مارکو فان باستن

▪ سی و یکم اکتبر ۱۹۶۴ تولد:
▪ اوترخت - هلند محل تولد:
▪ اوترخت(۸۱-۱۹۸۰)، آژاکس(۸۷-۱۹۸۱)، میلان(۹۳-۱۹۸۷) باشگاهها:
▪ قهرمان جام ملت های اروپا ۱۹۸۸، آقای گل یورو ۸۸، قهرمان جام باشگاه های اروپا ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰، قهرمان جام بین قاره ای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰، قهرمان جام برندگان جام اروپا ۱۹۸۷، قهرمان سری A ایتالیا ۱۹۸۸، ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳، مرد سال فوتبال اروپا ۱۹۸۸، ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰، مرد سال فوتبال جهان ۱۹۹۲. مهمترین افتخارات:
▪ ۵۸ بازی، ۲۴ گل تیم ملی هلند :
▪ یک دوره (۱۹۹۰)- ۴ بازی حضور در جام جهانی:
او پس از کرایف شایسته ترین محصول باشگاه آژاکس است و بزرگترین مهاجمی که تاریخ فوتبال هلند تا به حال داشته است.مارکو فان باستن فوتبال حرفه ای را از سال ۱۹۸۰ در باشگاه اوترخت آغاز کرد و در سال ۱۹۸۱ در حالیکه تنها هفده سال داشت به آژاکس پیوست وهفت فصل رویایی را در این تیم گذراند.فان باستن در آژاکس به سه عنوان قهرمانی لیگ هلند و سه جام حذفی دست یافت و در سال ۱۹۸۷ با رهبری این تیم به مقام قهرمانی جام برندگان جام اروپا رسید.
فان باستن اولین بازی ملی خود را در هفتم اکتبر ۱۹۸۳ مقابل ایسلند انجام داد و در همان سال اولین گل ملی خود را وارد دروازه بلژیک کرد.پس از درخشش وی در آژاکس،سیلویو برلوسکونی مالک میلان او را به جوزپه میاتزا آورد و پس از اضافه کردن گولیت و ریکارد مثلث تیم ملی هلند را در باشگاهش ایجاد نمود.این مثلث رویایی موفق شد طی سال های ۹۰-۱۹۸۸، دو قهرمانی سری A، دو قهرمانی جام باشگاه های اروپا و دو قهرمانی جام بین قاره ای برای میلان به ارمغان آورد و این تیم را تبدیل به مطرح ترین باشگاه جهان فوتبال کند.فان باستن به همراه گولیت، ریکارد، کومان و فان بروکلن در جام ملت های اروپا در سال ۱۹۸۸ بازی هایی را به نمایش گذاشت که یادآور خاطرات خوش دهه هفتاد و کرایف بزرگ بود.
رینوس میشل که اوایل دهه هفتاد با ستارگانش انقلابی در فوتبال به پا کرده بود، نسل جدید فوتبال هلند را به سمت فتح یورو ۸۸ رهنمون کرد.فان باستن پنج گل در این رقابت ها به ثمر رساند (از جمله گل استثنایی اش در دیدار پایانی برابر شوروی) و همراه هلند قهرمان اروپا شد.در این سال او موفق شد عنوان مرد سال اروپا را هم به دست آورد، عنوانی که در سال های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۲ هم تکرارشد تا از این نظر در کنار یوهان کرایف و میشل پلاتینی که هر یک صاحب سه توپ طلایی اروپا شده اند، قرار گیرد.در میلان، هلندی های این تیم تمامی افتخارات را طی سه فصل به دست آوردند ولی در تیم ملی هلند، مثلث طلایی آنها چندان موفق نبود و در جام جهانی ۱۹۹۰ و یورو ۹۲ تیم هلند ره به جایی نبرد.
البته فان باستن در میلان چنان درخشید که عنوان بازیکن سال جهان را در سال ۱۹۹۲ کسب کرد ولی متأسفانه این پایان دوران پرشکوه مهاجم جوان هلند بود.فان باستن در سال ۱۹۹۳ و در جریان دیدارپایانی جام باشگاه های اروپا برابر مارسی که به شکست میلان انجامید آسیب دید و چنان این آسیب دیدگی شدید بود که ناگزیر در سن ۲۹ سالگی برای همیشه از فوتبال کناره گیری کرد.وی پس از سال ها دوری با قبول پست سرمربیگری تیم ملی هلند به عرصه جهانی بازگشت و هر چند در جام جهانی ۲۰۰۶ در مرحله یک هشتم نهایی توسط پرتقال حذف شد ولی بازی های جالب توجه شاگردان جوانش باعث ابقای او در این سمت شد.

منبع : سایت پارس اسپورت