پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

آلبرت امون رفت، اریک گرتس آمد


آلبرت امون رفت، اریک گرتس آمد
۱۴ سال پس از رفتن ریموند گوتالس که به عنوان مربی، نخستین و تنها قهرمانی را در باشگاه های فرانسه یا مارسی به فوتبال فرانسه ارزانی داشت، اینک اریک گرتس به عنوان دومین بلژیکی در شرایطی که مارسی دچار بحران شده، به کمک این تیم آمده است، با این امید که خاطره «پدر معنوی» خود را زنده کند. اریک گرتس، سه شنبه شب گذشته به عنوان پنجاه وسومین مربی مارسی، به بندر جنوبی فرانسه، کنار دریای مدیترانه گام نهاد.
او جانشین آلبرت امون شد، مربی ای که مزد نتایج و عملکرد ضعیف و بالاتر از آن فاجعه آمیز، آغاز فصل تیمش را که با گذشت ۹ روز در رده شانزدهم و تنها با فاصله ۳ امتیاز از منطقه سقوط، قرار دارد را سرانجام باحکم اخراج خود، دریافت کرد. شکست ۲ بر صفر مقابل اوسر در روز نهم برای امون خیلی گران تمام شد و باعث شد تا او که در هفته های اخیر در معرض اخراج قرار داشت بیش از پیش به در خروجی نزدیک شود.
ناگفته نماند، پیش از بازی با بشیکتاش در لیگ قهرمانان اروپا، سخن از این بود که در صورت ناکامی مارسی، آلبرت امون، رفتنی خواهد بود. به همین خاطر در پایان مسابقه که با پیروزی ۲ بر صفر نماینده فرانسه تمام شد، بازیکنان مارسی از این که نتیجه بازی باعث ماندن مربی شان شده، ابراز خوشحالی می کردند.
● به جای متسو، اریک گرتس آمد
در شرایطی که نام های بزرگ و کم و بیش مشهوری از جمله دشان، هالی هودزیچ، فرناندز، لاکومب، کیگانا و به خصوص برونو متسو، برای جانشینی امون، مطرح بود، به یکباره اریک گرتس، مدافع سابق تیم ملی بلژیک که افتخار و قهرمانی فراوانی چه به عنوان بازیکن و چه در کسوت مربیگری را در کارنامه خود دارد، به عنوان مربی تازه تیم بحران زده مارسی معرفی شد.
پاپ دیوف، مدیر باشگاه مارسی در این باره گفت: «با توجه به رابطه دوستی و صمیمی که با آلبرت امون داریم و آنچه که او برای باشگاه انجام داده است، اتخاذ چنین تصمیمی، واقعاً دشوار بود اما سرانجام و در نهایت تأسف و ناراحتی، هر دو طرف به این نتیجه رسیدیم که چاره ای به غیر از جدایی وجود ندارد و به خوبی می دانم، آلبرت با شناختی که از باشگاه دارد، از وجود چنین تصمیمی ناراحت نمی شود و امیدوارم او همچنان حمایت خود را نسبت به مارسی ادامه بدهد و تجربیاتش را مانند همیشه در اختیار تیم قرار بدهد.»
دیوف به همان اندازه که به خاطر رفتن امون ناراحت است، نسبت به توانایی های جانشین او و درست بودن تصمیم اتخاذ شده نیز اعتقاد دارد: «مارسی به خیزش و جهش تازه ای نیاز دارد و اریک گرتس، مربی است که می تواند ما را در رسیدن به هدفی که از ۳ سال قبل دنبال می کنیم، کمک کند. تجربیات او و کارنامه درخشانش در بلژیک، هلند، آلمان و ترکیه برگ های برنده این همکاری به حساب می آیند.» دیوف بر این باور است که دومین بازی مارسی در لیگ قهرمانان اروپا مقابل لیورپول که چهارشنبه این هفته (۱۱ مهر) در آنفیلد برگزار می شود، توانایی های خود را به رخ خواه کشید.
● مربی تازه با کوله باری از افتخار و قهرمانی
