پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

شانسی برای تاریخ سازی


شانسی برای تاریخ سازی
سال ها پیش زمانی که بیل کلینتون رئیس جمهور امریکا بود، هیلاری کلینتون برای نخستین بار به این فکر افتاد که برای انتخابات سنای امریکا کاندیدا شود. هیلاری ایالت نیویورک را انتخاب کرد. او می خواست نماینده مردم ایالتی شود که حتی یک روز هم در آنجا زندگی نکرده بود. البته برای هیلاری این مساله اصلاً اهمیت نداشت. او قصد داشت تاریخ ساز شود.
هیلاری رودهام کلینتون در همان زمان با این تصمیمش به مردم امریکا و حتی دنیا اعلام کرد که قصد دارد بخشی از تاریخ امریکا را بسازد. او به همه اعلام کرد قصد دارد نقشی اساسی و مهم در صحنه جهانی برعهده بگیرد. حتماً سخنرانی او را در سال۱۹۹۵، در دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون، در پکن آن هم در دفاع از حقوق بشر به یاد می آورید. هیلاری با همین سخنرانی احترام بسیاری برای خود کسب کرد و نشان داد که پتانسیل تبدیل شدن به چهره یی جهانی را دارد. اما دوران ریاست جمهوری شوهرش به ناچار پایان پذیرفت و هیلاری مجبور شد کاخ سفید را ترک کند. اما هیلاری هنوز فعال بود. بسیاری او را رهبر غیررسمی جامعه زنان امریکا و حتی جهان می دانستند. در سال ۱۹۹۹، درست چند ماه بیش از پایان یافتن دوران ریاست جمهوری کلینتون، در یک میهمانی شام که اتفاقاً خبرنگاران هم در آن حضور داشتند، یکی از خبرنگاران از هیلاری پرسید؛ «چرا آن جایگاه متعالی رهبریت جامعه زنان را با عضویت در سنای امریکا عوض کردید؟» پاسخ هیلاری فقط یک کلمه بود؛ «به خاطر پول». البته منظور او این نبود که پول را برای خودش می خواهد. او درباره وجوهات دولتی صحبت می کرد و اینکه تصمیم دارد به دخل و خرج دولت سر و سامان بدهد. آن شب مدام از جایگاه عالی و قدرتمند کنگره امریکا سخن می گفت و البته بدون اینکه خجالت بکشد از تصمیم خود برای عضویت در کنگره امریکا.
امروز هیلاری رودهام کلینتون سناتور کنگره امریکا و نماینده مردم نیویورک در این مجلس است. جاه طلبی او ظاهراً پایانی ندارد. امروز هم برای تصاحب صندلی فرد نخست کاخ سفید خیز برداشته است. چه خیز بلندی، هیلاری امروز آرزوی تصاحب صندلی نخست قوی ترین کشور جهان را در سر می پروراند.
جایگاه هیلاری در امریکا به گونه یی است که گویی مدت ها است امریکایی ها او را می شناسند. اما اگر چند سال به عقب برگردیم به یاد خواهیم آورد که نخستین حضور تاثیر گذار هیلاری در عرصه عمومی، شرکت او در یکی از برنامه های زنده شبکه سی بی اس در سال ۱۹۹۲ بود. بیل کلینتون این بار همسر خود را نیز در کنار خود داشت. آن موقع بیل کلینتون درگیر دردسرهای مربوط به روابط نامشروعش با مونیکا لوینسکی بود. در آن برنامه به یاد ماندنی بیل کلینتون در حالی که همسرش را نیز کنار دست خود داشت، در مقابل چشمان میلیون ها بیننده، سعی داشت پاسخی مناسب به اتهاماتی که در خصوص روابط نامشروعش با مونیکا لوینسکی به او وارد می شد، بیابد. بیل کلینتون در حال صحبت بود که ناگهان هیلاری برآشفت و گفت؛«فکر نکنید من مثل یک زن کوتوله که در کنار شوهرش نشسته است، اینجا نشسته ام.» البته هیلاری دقیقاً همین کار را می کرد اما آنهایی که می بایست منظورش را از این جمله فهمیده باشند، مسلماً فهمیده اند. شاید هیلاری می خواست بگوید جایگاهی بالاتر از یک همسر وفادار دارد. به این صورت که اگر بیل کلینتون می خواست بار دیگر به عنوان نامزد دموکرات ها در انتخابات ریاست جمهوری برگزیده شود، هیلاری نیز می توانست به عنوان دستیار جدید او انتخاب شود. این یعنی یک تیر و دو نشان. و امروز وقتی به او نگاه می کنید هیلاری کلینتون را می بینید که در کنار شوهرش، اما روی پای خود ایستاده است. البته واضح و مبرهن است که هیلاری کلینتون به عنوان بانوی اولی که فعال سیاسی نیز هست آغاز به کار کرد. او در تمامی تصمیمات سیاسی و شخصی بیل کلینتون در کاخ سفید نقش داشت. یکی از این تصمیمات و سیاست ها