بازی‌های المپیک ۱۹۷۲ - مونیخ

● بیستمین دوره بازی های المپیک ۱۹۷۲ - مونیخ، آلمان غربی
(چهاردهمین دوره مسابقه های وزنه برداری)
رقابت های وزنه برداری بازی های المپیک مونیخ برای اولین بار در تاریخ بازیها در ۹ وزن برگزار گردید و تیم بلغارستان به نخستین مقام قهرمانی خود در این رشته ورزشی دست یافت .
۱۸۸ وزنه بردار از ۵۳ کشور جهان، از ۴ تا ۲۰مهر ۱۳۵۱ (۱۹۷۲) با هم رقابت کردند. تیم وزنه برداری ایران باز هم به علت سهل انگاری و کوته فکری سرپرستان ورزش ایران به صورت ناقص در المپیک حضور یافت و تنها به یک مدال نقره توسط محمد نصیری دست یافت. از جمله غایبان بزرگ تیم ایران، پرویز جلایر دارنده مدال نقره المپیک قبل بود که بی دلیل خانه نشین شد. منوچهر برومند چهره درخشان وزنه برداری ایران در سالهای قبل به عنوان مربی، تیم ایران را همراهی کرد.
در دسته جدید ۵۲کیلوگرم، زیگمونداسمالچر لهستانی با مجموع ۵/۳۳۷ کیلوگرم بر سکوی نخست ایستاد و دو وزنه بردار قدرتمند مجارستان را پشت سر نهاد. در ۵۶ کیلوگرم، ایمره فولدی که پیش از این دو مدال نقره المپیک و ده مدال جهانی(۳طلا،۶نقره و ۲برنز) را به چنگ آورده بود با شکست دادن محمد نصیری (قهرمان المپیک مکزیکوسیتی) به مدال طلا دست یافت و از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد. نصیری در حرکات پرس و دو ضرب برابر با فولدی وزنه زد ولی در حرکت یک ضرب ۵ کیلوگرم کمتر از رکورد دوره قبل خود و ۵/۷ کیلوگرم کمتر از فولدی بالای سر برد تا دومین مدال المپیکی اش از جنس نقره باشد.
در ۶۰ کیلوگرم، نوریکیان ارمنی الاصل از بلغارستان ضمن شکستن رکوردهای جهان و المپیک این دسته که در اختیار میاکی از ژاپن بود، بالاتر از دیتوشانیدزه به مدال طلا رسید. نوریکیان در حرکت دو ضرب با مهارکردن ۵/۱۵۷ کیلوگرم، ۵ کیلوگرم رکورد جهانی این حرکت را که در اختیار برگر آمریکایی بود بهبود بخشید تا نخستین مدال طلای بلغارها را در بازیهای المپیک به گردن آویزد.
نصرالله دهنوی دیگر چهره درخشان تیم ایران در مونیخ بود که در دسته ۵/۶۷ کیلوگرم با مجموع ۴۳۵ کیلوگرم ضمن شکستن رکوردهای ایران در مکان پنجم قرار گرفت. در صورتی که در حرکات یک ضرب و دو ضرب در انتخاب وزنه های دهنوی دقت می شد او می توانست لااقل با کسب مدال برنز المپیک صحنه رقابت ها را ترک کند که متاسفانه این امر محقق نشد.در این وزن مخاربی گیرژینف از شوروی رکوردهای جهان را شکست و با مجموع ۴۶۰ کیلوگرم (۵/۲۲ کیلوگرم بیشتر از قهرمان دوره قبل المپیک) به مدال طلا دست یافت. در ۷۵ کیلوگرم یوردان بیکف با ثبت حد نصاب ۴۸۵ کیلوگرم، رکوردهای کوزنتسف روس را فرو ریخت و صاحب مدال طلا شد.
محمد طرابلسی از لبنان با رکورد ۵/۴۷۲ کیلوگرم به اولین و آخرین مدال تاریخ وزنه برداری لبنان در پیکارهای جهانی و المپیک چنگ انداخت و بر سکوی دوم ایستاد.
روسها با دو وزنه بردار برجسته (والری شاری و بوریس پاولف) در دسته ۵/۸۲ کیلوگرم حضور یافتند ولی اشتباه آنها در انتخاب وزنه ها و ظهور پدیده ای به نام لایف ینسن از نروژ باعث دور ماندن آنها از مدال شد. ینسن با ثبت رکورد ۵/۵۰۷ کیلوگرم، ۵/۲۶ کیلوگرم رکورد المپیک را جابه جا کرد و بر سکوی نخست این وزن ایستاد. اشتباهات وزنه برداران شوروی در دسته ۹۰ کیلوگرم ادامه یافت و دیوید ریگرت مشهور به هرکول جدید وزنه برداری حذف شد تا نیکولف از بلغارستان با رکورد ۵۲۵ کیلوگرم به مدال طلا دست یابد. ریگرت رکورد دار جهان با ۵/۵۶۲ کیلوگرم بود.
در دسته ۱۱۰ کیلوگرم یان تالتس از شوروی با ثبت ۵۸۰ کیلوگرم بالاتر از کراچیف بلغاری به مدال طلا رسید.
در دسته فوق سنگین(۱۱۰+کیلوگرم) واسیلی آلکسیف غول پیکر، با وزن ۱۶۰ کیلوگرم که طی سالهای ۷۲- ۱۹۶۹ رکوردهای حماسی از خود بر جای نهاده بود با ثبت رکورد جاودان ۶۴۰ کیلوگرم صاحب اولین مدال طلای المپیکی اش شد. آلکسیف رکورد ۲۳۵ کیلوگرم در حرکت پرس را برای المپیک بر جای نهاد که پس از حذف این حرکت در دوره های بعد، جاودانه ماند.

منبع : سایت پارس اسپورت