«میکائیل لاندرو» یا «سباستین فری» کدام یک بهتر هستند؟

● به بهانه رقابت برای ایستادن در دروازه تیم ملی فوتبال فرانسه
درست مانند جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان که پس از گزینش فابین بارتز به عنوان دروازه بان اول و ایجاد برخی حرف و حدیث ها و انتقادها نسبت به توانایی او در قیاس با گریگوری کوپه که در دروازه لیون روزگار خوشی را پشت سر نهاده بود اینک نیز ریموند دومه نش در ارتباط با گزینش دروازه بان های تیم ملی در راه رسیدن به یورو ۲۰۰۸ با چالش روبرو شده است. دومه نش: «هنگامی که یک دروازه بان خوب کار می کند نفر پشت سرش باید منتظر بماند تا او بمیرد.»!
در غیبت گریگوری کوپه که در تمرین تیم لیون از ناحیه پا مصدوم شد و با گذشت حدود ۳ ماه رفته رفته به شرایط مطلوب نزدیک می شود، میکائیل لاندرو، دروازه بان اول تیم ملی فرانسه به حساب می آید اما حضور او در چنین جایگاهی بدون حرف وحدیث نیست و به عنوان بازیکن برتر در درون دروازه نظر موافق همگان را به خود جلب نکرده است.
در این رهگذر دروازه بان های خوبی هستند که به باور کارشناسان از شایستگی حضور در ترکیب اصلی تیم ملی برخوردارند. از جمله باید به عملکرد «سباستین فری» از جمع با تجربه ها و همچنین دروازه بان جوانی به نام «استیو مانداندا» که این روزها در دروازه تیم بحران زده مارسی درخشان ظاهر شده اشاره کرد اما در عوض در ذهن و تفکرات مربی تیم ملی فرانسه، ریموند دومه نش در ارتباط با دروازه بان اصلی همه چیز روشن و مشخص نقش بسته است آیا میکائیل لاندو از شایستگی کسب عنوان دروازه بان نخست تیم ملی برخوردار است؟
این سؤال در گردهمایی رسانه ای به مناسبت دیدار تیم ملی فرانسه با مراکش (تدارکاتی) و اوکراین ( در چهارچوب رقابت های مقدماتی یورو ۲۰۰۸ ) و آن هم در شرایطی که اگر رویارویی اسکاتلند با ایتالیا در گلاسکو به سود قهرمان جهان تمام نشود کار فرانسوی ها مقابل اوکراین در کی یف، حساس و دشوار خواهد بود و با توجه به این که موقعیت لاندرو در دروازه پاری سن ژرمن چندان مستحکم نشان نمی دهد، مطرح شد.
البته گفتنی است بحث موقعیت این دروازه بان در تیم باشگاهی خود تنها و از سر اجبار به عملکرد ضعیف پاریسی ها بر نمی گردد بلکه در قیاس با ماه های آغازین سال ۲۰۰۷ به نظر می رسد که لاندرو با تردید وتزلزل در درون دروازه قرار می گیرد. از طرف دیگر عملکرد عالی و سطح بالای تکنیکی سباستین فری در درون دروازه فیورنتینا که سال های متمادی است که در سری A در زمره بهترین ها شناخته می شود نیز به خودی خود در طرح چنین پرسش نقش دارد ضمن اینکه استیو مانداندا که از او به عنوان ناجی مارسی نام می برند نیز درجای خود می تواند نگاه ها را از لاندرو به سوی دیگر برگرداند.
● دومه نش تصمیم خود را گرفته است
در ارتباط با تصمیم گیرنده اصلی و نهایی در گزینش بازیکنان برای حضور در تیم ملی فرانسه یعنی ریموند دومه نش باید گفت که طرح چنین سوالی نامنتظره نیست چرا که او در آستانه جام جهانی آلمان ۲۰۰۶ نیز با مسأله دروازه بان اول و دوم که آن هنگام جذاب تر و از نظر رسانه ای گسترده تر بود روبرو شده بود. ماجرا به رقابت فابین بارتز و گریگوری کوپه بر می گردد تا جایی که دروازه لیون که به حق یا نا حق عنوان دروازه بانی نخست را از آن خود می پنداشت پس از آگاه شدن از نظر مربی یعنی ترجیح دادن بارتز بر او قصد خروج از اردو را داشت که البته با توصیه نزدیکانش منصرف شد اما تا آخر مسابقات حتی یک کلام هم با بارتز حرف نزد!
