سین جین اسمیت، پادشاه والیبال ساحلی

والیبال ساحلی به مرزهای بین المللی رسیده است. اگر تا همین چندسال پیش این رشته یک ورزش محلی محسوب می شد یا در کنار سواحل برای تفریح به آن می پرداختند حالا روی مدال آن در المپیک ها جنگ بزرگی برپا می شود.
والیبال ساحلی آنقدر محبوبیت پیدا کرده که بلیت های المپیک این ورزش ازمدتها قبل به فروش می رسد و تماشاگران از جدال ستاره ها روی شن و ماسه لذت می برند.
شرایط خاص و دشواری که والیبالیست ها در این رشته دارند بر اهمیت کار آنها و جذابیت مسابقه ها می افزاید. تنها در المپیک ها نیست که والیبال ساحلی طرفداران زیادی دارد. تورنمنت های سواچ که در طول سال در جای جای کره خاکی برگزار می شود موردتوجه بسیاری قرار می گیرد. در کمتر مسابقه ای صندلی خالی روی سکوها به چشم می آید.
این موضوع نشان می دهد والیبال ساحلی جایگاه خاصی بین علاقه مندان پیدا کرده و هر روز بر طرفداران پرشمار این رشته خاص اضافه می شود. برای رسیدن به این مرحله افراد و گروه های زیادی دست به تلاش و از خود گذشتگی فراوان زده اند تا فدراسیون جهانی والیبال به اهداف خود برسد. بدون شک، تاریخ نام این افراد را از یاد نخواهدبرد.
● موفقیت های بی نظیر
تاریخ نشان می دهد کریستوفر سنت جان اسمیت یکی از همین افرادی است که در پیشرفت والیبال ساحلی نقش بسزایی داشته است و نگاهی به گذشته نشان می دهد برای سال ها نام والیبال ساحلی و «کریستوفر سنت جان اسمیت» معروف به «سین جین» با هم مترادف بود. موفقیت هایی که او به دست آورده بی نظیرند. طوری که اگر همه این موفقیت ها نگاشته شوند قصه ای طولانی خواهدشد.
با این حال خودش می گوید ارتقای والیبال ساحلی از یک بازی سطح پائین در کالیفرنیا به رقابتی ملی و نیز رسیدن به مرزهای بین المللی و المپیک بزرگترین موفقیتی بوده که به دست آورده است.
«سین جین» در حالی از این موضوع خوشحال است که برخلاف دیگران سرمایه اش را در این راه به کار گرفت. در کمتر رشته ورزشی شاهد بوده ایم یک ورزشکار برای پیشرفت رشته محبوب خود هزینه کند اما این موضوع در والیبال ساحلی رخ داده است. او پس از آن با بررسی تمام جوانب و درایتی که داشت برای رشد ورزش والیبال ساحلی به بدنه FIVB پیوست تا به گسترش این رشته در سطح بین الملل کمک کند. درواقع «سین جین» در شکل گیری این سازمان در دهه ۸۰ میلادی نقش بسزایی داشت. پس از آن شاید تورنمنت بین المللی آمریکا ابتدای دهه۹۰ مهمترین عامل در شناساندن والیبال ساحلی به جامعه بین الملل بود. اسمیت که خود در این رقابت ها حضور داشت می گوید: «شرکت در این بازی ها تجربه بسیارخوبی بود و از آنجا بود که برگزاری رقابت های قهرمانی جهان در برزیل موردبررسی قرار گرفت و رایزنی ها با فدراسیون جهانی والیبال آغاز شد.»
با توصیه های دکتر آکوستا رئیس فدراسیون جهانی والیبال و همسرش خانم مالوآکوستا که وی نیز طرح های جالبی درباره توسعه والیبال ساحلی ارائه کرده است این رشته به یک ورزش جهانی تبدیل شد.
اسمیت هم در تمامی جلسات برای حمایت از ایده هایش شرکت می کرد. البته وی دراوج موقعیت یک والیبالیست قرار داشت وشرایطی استثنایی را پیش روی خود می دید. این ستاره مجبور بود یک راه را انتخاب کند که هرکدام هزینه ای را به دنبال داشتند. اسمیت یا باید در اوج موفقیت خود به عنوان یک والیبالیست باقی می ماند یا برای ایجاد یک ورزش جهانی با فدراسیون بین المللی والیبال همکاری می کرد. زیرا برای تیم کشورش قابل قبول نبود که او در دو نقش به طور همزمان بازی کند.
در بعضی ازمواقع تاریخ جلسات و مراسم های تشریفاتی FIVB با بازی ها یکسان می شد و سین جین نیز باید در هر دو جبهه شرکت می کرد. با این حال آمریکایی ها تحت هیچ شرایطی حاضر به از دست دادن بازیکن کلیدی خود نبودند.
