جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا


لطفاَ ما را جدی بگیرید!


لطفاَ ما را جدی بگیرید!
پرسش بسیار مهمی است:
چه کنیم که واحد منابع انسانی در شرکت جدی گرفته شود؟! به تبع آن چه کنیم تا ما متخصصین منابع انسانی در شرکت جدی گرفته شویم؟ در این پرسش این حقیقت را پذیرفته ایم که ما - کسانی که در رشته و حرفه ی منابع انسانی مشغول به کار هستیم- آن طور که باید در تصمیم گیری های شرکت نقشی نداریم. به بیان دیگر حداکثر در پاره ای فعالیت های کارکردی (Functional) اجازه ی تصمیم گیری داریم و بس. اطلاعات من از دیگر سازمان های مطرح کشور نیز حاکی است اغلب متخصصین منابع انسانی در آنجا نیز می پذیرند که مدیریت چندان آنها را جدی نمی گیرد. به نظر شما چه باید کرد؟
چند وقت پیش که به این موضوع فکر می کردم در لابلای مطالب اینترنت نوشته ی کوتاهی نظرم را جلب کرد. آنرا برای خودم و دیگر علاقه مندان مدیریت منابع انسانی ترجمه کردم و چند وقت پیش در مجله ی صنعت خودرو به چاپ رساندم. اگر شما نیز قبلاْ به این پرسش فکر کرده اید و الآن هم به نوعی با آن سروکار دارید مطالعه ی متن زیر خالی از لطف نخواهد بود:
متخصصین منابع انسانی از به بازی گرفته نشدن خود در تصمیم گیری های اساسی سازمان گلایه می کنند؛ اما آنها باید بپذیرند که خود نیز باید نقشی در این چالش ایفا نمایند.
دستیابی به جایگاه مشورتی مناسب در سازمان مستلزم گذشت زمان خواهد بود. اما چنانچه شما به عنوان یک متخصص منابع انسانی نقش خود را در چگونگی بکارگیری اثربخش و کارآمد استعدادهای کارکنان؛ چگونگی ایجاد و تقویت تعهد سازمانی و شیوه های ارتقاء شایستگی هایی آنها اعم از دانش مهارت و نگرش شناسایی کرده و برای آن برنامه ریزی نمایید به واحد منابع انسانی سازمان خود کمک خواهید کرد تا از جایگاه شایسته برخوردار شده و ارزش آفرینی خود را به رخ دیگران بکشد. با به خاطر سپردن چند نکته ی زیر خواهید توانست این حرکت را سرعت بخشیده و با اطمینان گام بردارید:
۱ ) به نقطه نظرات مهم مدیران عالی سازمان گوش دهید: اگر متخصصین منابع انسانی همیشه تنها به منابع انسانی فکر کنند یک بعدی شده و گویی "در دریا کشتی را گم خواهند کرد". تلاش کنید با موضوعات مهمی که سران سازمان با آن مواجهند هماهنگ شوید. ببینید آنها بیشتر نگران چه هستند؟ بزرگترین چالش آنها چیست؟ آنها از چه چیزی شاکی هستند و از چه چیزی زبان به شکوه می گشایند؟ متخصصین منابع انسانی تنها در صورتی کارآمد خواهند بود که خدماتی جهت تامین نیازهای حیاتی رهبران سازمان ارایه دهند. شما تنها در صورتی می توانید به چنین مواردی بپردازید که به نظرات مهم آنها توجه کنید.
۲) ایده های خود را به زبان «ارزش افزوده» مطرح کنید: اغلب متخصصین منابع انسانی ایده‌ها و راه حل های جدیدی ارایه می کنند که بیانگر آنچه آنها و یا کارکنان می خواهند است. بار دیگری که شما می خواهید ایده ی جدیدی ارایه کنید از خودتان بپرسید: "این امر چگونه باعث بهتر شدن سازمان خواهد شد؟" چنانچه راه حل های منابع انسانی فاقد ارزش افزوده و یا مشارکت در خصوص هدفهای استراتژیک سازمان باشد در آن بازنگری کنید.
۳ ) به زبان مدیران عالی سخن بگویید: چنانچه زبان خاص صنعت خود را ندانید محکوم به شکست خواهید بود. به یاد داشته باشید اگر چه شما یک متخصص منابع انسانی هستید ولی در صنعت منابع انسانی کار نمی کنید! شما احتمالاً در یک صنعت تولیدی، خدماتی و یا بخش دولتی کار می کنید. لذا اگر از آنچه که در ارتباط با رقبا رخ می دهد آگاه نباشید، مدیریت دلیلی برای گوش کردن به حرف شما نخواهد داشت.
۴ ) خود را هم قطار مدیریت بدانید: چنانچه خود را به عنوان یک کارمند دون پایه فرض کنید، آنها نیز شما را این گونه خواهند دید. حتی اگر در نمودار سازمانی در مرتبه ای پایین قرار داشته باشید نباید درباره ی خودتان چنین قضاوت کنید و بعد هم از مدیران انتظار داشته باشید که مشارکت شما را ارزشمند تلقی کنند.
۵) همه چیز را همانطوری که هست بگویید: اگر می خواهید یاور و جزئی از مدیریت باشید در بازخور دادن صریح و صادق باشید. البته این بدان معنا نیست که شما با هرکسی بیگانه شوید. احترام بوسیله ی بیان رویدادها- آن گونه که هست- ایجاد می شود. برخی متخصصین منابع انسانی با پرهیز از بیان آنچه می دانند درواقع وقت خود را صرف مراقبت از موقعیت شغلی خود می کنند.
۶ ) همواره بیاموزید: کسانی بسیار مورد احترام هستند که بطور مداوم مهارت خود را ارتقا می دهند. اغلب ما همکارانی را سراغ داریم که وظایف شغلی خود را به سبک و سیاق سالیان گذشته انجام می دهند. در نهایت آنها چیز تازه ای برای عرضه به مدیریت ندارند، در حالی که چالش های مدیریت هر روز در حال تغییر است. اگر ما بطور مستمر رشد نکنیم، سازمان نیز رشد نخواهد کرد.
هنگامی سازمان قدر متخصصین منابع انسانی را خواهد دانست که آنها بتوانند مشارکتی اساسی با مدیریت عالی- به منظور تاثیر گذاشتن بر جهت‌گیری استراتژیک سازمان- داشته باشند. همه ی ما خواهان جایگاه محکمی هستیم. با این وجود در صورتی که روابط اصلی خود را با کسانی که به آنها خدمت می کنیم بهبود نبخشیم، حتی یک کرسی مهم هم بدست نخواهیم آورد.
http://hr.blogfa.com/۸۴۰۵.aspx


همچنین مشاهده کنید