اریک گرتس که به قول رسانه های فرانسوی در ساحل مارسی لنگر انداخت و از کشتی پیاده شد، با کارنامه ای سرشار از موفقیت زمام امور تیم بحران زده جنوب فرانسه را برعهده گرفته است. او که در دوران بازیگری به عنوان یک مدافع جسور و پرجوش و خروش، لقب «شیر» را به خود اختصاص داده بود، می خواهد پس از ریموند گوتالس نخستین مربی بلژیکی تبار مارسی که با این تیم، اولین و تا این تاریخ تنها جام قهرمانی باشگاه های اروپا را برای فرانسه به دست آورده است، کاری کند تا ورزشگاه ولودروم ۱۴ سال پس از رفتن گوتالس دوباره از خوشحالی و لذت واشتیاق به مرز افتخار برسد.
گفتنی است در حالی که سخن از رفتن امون، از شایعه به واقعیت نزدیک می شد در کنار نام های بزرگی چون دشان، لاکومب و... انتخاب اول «دیوف» به عنوان مرد همه کاره مارسی، برای جایگزینی او، کسی غیر از «برونو متسو» مربی تیم ملی امارات نبود، اما متسو که لقب «جادوگر سفید» را یدک می کشد، به خاطر مخالفت دست اندرکاران اماراتی، پیشنهاد دیوف را قبول نکرد تا قرعه به نام اریک گرتس بیفتد. در ارتباط با مربی تازه لیون گفتنی است که ۵۳ سال قبل در شهر «روکم» واقع در بلژیک به دنیا آمد. در مقایسه او با ریموند گوتالس، آمده است که این ۲ بلژیکی به غیر از این که هر ۲ خیلی خوب زبان فرانسه را حرف می زنند و می فهمند در هیچ مورد دیگری، با هم شباهت ندارند، از جمله از نظر کارنامه حرفه ای خود به عنوان بازیگر و مربی که سیاهه افتخارات بلژیک جوان تر، از زمین تا آسمان با پدر معنوی او یعنی گوتالس تفاوت دارد.
در این رهگذر باید بدانید که گرتس، در استانداردلی یژ بود که کم و بیش، نام و نشانی برای خود دست و پا کرد و سپس در میلان و «ماستریخت» به عنوان یک مدافع تمام عیار شناخته شد اما حضور ۷ ساله او در آیندهوون، (تیم محبوب گرتس) همراه با برادران کومان، در کارنامه بازیگری او جای خاصی دارد. ۶ قهرمانی در لیگ و ۳ بار کسب قهرمانی در جام حذفی هلند و از آن بالاتر، دستیابی به قله فوتبال اروپا در سال ۱۹۸۸ با آیندهوون به روشنی از درخشش گرتس در تیم بزرگ هلند خبر می دهد.
در فینال قهرمانی باشگاه های اروپا که در اشتوتگارت میان آیندهوون و بنفیکا برگزار شد، نماینده هلند که گرتس را در اختیار داشت، در ضربات پنالتی، با نتیجه ۶ بر ۵ حریف پرتغالی را شکست داد و به افتخاری بزرگ رسید. گرتس با استانداردلی یژ نیز، ۳ بار در لیگ و یک بار در جام حذفی به قهرمانی دست یافت، ضمن اینکه که با ۸۲ بار حضور در تیم ملی بلژیک نام خود را در زمره بزرگان فوتبال این کشور به ثبت رسانده است. هفتمین قهرمانی با آیندهوون، گرتس به عنوان بازیکن، فوتبال را کنار گذاشت و بر آن شد تا در کسوت مربیگری فعالیت کند. او ابتدا، در استانداردلی یژ، کار تازه خود را در دنیای فوتبال آغاز کرد و به دنبال آن در «اف.ث. بروژ» و ولسفبورگ، تجربه لازم را به دست آورد.
در سال ۲۰۰۵ به فوتبال ترکیه رفت و در دومین سال حضورش ، با گالاتاسرای به قهرمانی رسید. هنگامی که گرتس زمام امور گالا را در دست داشت، مارسی او را می خواست اما ترک ها به هیچ وجه دوست نداشتند او را از دست بدهند اما چرخ روزگار به گونه ای چرخید که مارسی در یکی از بحرانی ترین دوران در ۲ دهه گذشته، دستش به دامن گرتس برسد.
با خاطره ای که از ریموند گوتالس در ذهن و دل طرفداران مارسی با کسب قهرمانی باشگاه های اروپا در دوران «برناردتاپی» نقش بسته است، اریک گرتس امیدوار است بتواند پا در جای پدر معنونی خود بگذارد تا جدا از تکرار «خوش یمن» بودن حضور مربی بلژیکی روی نیمکت تیم مارسی، روح گوتالس شاد شود.
منبع : روزنامه ابرار ورزشی


همچنین مشاهده کنید