اسمیت در این باره معتقد است برای خیلی از کشورها از دست دادن ستاره ها نیز قابل باور بود و در نقطه مقابل خیلی ازکشورها نیز تبدیل والیبال ساحلی به یک ورزش بین المللی را دور از ذهن می دانستند. با این اوصاف سین جین اسمیت یک تصمیم بزرگ گرفت. او قید بازی در تیم ملی آمریکا را زد تا برای خدمت به آینده آماده شود. ستاره بی بدیل والیبال ساحلی کاری را شروع کرد که بسیاری تلاش در آن راه را بیهوده می دانستند. حتی آمریکایی ها برای آن که نارضایتی خود را ابراز کنند وی را با جریمه ۷۰ هزار دلاری مواجه کردند و برای بزرگترین تورنمنت سال نیز مجوز ورود به اسمیت ندادند. سین جین که برخی مخالفت ها را پیش رو می دید دست از تلاش برنداشت و همراه با دکتر «آکوستا» گام های محکمی برداشت. گرفتن مجوز حضور درالمپیک ۱۹۹۶ آتلانتا کار آسانی نبود. در آن زمان، وقتی اعلام شد کمیته بین المللی المپیک با حضور والیبال ساحلی در بازی های آتلانتا موافقت کرده است کسی این خبر را باور نمی کرد اما بخش عمده این واقعیت بزرگ مدیون تلاش ها و از خودگذشتگی سین جین است.
● شوک به آمریکا
در همان زمان والیبالیست های حرفه ای ۵۰ کشور جهان برای راهیابی به المپیک آماده کارزار می شدند. این موضوع شوک بزرگی به آمریکایی ها بود زیرا بازیکنان آمریکایی تا آن زمان ادعای بهترین بودن در جهان را داشتند و تصور نمی کردند ۵۰ کشور ادعای کسب مدال در والیبال ساحلی را داشته باشند. البته برای سین جین دیگر انگیزه ای باقی نمانده بود. او در اوج جوانی می توانست به رؤیاهایش دست یابد که چنین نشد. سین جین یک بار قبل از المپیک ۱۹۸۰ مسکو در فکر این بود که FIVB را متقاعد کند با رایزنی هایش والیبال ساحلی را به المپیک ببرد. اما نه تنها اسمیت این کار را نکرد که تیم کشورش نیز به خاطر حمله شوروی سابق به افغانستان المپیک مسکو را تحریم کرد. در آتلانتا هم که نخستین حضور والیبال ساحلی بود کسی سین جین را ندید و حتی در مرز فراموشی قرار گرفت. البته خودش می گوید: «وقتی در آتلانتا بلیت های والیبال ساحلی زودتر از هر رشته دیگری فروش رفت به خودم گفتم تمام این تلاش ها ارزشش را داشت.»
زمانی بود که هیچ کس تصور نمی کرد والیبال ساحلی هم المپیکی بشود ولی از وقتی سین جین به عنوان معاونت فدراسیون جهانی در امور والیبال ساحلی برگزیده شد تمام تلاش خود را به کار بست تا این ورزش روز به روز توسعه پیدا کند. این را هم فراموش نکنیم که اسپانسرها و کانال های تلویزیونی نیز از توسعه والیبال بی نصیب نمانده اند. در همین حال از زحمات «آنجلواسکو» نیز نمی توان چشم پوشید. او همه زندگی اش را وقف والیبال ساحلی کرد.
سین جین با درایتی که داشت از تأثیر تلویزیون بر ورزش آگاه بود و بدین وسیله برای ایجاد موقعیت هایی برای ورزش مورد علاقه اش نه تنها تلویزیون های محلی آمریکا، بلکه کانال های دیگر کشورهای جهان و اینترنت را هدف قرارداد. خود اسمیت مدعی است که شخصاً به بازاریابی و اقتصاد علاقه ای ندارد اما برای کسب موفقیت در موج پیشرفت حرکت کرده است. او می گوید: ۳۰ سال پیش همه تماشاچیان والیبال ساحلی محلی بودند ولی امروزه با کمک تلویزیون، اینترنت و دیگر رسانه ها طرفداران از همه نقاط جهان هستند. به کمک سین جین اکنون حتی در کشورهایی که تصور نمی شد، هم به صورت حرفه ای بازی می شود و باشگاهها برای تربیت بچه ها، لیگ هایی برای رده های سنی ترتیب داده اند. این روزها از سین جین اسمیت نه تنها به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تمام دوره ها نام برده می شود، از تلاش های وی، برای این که شما از این ورزش لذت ببرید، نیز قدردانی می کنند.

مهستی وهاب زاده

منبع : روزنامه ایران