جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

امنیت رژیم صهیونیستی


امنیت رژیم صهیونیستی
وزیر امور خارجه رژیم اشغالگر قدس در دیدار با همتای آمریکایی خود که چندی پیش به منطقه سفر کرده بود، خطاب به وی تاکید کرد که تامین امنیت "اسرائیل" بر تشکیل کشور فلسطینی اولویت دارد.
زیپی لیونی در واکنش به اظهارات کاندولیزا رایس مبنی بر تمایل آمریکا جهت دست یابی به راهکاری جهت حل مسئله فلسطین تا پیش از پایان چهارده ماه باقی مانده از عمر دولت جرج بوش، به ضرس قاطع خاطرنشان ساخت: «تامین امنیت، اولویت اصلی "اسرائیل" است.»
اگر از زاویه دید صهیونیست ها، به سخنان لیونی مبنی بر اینکه "امنیت اسرائیل" اولویت اصلی دولت عبری است نگاهی بیاندازیم، شاید این یک خواسته کاملا طبیعی به نظر برسد و صد البته طبیعی است که وزیر خارجه رژیم اشغالگر قدس تامین "امنیت اسرائیل" را اولویت بداند ؛ ولی واقعیت های موجود، روند مذاکرات و تجاربی که فلسطینیان از گفتگو با مقامات عبری دارند، حکایت از آن دارند که هدف اشغالگران از طرح مسئله امنیت نوعی وقت کشی، بر هم زدن معادلات و بازگرداندن وضعیت به نقطه آغاز است ؛ البته دلیلش بسیار ساده است و آن اینکه عبارت «امنیت اسرائیل» از یک سو، یک اصطلاح گنگ و مبهم است و از سوی دیگر، متضمن مفاهیم بسیار می باشد تا جایی که هیچ کس بر روی این کره خاکی نمی تواند تفسیر دقیقی از این اصطلاح ارائه دهد و آن قدر تفاسیر در مورد عبارت مذکور وجود دارد که دست یابی به یک تعریف روشن از آن غیر ممکن می نماید.
به باور تمامی دولت های عبری، ابقای شهرک های صهیونیست نشین یکی از فاکتورهای اصلی در تامین امنیت رژیم اشغالگر قدس به شمار می رود و یک خط دفاع امنیتی، اقتصادی و انسانی برای آن به حساب می آید. دولت های مختلف عبری که قدرت را در اراضی اشغالی به دست گرفته اند، معتقدند تخلیه شهرک های اشغالی کرانه باختری که صدها هزار شهرک نشین تندروی صهیونیست را در خود جای داده است، امنیت «اسرائیل» را به خطر می اندازد ؛ البته تفاوتی نمی کند که این امنیت نظامی، اقتصادی و یا جمعیتی باشد. دولت های عبری در طول تاریخ شکل گیری «اسرائیل» با هر گرایش سیاسی و فکری که بودند (میانه رو و تندرو) بر حمایت از شهرک های اشغالی کرانه باختری و همچنین پشتیبانی از گله های مختلف شهرک نشینان صهیونیست تاکید می کردند و حتی با بحث در خصوص تخلیه شهرک ها مخالف بودند. ضمنا نهایت چیزی که برخی میانه روها در دولت های صهیونیستی در مورد شهرک های اشغالی موجود در کرانه باختری گفته اند، آن است که فلسطینی ها مقادیر مشابهی زمین در جاهای دیگر که یکی از آنها صحرای بی آب و علف النقب است، دریافت کنند. همان گونه که مطلع هستید، اراضی شهرک های صهیونیست نشین بسیار آباد و پر محصول است و کمربندی هایی که برای ارتباط میان این شهرک ها درست شده است، ارتباط میان بخش های مختلف کرانه باختری را قطع می کند و مساحت گسترده ای از این منطقه را مصادره می نماید.
به نظر سیاستمداران رژیم صهیونیستی این مسئله یک ضرورت است که توان ارتش این رژیم بیش از تمامی ارتش های عربی باشد که البته این یکی از سیاست های امنیتی دولت جعلی عبری به شمار می رود و از این رو، یکی از شروط اصلی که اشغالگران قدس در پیش پای ایالات متحده می گذارند، آن است که ارتش شان توانایی شکست تمامی ارتش های عربی را داشته باشد ؛ چرا که در غیر این صورت امنیت "اسرائیل" مورد تهدید واقع می شود.
بد نیست بدانید که رژیم عبری برخورداری از بمب هسته ای را نیز بخشی از امنیت خود می داند و حتی با اصل ایجاد منطقه ای عاری از سلاح هسته ای نیز مخالف است. ضمنا به باور تل آویو هر کدام از کشورهای منطقه موفق به تولید بمب هسته ای شوند، امنیت "اسرائیل" را به خطر می اندازند. پس در یک جمع بندی باید گفت که تنها در صورتی امنیت اشغالگران صهیونیست تامین می شود که "اسرائیل" تنها طرف برخوردار از بمب هسته ای در منطقه باشد.
