هالیوود،جاده صاف کن سیاست های امریکا

عملکرد هالیوود و به طور کلی سینمای آمریکا طی چند دهه فعالیت بالاخص طی سال های اخیر نشان دهنده این است که سینمای این کشور در واقع جاده صاف کن سیاست دولت این کشور است.
جلسات متعدد نهادهای دولتی و امنیتی با هالیوودی ها، تقدیر کاخ سفید از فیلمسازان و سینماگران آمریکا، ساخت فیلم های متعدد نژادپرستانه و فیلم هایی با محوریت ماموران دولتی در نقش قهرمانان ناجی بشریت همه و همه تصدیق کننده این مطلب است که سینمای آمریکا حتی در مواردی که رنگ و بوی انتقادی به خود می گیرد در راستای منافع ملی این کشور عمل می کند، اگر چه با حزب یا چند شخصیت سیاسی این کشور به تخاصم بیفتد.
اگرچه مشاهده این مطالب در سینمای آمریکا چیزی جدید و دور از انتظار نیست ولی چنین جهت گیرهای از پیش تعیین شده طی سال های اخیر بالاخص علیه مسلمانان جهان به ویژه خاورمیانه پررنگ تر شده است. طی چند سال گذشته فیلم هایی چون سریانا، ،۳۰۰ اسکندر، دلمشغولی: مبارزه اسلام افراطی علیه غرب، بابل، قلب مقتدر، نسل تهران، ،۲۴ مونیخ، هواپیمای یونایتد ۹۳ ، زندگی محمد و ده ها فیلم دیگر ساخته شده که همگی در جهت تحقق سیاست های اسلام ستیزانه دولت آمریکا بوده است.
در بسیاری دیگر از فیلم های آمریکایی چون ترمیناتور، جیمزباند، لاشه دروغ، تنها بازمانده، جایگزین و. . . مخاطب شاهد به بن بست رسیدن بشریت در مرحله ای از زندگی و نجات آنها توسط یک قهرمان و یا نیروهای نظامی آمریکا است. بعنوان مثال در فیلم جایگزین آینده بشر در عصر برتری ربات ها به تصویر کشیده شده که در نهایت قهرمان داستان بروس ویلیس با ملیت آمریکایی به نجات بشریت آمده و آنها را از هلاکت نجات می دهد.
در دو فیلم لاشه دروغ با بازی دی کاپریو و تنها بازمانده به کارگردانی پیتر برگ با کمی تفاوت در هر دو ماموران سازمان سیا با چهره ای برازنده و رفتاری قهرمانه به منظور کشتن یکی از رهبران گروه تروریستی القاعده به خاورمیانه می آیند تا مردم این منطقه و بلکه سراسر جهان را از شر این افراد خونریز نجات دهند و در این راه با تحمل سختی های فراوان موفق می شوند.
مخاطب با دیدن چنین فیلم هایی ناخودآگاه به قهرمان همیشه قهرمان این فیلم ها ایمان آورده و گاهی نیز به این باور غلط می رسد که حضور نیروهای آمریکایی در خاورمیانه (عراق و افغانستان) نه به عنوان یک تجاوزگر که بعنوان یک ناجی توجیه پذیر بوده و تمامی گزارشات مربوط به خونریزی های این افراد در این کشورها تنها تبلیغات منفی دشمنان آنها بوده است.
به رغم تمامی تلاش های سینماگران آمریکایی (اعم از فیلمسازان، فیلمنامه نویسان، بازیگران و. . . ) برای راضی نمودن دولت این کشور این دولت به همین حد بسنده نکرده و با تشکیل جلسات متعدد بارها به سینماگران این کشور بالاخص هالیوودی ها متذکر شده که باید بیش از این در خدمت سیاست های این کشور باشند. آنچنانکه طی چند ماه گذشته هالیوودی ها یکبار با اف بی ای و یکبار نیز با سازمان سیا تشکیل جلسه داده اند و در یکی از این جلسات ماموری ویژه از سوی سازمان سیا برای نظارت بر عملکرد هالیوود انتخاب شد.
همچنین ماه گذشته انجمن سینمایی آمریکا به توصیه مقامات سیاسی این کشور طی کنفرانسی به بررسی جهت گیری های ضدصهیونیستی سینمای جهان اسلام و عرب پرداخت.
البته رویه دولت آمریکا نسبت به سینماگران این کشور همیشه بر مبنای توصیه، تذکر و انتقاد نبوده بلکه گاهی با تقدیر از این افراد انگیزه خدمت دوباره به دولت را در آنها ایجاد نموده است، آنچنان که چند روز پیش از این جورج دبلیو بوش در حضور کاندولیزا رایس و چند تن دیگر از مقامات بلندپایه دولتی از چند هنرمند آمریکایی از جمله مارتین اسکورسیزی کارگردان و استیو مارتین بازیگر به خاطر یک عمر فعالیت حرفه ای در زمینه گسترش فرهنگ آمریکایی قدردانی کرد.

منبع : روزنامه جوان