند سینماگران انقلابی؟ سینمای انقلاب کجاست؟! این سینما در کدام پس کوچه های تاریک ده کوره های گلین جا مانده است؟
آیا مجموعه این حوادث و ده ها مورد ریز و درشت دیگر قابلیت پرداخت در سینما را ندارند؟
یا سینما قابلیت لازم برای دیدن و درک آن ها را ندارد؟
و اگر واقعا این گونه است چرا ما در دهه فجر جشنواره فیلم فجر برگزار می کنیم؟!
انقلاب را در هشت سال تجاوز علیه ایران اسلامی به چالش کشیدند که از طرفی نماد مظلومیت اسلام و انقلابی بود که ریشه در نهضت عاشورا دارد و از سویی قامت حماسه ای بود که جز با تأسی از عاشورا نمی توانست شکل بگیرد! آن مظلومیت و این حماسه درکدام قاب سینما قرار گرفت و تا به کجا نورافشانی کرد؟!
نظام برآمده از انقلاب اسلامی بعد از بیرون آمدن با سرافرازی از دفاع مقدس درمحاصره اقتصادی قرار گرفت و از لابه لای پرپیچ و خم ترین تهدیدات عبور کرد که عزت و اقتدار و ارزش و کرامت امروز را داراست.
سینما در این دوره کجای از تلاشش معطوف به نیازهای آن بود؟
نزدیک سه سال چالش انرژی هسته ای بین ایران اسلامی و آمریکا در جریان است، چند حرکت دوربین های سینما بدان توجه نموده است؟ بحران خاورمیانه با هدف تغییر نظام اسلامی در ایران شکل گرفته است، عکس العمل سینما چه بوده است؟!
موضوع حقوق بشر حربه همواره مطرح غرب علیه ایران اسلامی بوده است، سینما در کدام سناریو خود احساس مسئولیت کرده است؟
دموکراسی از دروغ هایی است که همواره با شعار آن شورش رسانه ای علیه نظام اسلامی صورت گرفته است. اما مردم سالاری دینی حقیقت غیرقابل انکاری است که چشمان سینمای ما هنوز برآن باز نشده است!
وحدت، همدلی و انسجام اجتماعی و وفاق ملی از نیازهای اساسی یک کشور است که معلوم نیست در کدامین پلان از این همه فیلم های سینمایی باید توجه به آن را جستجو نمود!
وحدت بین فرق اسلامی از تأکیدات دین اسلام امام و رهبری انقلاب و نیاز امت اسلامی بوده و هست. چه نمایی از فیلم های ما بدان گوشه چشمی نشان داده است باید با ذره بین آن را دنبال کرد! از نگاه ملی سلامت فعالیت اجتماعی، اقتصادی، اشتغال، تعاون و تلاش از نیازهای طبیعی و بدیهی پیشرفت، رشد توسعه و ترقی یک کشور است که معلوم نیست نسبت سینما به آنها کی برقرار خواهدشد.
انتظار فرج که از بالاترین فرصت ها و امکان ها برای ایجاد امید، انگیزه، حرکت، سلامت، کمال و تعالی انسانی است کی مورد توجه سینما واقع خواهدشد معلوم نیست! شاید هم بعداز ظهور.
چه چیزی را حمایت می کنیم؟ با چه هدفی؟ و از این حمایت ها چه چیزی انتظار می کشیم؟ این همه به به و چه چه های ما نثار کدامین «ارزش» می شود؟
بی رغبتی مردم نسبت به سینما چه دلیلی جز فاصله گرفتن این هنر صنعتی از جامعه می تواند داشته باشد؟ مردم بی حکمت به سمت چیزی نرفته و یا از آن فاصله نمی گیرند.
آیا زمان آن فرا نرسیده است که برای هدفمندنمودن این هنر صنعتی در جهت پاسخگویی به نیازهای واقعی انقلاب، نظام و مردم کاری انجام داد؟! سیستم بسته این هنر که درهایش به روی هیچ فردی ازنسل نو هنوز به درستی باز نشده است واقعا نیازمند تجدیدنظر نیست؟!
مجموعه های مرتبط با سینما مخصوصا آن بخش هایی که دغدغه انقلاب، نظام و مردم را دارند براین اند که همین روال می تواند تأمین کننده اهداف باشد و نمی خواهند برای برون رفت از این معضل چاره ای بیندیشند؟!
سیاست گذاران و اثرگذاران براین عرصه باور ندارند که دو رکن اصلی منهای قابلیت حرفه ای و توانایی مالی برای تأمین ابزار صنعتی آن «فکر» و «نیروهای توانمند اهل فکر» است، که یا به سراغ اهل فکر بروند و برای جذب آنها برنامه داشته باشند و یا برای تربیت انسان های اهل فکر سازو کارهایی فراهم نمایند؟!
آیا اصولا این آقایان قائل به این هستند که سینما به انقلاب نیازمند است؟ اگر قائل می باشند که بهتر است برای یافتن راه حلی مناسب اقدامی صورت دهند.
و بهتر نیست با نگاهی انقلابی در پی ایجاد تحول در عرصه سینما برآییم؟! سینمایی که از عمده ترین ابزارهای جهان سلطه علیه انقلاب اسلامی، نظام جمهوری اسلامی، مردم ایران و تمامی مسلمانان و محرومان است؟!
بعد از غائله مشکوک انفجار برج های دوقلوی تجارت جهانی در آمریکا که موج عظیمی از جنگ روانی مخصوصا به وسیله رسانه هایی چون سینما و تلویزیون علیه مسلمانان راه افتاده است تا همین حالا که «شماره ۲۴» در غرب به نمایش درآمده است، واقعا کارکرد سینمای ما در دفاع از این اهانت بزرگ به مسلمانان چه بوده است؟ نباید قدری به خود آییم؟!
.... و بهتر نیست با ترتیب دادن یک ساز و کار مناسب سیاست گزاری، برنامه ریزی و خدمات دهی به عناصر فعال دراین مجموعه موثر، سینما را از سیاست گزاری های دوره ای دولت مردان که همواره در ترددهای معارفه و تودیع می باشند نجات داد و آنها صرفا اجرا و اعمال سیاست ها و برنامه ها را دنبال نمایند که بتوان در یک افق بلند و روشن حرکتی رو به تعالی و معطوف به آرمان ها، اهداف و نیازها بوجود آورد؟!
راهی که می توان بر مبنای تجربه هر چند کمرنگ گذشته جستجو نمود و آنرا به بزرگراه تبدیل ساخت. اگر صاحبان فکر واقع در مجموعه های موثر در عرصه سینما، دراین باره اقدامی جدی صورت ندهند، خرده گرفتن از مدیران دولتی جز نپذیرفتن مسئولیت عواقب ناکارآمدی خود آنان نخواهدبود، چون سینما در سیاست کلان فکری، فرهنگی می تواند مسیر کمالی خود را درجهت کمک به پاسخگویی به نیازها را طی کند.

عبدالله عمیدی

منبع : روزنامه کیهان