۶۰ سال در خدمت والیبال

۶۰ سال گذشت. با خاطراتی دل انگیز و روز هایی به یاد ماندنی. Fivb حالا روی پای خود ایستاده است، محکم و استوار. سران این فدراسیون بین المللی با پیشرفت های موجود به خود می بالند. آنها هر روز یک گام به جلو برداشته اند. در این مدت والیبال شرایط خوب و بد زیادی را تجربه کرد. طرح های فراوانی بودند که شکست خوردند و البته پروژه هایی که اثر گذار بوده اند. بر کیفیت مسابقه ها به طرز چشمگیری افزوده شده، حالا سالن ها صندلی خالی ندارند، تلویزیون ها برای خرید بازی ها کورس گذاشته اند و بالاخره والیبال با درآمدهای هنگفت اش کاملاً مستقل است.
fivb که بتازگی شمع ۶۰ سالگی اش را فوت کرده است، همچنان سرپاست و این را با صدایی رسا به همه جهانیان اعلام می کند. نتایج و آمارها نشان می دهند که رشد والیبال دیگر سرعت پائینی ندارد. از نظر تشکل و سازمانی نیز باگذشت ۶ دهه اوضاع در بهترین وضع ممکن قرار دارد. تاریخ ۶۰ ساله این فدراسیون شامل نکات مثبت و پیشرفت های چشمگیری است و آینده آن نیز به سوی امیدها و آرزوها باز است.
در این بین کسی نمی تواند منکر زحمات دکتر آکوستا شود. او که در ۲۳ سال اخیر ریاست فدراسیون جهانی والیبال را برعهده داشته است بادید مثبت و همکاری های بی شائبه اش این فدراسیون را به برترین سطح رسانده است. دکتر آکوستا اخیراً در جلسه خود در لوزان سوئیس با کمیته اجرایی و هیأت اداری تأکید کرد: والیبال بهترین روز های شکوفایی اش را پیش رو دارد. البته وی همواره به یاد خواهد داشت دستیابی به این امر با پشتیبانی همسرش مالو و کمیته اجرایی تحقق یافته است چرا که این دو عامل همیشه آماده همکاری با وی هستند. در واقع از سال ۱۹۸۴ پیشرفت و سرعت حرکت روبه جلوی این فدراسیون هیچ گاه کم نشده است.
● جلو تر از سازمان ملل
تاریخ نشان می دهد پیشگامان والیبال، fivb را در سال های بین دو جنگ جهانی در مسیر درست قرار دادند و تنها چند دهه بعد از آن، فدراسیون جهانی والیبال به یک سازمان چند ملیتی تبدیل شد و برقله هرم ورزش جهان ایستاد. بر هر کسی جالب است که بداند fivb حتی از سازمان ملل نیز بیشتر عضو دارد. دقیقاً ۲۱۸ عضو. در نخستین هفته ها و ماه های پس از پایان جنگ جهانی اول و به دنبال تحقق بخشیدن به تئوری رسمی سازی ورزش که در قرن ۱۹ توسط ویلیام مورگان نظریه پرداز آمریکایی پیشنهاد شد تلاش های چشمگیری صورت گرفت.
نخستین ریسک را فرانسویها با برگزاری المپیک ۱۹۲۶ پاریس پذیرفتند. البته پس از المپیک پاریس تا سال ۱۹۳۱ کمیسیون والیبال تشکیل و به فعالیت پرداخت. بعد از آن نیز به تدریج این نیاز به یک سازمان مستقل که مدیریت ارتباط بین المللی را بتواند برعهده بگیرد محول شد.
شروع جنگ جهانی دوم تحقق این ایده را تا سال ۱۹۴۶ به تعویق انداخت. این در حالی بود که در تمام این زمان ها والیبال در سرتاسر جهان بازی می شد. حتی در اردوگاه های اسرای جنگی در آلمان. در سال ۱۹۴۶ در پراگ مدیران تصمیم گرفتند تا کنگره قانونگذاری را یک سال بعد یعنی در سال ۱۹۴۷ در پاریس برگزار کنند تا یک کمیسیون موقت را برای تعیین سازمان فدراسیون بین المللی برپا دارند. در آن زمان تنها از طریق روابط دوجانبه بین انجمن های ملی، برگزاری مسابقه های بین المللی دوستانه امکان پذیر است.
یکشنبه بیستم آوریل ۱۹۴۷ بود که ۱۴ کشور برای تشکیل فدراسیون جهانی والیبال گردهم آمدند و جلسات متعددی تشکیل دادند. این نشست ها سرانجام چند ماه بعد نتیجه داد و فدراسیون جهانی والیبال به وجود آمد. ۳۰ نماینده ای که از ۱۴ کشور جهان در سالن اجتماعات هتل اپرای پاریس گردهم آمدند و برای رقم زدن تاریخی هیچ چیز جلودار آنها نبود.
تقریباً غیر ممکن است که آن روزها را بدون اشاره به نام کشورهای مؤسس یادآور شد. نمایندگان بلژیک، برزیل، چکسلواکی، مصر، فرانسه، هلند، مجارستان، ایتالیا، لهستان، پرتغال،رومانی، اروگوئه، آمریکا و یوگسلاوی در جلسه ای حضور یافتند که دبیر جلسه لینور قطعنامه مصوب را قرائت کرد. مصوبه در اصل قانون اساسی والیبال بود. در این گردهمایی نخستین رئیس fivb هم مشخص شد. او کسی نبود جز پاول لیباد.