یکی دیگر از فاکتورهایی که به نظر صهیونیست ها برای تامین امنیت "اسرائیل" مهم به نظر می رسد، آن است که هیچ کدام از چهار میلیون پناهنده فلسطینی که به خاطر اقدامات اشغالگرایانه رژیم صهیونیستی آواره کشورهای مختلف شده اند، به سرزمین خود بازنگردند. به باور سیاستمداران عبری بازگشت فلسطینیان در واقع یک بمب ساعتی است که امنیت "اسرائیل" را تهدید می کند.
یکی دیگر از مسائلی که در چارچوب حفظ امنیت "اسرائیل" برای مقامات صهیونیستی مطرح است، مسئله ثروت های آبی است. به نظر اشغالگران تنها در صورتی امنیت رژیم شان تامین می شود که کنترل منابع آبی سطحی و زیرزمینی کرانه باختری، بلندی های جولان و جنوب لبنان در اختیارشان باشد و اگر چنین اتفاقی نیافتد، امنیتش تامین نشده و مورد تهدید واقع شده است. امنیت آبی یکی از مهم ترین انواع امنیت در عصر ما است و جنبش صهیونیسم حتی پیش از شکل گیری "اسرائیل" و امضای توافق نامه سایکس ـ پیکو در خصوص تقسیم منطقه به این امر توجه داشت و از تمامی راهکارها برای گسترش مرزهای تحت قیمومیت انگلستان به گونه ای که شامل تمامی منابع آبی سطحی و زیرزمینی فلسطین، جنوب لبنان و نقاط مرزی سوریه گردد.
یکی دیگر از مسائلی که صهیونیست ها در لیست فاکتورهای لازم برای حفظ "امنیت اسرائیل" جای داده اند، مسئله قدس است ؛ چرا که اسکان در این شهر یکی از مهم ترین ابزارهایی بود که صهیونیست ها با استفاده از آن شمار زیادی از یهودیان را به مهاجرت تشویق کردند. سرزمین موعودی که جنبش صهیونیسم وعده اش را به یهودیان داده بود، بدون قدس معنایی ندارد. ضمنا اگر قدس جز مناطق تحت حاکمیت رژیم اشغالگر عبری نباشد، امنیت جمعیتی این رژیم به هم می خورد و در این حالت، اگر روند مهاجرت یهودیان به فلسطین متوقف شود، دیگر شمار فلسطینیان در طی نیم قرن با اشغالگران برابر خواهد شد و در این جاست که باید با استفاده از یک ابزار دینی مانند قدس، یهودیان را تشویق به مهاجرت کرد.
خلع سلاح و نابودی مقاومت، از بین بردن گروه های مبارز فلسطینی و تخریب اراده مقاومت ـ به نظر اشغالگران ـ اصلی ترین و محوری ترین فاکتور امنیت "اسرائیل" است و از این رو، در بند آغازین طرح نقشه راه از این مسئله صحبت کرده است تا اینکه رژیم اشغالگر عبری با ملتی گفتگو کند که فاقد سلاح و اراده است.
با توجه به تمامی مطالبی که پیش از این در باب معانی امنیت رژیم صهیونیستی رفت، باید گفت: امنیتی که وزیر امور خارجه این رژیم از آن دم می زند، نشان می دهد کنفرانس پاییز تنها برای مجبور ساختن طرف فلسطینی به پذیرش خواست اشغالگران است و دیگر معنایی برای توافق نامه صلح وجود ندارد. سوال اینجاست: این چه توافق نامه ای است که در آن به اموری همچون شهرک های صهیونیست نشین کرانه باختری، بمب هسته ای، قدس و منابع آبی پرداخته نمی شود آن هم تنها به خاطر اینکه بر اساس منطق سیاسی تل آویو این مسائل جز فاکتورهای امنیت "اسرائیل" است. چگونه است که با وجود تمامی این مسائل، باز هم افرادی مدعی می شوند رژیم عبری برای برقراری صلح می کوشد.
اصطلاح "امنیت اسرائیل" در ظاهر یک اصطلاح عادی است و امکان دارد برای هر شنونده ای قانع کننده باشد ؛ ولی اگر در عمق برداشتی که اشغالگران صهیونیست از این واژه دارند، فرو روید به طیف گسترده ای از معانی بر می خورید که غایت آن تضییع حقوق اعراب است.
اشغالگران عبری با طرح این بحث، در صدد است تا طرح صلحی را که خود می خواهد به طرف فلسطینی تحمیل کند، طرح صلحی که تحقق بخش مطامع صهیونیستی است و از این رو بود که رژیم عبری در واکنش به طرحی که دولت آمریکا در مورد تامین امنیتش پیشنهاد کرده بود، راه مخالفت را پیش گرفت ؛ زیرا امنیت در نظر این رژیم در بر گیرنده مفاهیمی است که با اصطلاح عادی امنیت متفاوت است.
در پایان باید این نکته را متذکر شویم که در اصل امنیت "اسرائیل" ـ به اعتقاد اشغالگران عبری ـ در گرو تحقق شعار صهیونیسم (از نیل تا فرات) است.
منبع:مرکز اطلاع‌‌رسانی فلسطین
نویسنده: حسین العودات
منبع : خبرگزاری فارس


همچنین مشاهده کنید