در آن زمان ریموند دومه نش درست مانند امروز موضوع را این گونه طرح و توجیه کرده بود: «شما حق دارید سؤال کنید اما برای من هیچ پرسشی وجود ندارد. من به انتخابی دست زده ام که بهترین است انتخابی که مرا قانع کرده است و پس از آن همه حق دارند در ارتباط با این بازیکن و شرایط و شایستگی بازیکن دیگر حرف بزنند و نظر بدهند سؤال طرح کنند و با مربی حرف بزنند.
گزینش هایی بوده که باید صورت می گرفته و در حال حاضر هم بازیکنانی انتخاب شده اند که فکر می کنم شایسته هستند. به هر حال درست یا غلط، کار تمام شده است.»در ارتباط با این پرسش مشابه گفتنی است «استیو مانداندا» با ۲۲ سال سن دروازه بانی که در آغاز فصل از تیم دسته دومی لوهاور و با یدک کشیدن عضویت در تیم امید فرانسه به مارسی آمد تا به عنوان ذخیره «سدریک کاراسو» روی نیمکت بنشیند اما مصدومیت شدید نفر اول باعث شد تا او به یکباره راه صد ساله را یک شبه بپیماید و نام خود را حتی برای پوشیدن پیراهن تیم ملی بزرگسالان مطرح کند. فری در سال های اخیر به طور مرتب همراه با جان لوئیجی بوفون دروازه بانی بوده که در سری A عنوان بهترین را به خود اختصاص داده است.
ریموند دومه نش درباره او می گوید: «همواره یک سلسله مراتب وجود دارد که «هنگام جوانی فری» نیز رعایت شده است و حالا هم که در ایتالیا خوب بازی می کند. این درست که سباستین در ایتالیا خوب بازی می کند اما میکائیل نیز این جا در فرانسه حاضر و خوب کار می کند. او از سال ها پیش فری را به عنوان یک دروازه بان خوب و مطمئن نشان داده است ضمن اینکه من آدمی نیستم که به یک باره همه چیز را درهم بریزم. از سوی دیگر در ارتباط با بازیکنان دیگر آنهایی که در خطوط سه گانه بازی می کنند به دفعات گزینش و جابه جایی داشته و خواهیم داشت. اوضاع در جام جهانی ۲۰۰۶ را یادآوری می کنم شرایط مانند امروز بود. در یک لحظه باید انتخاب کرد کاری که من انجام داده ام...
● دروازه بانی «پست یگانه» که قانون مربوط به خود را دارد
با این تفاصیل سباستین فری محکوم است تا همچنان منتظر بماند همان طور که میکائیل لاندرو باید منتظر می ماند تا مصدومیت گریگوری کوپه از راه می رسید تا بتواند به عنوان دروازه بان اول در درون دروازه تیم ملی فرانسه قرار می گرفت، آن گونه که دومه نش نیز بر آن اشاره دارد تأکید می ورزد: «هنگامی که یک دروازه بان خوب کار می کند، نفر پشت سرش مجبور است منتظر بماند تا او بمیرد!»
در واقع دومه نش با شیوه کلامی خاص خود از واقعیتی به نام «پست یگانه» نام برد و به همین دلیل است که دروازه بانی کاری بسیار خاص و مهم جلوه می کند در عین حال نوعی امتیاز ویژه نیز به حساب می آید چرا که عمر دروازه بان ها دیرتر از بقیه بازیکنان تمام می شود. در این رهگذر گفتنی است ذخیره قبلی بارتز یعنی کوپه تا ۳۴ سالگی انتظار کشید تا دروازه بان کهنه کار و پرافتخار فرانسه قهرمان جام جهانی ۱۹۹۸ پس از برگزاری فینال جام جهانی ۲۰۰۶ از تیم ملی خداحافظی کند و او بتواند عنوان پرافتخار دروازه بان اول را به خود اختصاص دهد.
دومه نش در پی اظهار نظر خود در ارتباط با دروازه بان اول و دوم اضافه می کند: «من به انتخاب دروازه بان و جابجایی آن مانند دیگر پست ها نگاه نمی کنم. در واقع من به آمادگی دروازه بان در تیم های باشگاهی باور چندانی ندارم، بلکه اعتقاد دارم مسأله روحی و روانی نزد یک دروازه بان از بقیه عوامل بیشتر اهمیت دارد. با توجه به چنین تفکری، باید گفت لاندرو می تواند درباره شرایط و جایگاهش در تیم ملی فرانسه (دست کم تا وقتی که لاندرو به طور کامل خوب نشده است) با آرامش فکر کند و با اطمینان درون دروازه بایستد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی