در محضر رمضان

من عرف الله و عظمه منع فاه من الکلام و بطنه من الطعام و عنا نفسه بالصیام و القیام.
رسول خدا(ص) فرمود: کسی که خدا را شناخت و به عظمتش پی برد، دهان خود را از سخن (بی‌مورد) و شکم را از غذا باز می‌دارد و به استقبال سختی روزه و نماز جهت دریافت پاداش و جلب رضایت حق می‌شتابد.
تمام نعمت‌های خداوند برای تداوم زندگی انسان است و این نعمت یا اقتصادی است و یا معنوی که در مجمع بهره‌مندی انسان از آنها برای تربیت و هدایت در مسیر و جهت الهی بودن است. ماه مبارک رمضان یکی از مهمترین هدیه‌های الهی برای اصلاح و تربیت انسان‌هاست و این بیانگر مهربانی و خیرخواهی خدا نسبت به بندگانش می‌باشد. رمضان فرصتی مغتنم برای از بین بردن گناه وانحرافات کرداری و گفتاری در زندگی و جامعه است. انسان برای تربیت خود بدون شک به یک الگوی اساسی نیاز مبرم دارد تا بر مبنا و محور قرار دادن اندیشه و تفکر آن الگو به یک زندگی مطلوب دست یابد. لذا از اینکه خود را پیدا کنیم و خدای خویش را بشناسیم و انسانی مومن در جامعه باشیم می‌توانیم با استفاده از بیانات قرآن و عترت راه رسیدن به سعادت را دریابیم که ماه مبارک رمضان بهترین فرصت برای به دست آوردن ارزشهای اسلامی نیز می‌باشد و سخنان پیامبر همیشه راهگشای زندگی ما بوده است. امام علی(ع) فرمود: حضرت محمد(ص) روزی برای ما سخنرانی مفیدی را بیان داشتند و فرمودند:‌‌ای مردم به حقیقت ماه خدا بابرکت و رحمت و آمرزش خویش به سوی شما روی می‌آورد. ماهی که در نزد خداوند بهترین ماههاست و روزها و شبهایش افضل و ساعاتش بهترین ساعات می‌باشد واین ماهی است که شما در او به مهمانی خداوند دعوت شدید و در این ماه مورد کرامت و عنایت خداوند واقع شدید. نفس‌هایتان در این ماه ثواب تسبیح و تقدیس پروردگار دارد. خواب شما در این ماه عبادت واعمال خیر شما در آن مورد قبول است. دعاهای خیر و خواسته‌های شما مستجاب است. پس از پروردگار مهربانتان با نیات صادقانه و دلهای پاک درخواست حاجت کنید اینکه شما به روزه گرفتن و تلاوت کتاب قرآن خویش توفیق مرحمت فرماید و آگاه باشید که به راستی اشقیا و گمراهان کسانی هستند که از غفران و آمرزش الهی در این ماه بزرگ محروم و بی‌نصیبند.
حضرت علی(ع) فرمــــــــــــــــــود: خوشبخت و سعادتمند کسی است که پند پذیرد (و جایگاه شخصیت خود را بداند و در حفظ و اصلاح آن همت بگمارد) و بدبخت آن کسی است که از تمایلات نفسانی و خودستایی خویشتن فریب خورد و به ناپاکی بگراید، (اسیر نفس اماره شود که آنچه او می‌خواهد عمل به آن کند) که چه بسا انسانی چیزی را برای خود سخت می‌پندارد در حالی که آن چیز برایش خیرآفرین است و چه بسا چیزی را خیر می‌داند اما آن برایش شرآفرین است و در این راه، کسانی سعادت دنیا و آخرت را نصیب خود می‌کنند که مخالفت با خواسته‌های نفس اماره نمایند وامیر بر نفس باشند و او را نیز همیشه سرکوب نمایند که ماه مبارک رمضان ماه احیای آموزه‌های اسلام و ماه هدایت و ماه قرآن و ماه پیدا کردن راه خدا و ماه خودیابی و رسیدن به ارزشهای انسانی می‌باشد. ماهی که در جهنم بسته و در بهشت باز خواهد بود. امید است با ایمان و تقوا در محضر ماه مبارک رمضان و قرآن با حضور در مساجد از آموزه‌های نبوت و ولایت در تقویت ساختار بنیادی بهره‌مند شویم که بهترین مکان مساجد هستند و محبوب‌ترین انسان کسی است که زودتر از همه به مسجد برود و دیرتر از همه از مسجد خارج شود و در مسجد مشغول به ذکر یا تلاوت قرآن شود و یا انجام کار خیر و پرسش علم داشته باشد. از ماه مبارک رمضان با شئون معنوی و گفتار و کردار آداب دینی اجتماعی استقبال کنیم که بزرگ داشتن شعائر الهی از تقوای دل و از فرهنگ دینی روزه‌داران است که این حرکت با تعاون بر مبنای نیکی و تقوای ارزش همیشگی زندگی ما خواهد بود.
روزه جسم و جان روزه دار را که برای خدا بگیرد و با نیت خدایی باشد به کمال و سعادت خواهد رساند. چنانچه روزه‌دار در این ماه آمرزیده نشود در چه ماهی آمرزیده شود؟ پس باید دقت نمود که درب خانه خدا (مساجد) را به روی خودمان باز کنیم و از محضر قرآن وعترت استفاده نماییم و از بند متعلقات دنیا نیز خارج شویم. چیزی که ما را شخصیت می‌دهد و روز قیامت نجات می‌دهد روزه است که امام سجاد(ع) فرمود: سپاس خدایی را سزاست که ماه خود رمضان را، ماه روزه و ماه اسلام و ماه تزکیه و ماه تصفیه و پاک کردن (از گناهان) و ماه قیام و ایستادن (برای نماز در شبها یا به پا خاستن در احیای اسلام و جهاد در راه خدا) را یکی از آن راههای احسان قرار داد. آنچنان ماهی که قرآن در آن فرو فرستاده شد (برای هدایت مردم و روشن کردن بین حق و باطل) قرآنی که شفا و رحمت و هدایت و موعظه برای مومنین نیز می‌باشد.
ماه مبارک رمضان ماه مساوات و ماه توبه است. ساعاتش بهترین ساعت و حتی خواب روزه‌دار در آن نیز عبادت است. بندگان در این ماه مهمان خدا و خدا نیز میزبان و روزه برای خدا و مزد از آن خداست به اینکه روزه‌دار از ثمرات این ماه پربرکت بهره‌مند شود قبولی عبادتش بستگی به گفتار و رفتار اجتماعی‌اش نیز داشته و دارد. احترام پدر و مادر و همسایه و بدگویی و بدگمانی در به ثمر نرسیدن طاعات و عبادات انسان موثر است.
در معامله و تجارت نیز باید دقت نمود که روزه را نیز جز رحمت بر روزه‌دار نباشد،‌باید دانست که هر انسانی در بند اعمال خویش است، افرادی که توفیق روزه را پیدا نمی‌کنند آنها نیز پیرو نفس اماره قرار گرفته‌اند حب اموال دنیا یا پست و مقام زمینه غرور و خودبینی و خودپستی و خودستایی را ایجاد کرده و چشم و دل و گوش این‌گونه افراد از قرآن و اسلام جز صدایی نمی‌شنود. از استقبال ماه تهذیب نفس و تزکیه (ماه رمضان) طفره می‌روند.
هدف از روزه در ماه مبارک رمضان کسب تقوا می‌باشد و مهمترین عمل در این ماه ترک محرمات است و یک آیه خواندن قرآن برابر با ختم یک قرآن. و ماهی است که اولش رحمت و وسطش مغفرت و آخرش آزادی از آتش جهنم بوده و این ماه برای مومن، ماه بهره و منفعت است و برای منافق خسارت و ضرر. درهای بهشت در این ماه باز است و درهای جهنم بسته است، شیاطین در این ماه مغلول به زنجیرند پس از خداوند باید خواست که شیطان بر ما مسلط نشود.
یکی از برکات ماه مبارک رمضان، پیام رسانی آموزه‌های اسلام به جامعه است زیرا مردم در این ماه بیشتر فرصت می‌کنند در مساجد حضور پیدا کنند. شایسته است که از این فرصت، ائمه جماعات و سخنرانان و مطبوعات و صدا و سیما و صاحب نظران و هرکس که در مسائل فرهنگی مسئولیت و یا شناخت لازم را دارد به مقتضای زمان و مکان و استعداد مخاطب، همت قابل توجهی را داشته باشند و در ابعاد گوناگون اقتصادی، فرهنگی، عقیدتی و سیاسی و بیان مسائل روز در این حرکت برای تقویت بنیاد دینی جامعه گام‌های موثری بردارند. نسبت به ارادتمندان دین مهربان و با اخلاص باید شد و نسبت به مخالفین باید به شدت ایستادگی نمود که در این ماه مبارک حضرت علی(ع) برای بقای اسلام شهید شد. مقام وصی رسول گرامی را باید با عمل تجلیل و احترام نمود و بهترین صفات آن حضرت را به نوجوانان و جوانان معرفی نمود که علاقه آنان به اسلام و قرآن افزایش یابد. شهادت حضرت علی(ع) در مسجد و تولد حضرت امام‌علی(ع) در کعبه (مسجدالحرام) و زندگی حضرت امیرالمومنین(ع) در مسجد و قضاوت حضرت علی(ع) در مسجد بوده و بیانگر این است که مسجد یک پایگاه اجتماعی در طول تاریخ بوده و همچنان باید باشد که حضور روزه‌داران در مساجد، مساجد را نشاط و رونق خواهد بخشید. مساجد برای سازماندهی امور جاری جامعه و زندگی بوده و هست و حضور روزه‌داران در مساجد، رهایی مساجد از غربت است و همانا نمادی از اتحاد ملی و انسجام اسلامی خواهد بود.

منبع : آتی بان