مقر این سازمان در شهر پاریس و زبان رسمی فدراسیون بین المللی والیبال هم فرانسوی و انگلیسی اعلام شد. اما اصول قوانین والیبال براساس والیبال آمریکا به تصویب رسید. fivb دو سال بعد در پراگ رقابت هایی را برگزار کرد که اتحاد جماهیر شوروی برنده آن شد و جام را به خانه برد. ۱۰ سال پس از آن کنگره و تصویب قوانین در جلسه ای که به سال ۱۹۵۷ در صوفیه برگزار شد تصمیم بر آن گرفته شد والیبال در المپیک توکیو در سال ۱۹۶۴ شرکت کند.
تلاش هایی که لیباد برای قدرتمندتر کردن این فدراسیون انجام داد هنوز هم مورد تحسین والیبالی هاست. وی در مدت ۳۷ سال ریاست این فدراسیون تمامی توان خود را برای به رسمیت شناساندن و قدرتمندتر کردن fivb به کار گرفت.
لیباد با اتکا به آینده نگری، خودجوشی و سیاست های بجای خود قدرت غیرقابل وصفی برای فدراسیون جهانی والیبال به ارمغان آورد. این را هم در نظر بگیریم که اقدام های وی هیچ گاه سهل و آسان نبود. مثلاً برای ایجاد شبکه fivb ۳۰ سال زحمت کشید. تنها انجمن قاره ای موجود در سال ۱۹۴۶ شامل ۱۰ کشور از آمریکایی جنوبی که بلافاصله به این فدراسیون نوپا پیوست، بود پس از آن نوبت به اروپایی ها رسید که در سال ۱۹۶۷ به fivb بپیوندند. آسیایی ها و آفریقایی ها نیز در سال ۱۹۶۷ کنفدراسیون خود را تشکیل دادند و سرانجام در سال ۱۹۶۹ بود که کشورهای آمریکای مرکزی و شمالی به فدراسیون جهانی والیبال پیوستند.
شاید جالب باشد بدانید fivb در شروع کارش تنها یک آپارتمان قدیمی ۲ اتاقه در پاریس داشت اما وقتی کمیته بین المللی المپیک آن را به رسمیت شناخت و مجوز شرکت در رقابت های المپیک را صادر کرد پیشرفت فدراسیون جهانی والیبال روزبه روز بیشتر شد.
● دوره دوم زندگی fivb
در مسابقه های قهرمانی سال ۱۹۸۲ جهان که در آرژانتین برگزار شد پاول لیباد تصمیم گرفت حقوقدان مکزیکی و وزیر نفت این کشور را که تمام ویژگی های موردنظر برای مقام معاونت را داشت، انتخاب کرد و این آخرین لطف لیباد به fivb بود. ۲ سال بعد با انتصاب آکوستا به عنوان رئیس جدید فدراسیون جهانی والیبال در لس آنجلس پیش از بازی های المپیک ۱۹۸۴ نقطه عطف این فدراسیون رقم خورد. یعنی تبدیل شدن از یک فدراسیون غیرحرفه ای و آماتور به یک ارگان حرفه ای.
از همان روزهای اول انتصاب آکوستا به عنوان ریاست fivb با توجه به پیش بینی های وی باد اصلاحات در این ورزش وزیدن گرفت تا دوره جدیدی از زندگی فدراسیون جهانی آغاز شود. ابتدا مقر سازمان از پاریس به یک ساختمان ۶۴ متری در منطقه ای مرتفع در لوزان منتقل شد. پس از آن نیز در سال ۱۹۸۸ به دفتر فعلی آن ویلایی واقع در خیابان دلاگاره انتقال یافت.
● گوهری به نام لیگ جهانی
Fivb مجدداً با تغییر اساسی در امور اداری، روابط عمومی و... تکانی به خود داد و توجه عموم بویژه تلویزیون ها را بیشتر به خود جلب کرد. کار به جایی رسید که حتی درآمدزایی هم مورد توجه قرار گرفت. البته معرفی سیستم جدید بازی همراه با لیبرو نیز کم اثر نبوده است و با ایجاد موقعیت حضور لیبرو در هر تیم هرچه بیشتر مردم را پای تلویزیون ها میخکوب کرد. در همان زمان آکوستا خواست تا یک ریتم خاص به مسابقه ها بدهد و این بهانه ای بود برای گشایش لیگ جهانی که هر سال برای مردان برگزار می شد. البته با جایزه نقدی روزافزون که از یک میلیون دلار تا ۲۰ میلیون دلار رسید هیجانات همواره افزایش یافت و والیبال جای خود را در نزد مردم مستحکم تر کرد.
۲ سال پس از گشایش لیگ جهانی، زنان هم به جرگه این رقابت ها پیوستند و سیکل تقویم بازی های بین المللی والیبال تعیین شد. ۲ لیگ جهانی زنان و مردان، قهرمانی جهان، کاپ جهانی، جایزه بزرگ و المپیک مهم ترین بازی هایی شدند که در رأس برنامه های fivb قرار گرفتند. آکوستا با این نظریه که اگر چیزی پیشرفت نکند مطمئناً پسرفت خواهد کرد کشورها را برای ایجاد روابطی دوستانه تحریک کرد و به تمامی روش های علمی خود جامه عمل پوشاند.
البته تمام طرح های وی پیش از تصویب نهایی آزمایش می شد. به رسمیت شمرده شدن والیبال ساحلی نیز از جمله اقدام های موفق دکتر آکوستا بود. مذاکرات وی با ioc در سال ۱۹۹۳ به نتیجه رسید و حتی در المپیک آتلانتا شاهد برگزاری رقابت های والیبال ساحلی بودیم. از آن سال به بعد والیبال ساحلی روزبه روز محبوبیت بیشتری پیدا کرد تا جایی که در دامنه های آلپ هم به آن می پردازند. Fivb با این طرح هایش به مؤسسه ای بدل شده که به جهان خوشامد می گوید.

مهستی وهاب زاده ‎
منبع: FIVB

منبع : روزنامه ایران