خانواده را به خاطر کار فراموش نکنید

پرکاری بیش از اندازه نوعی اعتیاد تلقی شده و به زندگی خانوادگی لطمه جدی وارد می سازد و به همین علت جزو آسیب های اجتماعی به شمار می آید. در برخی از کشورها مؤسساتی برای کمک به افرادی که دچار این گرفتاری هستند ایجاد شده است. در این مؤسسات افرادی که به پرکاری مفرط عادت کرده اند دور هم جمع شده و گروه درمانی می شوند. این افراد تجربیات خود را با یکدیگر در میان می گذارند و با تبادل نظر به یکدیگر برای حل مشکل کمک می کنند.
با پاسخ دادن به این سؤالات می توانید وضع خود را از این لحاظ ارزیابی کنید. چنانچه پاسخ همه سؤالات یا اکثر آنها مثبت باشد بهتر است به فکر چاره باشید.
۱) صحبت کردن درباره کار برای شما از صحبت در مورد هر چیز دیگر آسانتر است
۲) وقتی کسی در کنار کارش کار دیگری هم انجام می دهد عصبی و بی حوصله می شوید
۳) معتقدید که پول بیشتر، مشکلات زندگی را در زندگی تان حل می کند
۴) وقتی از شما می خواهند کارتان را رها کنید و به مسائل دیگر بپردازید ناراحت می شوید
۵) برای انجام کار بیش از هر چیز دیگر، از جمله ارتباطات شخصیتان انرژی دارید
۶ ) در جست وجوی راه هایی هستید که سرگرمی هایتان را تبدیل به کارهای پول ساز کنید
۷) در حالی که کارها به خوبی پیش می رود باز هم اغلب نگران آینده هستید
۸) برای انجام یک کار بیش از اندازه لازم فعالیت می کنید چون تصورتان این است که در غیر این صورت آن کار به خوبی انجام نمی شود
۹) کارهای بیرون از منزل را به خانه می برید آیا در روزهای تعطیل و زمانی که در مرخصی هستید باز هم کار می کنید
۱۰) هنگام رانندگی یا خواب و یا وقتی که دیگران صحبت می کنند شما به کارتان فکر می کنید
۱۱) فکر می کنید اگر خیلی سخت و افراطی کار نکنید شغلتان را از دست می دهید یا مقصر قلمداد می شوید
۱۲) در هفته بیش از ۴۰ ساعت کار می کنید
۱۳) هنگام غذاخوردن کار دیگری از جمله مطالعه هم انجام می دهید
۱۴) ساعات طولانی کار به روابط خانودگی یا سایر ارتباطات اجتماعی شما لطمه می زند
اگر فکر می کنید که گرفتار پرکاری مفرط شده اید، وقتش است که خودتان را از این عادات نجات دهید و زمان بیشتری را در منزل کنار خانوده تان بگذرانید.
● چند توصیه مهم برای ایجاد تعادل بین کار و زندگی
۱) ایجاد تعادل بین کار و ارتباطات شخصی، به این معنی که در کنار کار باید وقت کافی برای رسیدگی به سایر امور شخصی و اجتماعی براساس اولویت ها در نظر گرفت.
۲) گفتن «نه» به مسائل بی اهمیت. در مقابل کوه تقاضاها و کارهای موجود باید آنها را از نظر اهمیت طبقه بندی کرد و با در نظر گرفتن اولویت ها «نه» گفتن به مسائل جزئی و بی اهمیت را آموخت.
۳) توجه به تندرستی و یافتن راه هایی برای حفظ سلامت با توجه به هدر نرفتن وقت. برای مثال خوردن غذاهای آماده (fast food) گرچه زمان کمتری می برد ولی تداوم آن مضراتی مانند بالارفتن وزن و افزایش چربی خون دارد.
۴) بسیار مهم است که هر از گاهی برای اطمینان از سلامت به پزشک مراجعه کنید و آزمایش ها و معاینات پزشکی دوره ای انجام دهید.
۵) طبیعت زندگی طوری است که هر روز پیچیده تر و مشکل تر می شود. این مسأله درمورد پدران مصداق بیشتری دارد چون آنها باید تقاضاهای زیادی را برآورده کنند. بنابراین باید مدل زندگانی را هر چه بیشتر به سمت سادگی سوق داد.
۶ ) در انتخاب شغل توجه به محیط کار بسیار مهم است. محیط کار باید دوستانه باشد و به نیازهای خانوادگی کارکنان هم توجه شود. کارفرما به کارکنان باید به صورت یک انسان نگاه کند نه «منابع انسانی».
۷) سعی کنید وعده های غذایی بویژه صبحانه و شام را در کنار افراد خانواده صرف کنید. اگر این موضوع مقدور نیست بهتر است حداقل یک وعده غذا را تمام افراد خانواده دور هم صرف کنند.
۸ ) برای کاهش فشار مسئولیت سرپرستی خانواده، بهتر است سرپرست خانواده با دوستان و فامیل هایی که وضع مشابه دارند در مورد روش اداره خانواده صحبت و همفکری کند.
۹) اختصاص حداقل یک شب در هفته به دور هم بودن برای در میان گذاشتن مسائل شخصی اعضای خانواده و اختصاص اوقاتی برای بودن در کنار اعضای خانواده و گذراندن اوقات دلپذیر، عامل مهمی در ایجاد حس خانوادگی و بستگی فامیلی است.

فریده رامین

منبع : روزنامه ایران