تصمیم بحث برانگیز و جنجالی کلینتون ها در طرح لایحه بیمه جامع خدمات بهداشتی و درمانی بود که البته با مخالفت شدید جمهوریخواهان مواجه شد و رای نیاورد. به علاوه می توان گفت که هیلاری کلینتون رابط بسیار قدرتمندی میان گروه های دفاع از حقوق زنان و دولت بیل کلینتون بود. او همچنین نقش یک سفیر بسیار تاثیرگذار را نیز برای دولت شوهرش بازی می کرد. البته هیلاری موفقیت های دیگری نیز داشت که آنچنان باعث شهرت و محبوبیتش شد که منتقدانش مجبور شدند زبان به کام بگیرند. کتاب خاطراتش برای مدت ها پرفروش ترین کتاب در امریکا شناخته شد و در بسیاری از کشورهای جهان به زبان های مختلف ترجمه شد. او همچنین برای دو بار پیاپی موفق شد در انتخابات سنای امریکا پیروز شود. هیلاری در یکی از مصاحبه هایش در خصوص نمایندگی مردم نیویورک در سنای امریکا می گوید؛ وقتی به سنا راه یافتم بسیاری از مردم کنجکاو بودند بدانند من در سنا چه خواهم کرد. به عقیده من وقتی شما در موقعیتی قرار می گیرید که مردم به شما اعتماد می کنند باید سعی کنید فصل مشترک ها را پیدا کنید. باید مردم را دور هم جمع کرد و این کار بسیار سختی است. کلینتون در خصوص عضویت و عملکرد خود در سنا با اعتماد به نفس بسیار زیادی سخن می گوید چراکه در مدتی که نماینده سنا بوده توانسته است نظرات مثبت زیادی را به خاطر رفتار و سلوک و تیزهوشی اش در امر قانونگذاری، به خود جلب کند. محبوبیت کلینتون تا آن حد است که سناتور دموکرات ایالت ویرجینیا، رابرت بایرد، که زمانی طرح خدمات عمومی بهداشت و درمان هیلاری را در زمان ریاست جمهوری بیل کلینتون به چالش کشیده بود و باعث شکستش شده بود، امروز توانایی های هیلاری را تایید کرده و او را ستایش می کند. حتی جان مک کین جمهوریخواه نیز که رقیب انتخاباتی هیلاری در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو است، هیلاری را می ستاید، سناتور سام براون بک دیگر کاندیدای جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری امریکا نیز اخیراً در یکی از مهمانی های مجلس سنا به خاطر اظهارات ناخوشایند گذشته اش درباره هیلاری کلینتون از وی عذرخواهی کرد.
کلینتون با اعتماد به نفس خاصی از برنامه های خود به عنوان رئیس جمهور امریکا سخن می گوید. او صراحتاً اعلام کرده است در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۰۹، کار خود را به عنوان چهل و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده امریکا آغاز خواهد کرد. وقتی از او سوال شد که برای صد روز نخست ریاست جمهوری اش چه برنامه یی دارد، پاسخ داد؛ بستگی دارد چه برایم به ارث بگذارند. اگر تفنگداران ما کماکان در باتلاق جنگ های داخلی عراق گرفتار باشند، وزیر خارجه، وزیر دفاع، مشاور امنیت ملی و رئیس ستاد ارتش خود را فرامی خوانم و با هم در خصوص رسیدن به راهکاری برای خروج سریع تفنگداران مان از عراق، چاره یی می اندیشیم. همچنین قصد دارم تا راهبردی دیپلماتیک بر مبنای احترام در ارتباط با عراق و دیگر مسائلی که در طول شش هفت سال گذشته روند تبدیل شدن به بحران هایی خطرناک را در پیش گرفته اند، برگزینم.
اما آیا هیلاری می تواند انتخابات را ببرد؟ البته او شانس بیشتری دارد چراکه شانزده سال است که در صحنه و در مقابل چشمان امریکایی ها بوده. او قصد دارد بار دیگر به کاخ سفید برگردد؛ جایی که هشت سال در آن زندگی کرد و آنجا را سکوی پرش خود به سوی تمامی موفقیت هایی می داند که تاکنون به دست آورده است. البته هیلاری هنوز هم نتوانسته برخی از سیاهی ها را از پرونده خود پاک کند. سایه برخی از این سیاهی ها نظیر افتضاح صدور اجازه اقامت برخی از حامیان مالی حزب دموکرات در اتاق خواب مخصوص آبراهام لینکلن و رسوایی به وجود آمده در سازمان جهانگردی امریکا در سال ۱۹۹۳، هنوز بر سر سابقه هیلاری سنگینی می کند. البته او با برخی دیگر از موانع نیز مواجه است. نخستین مانع پیش روی هیلاری این است که ایالات متحده امریکا هرگز یک رئیس جمهور زن نداشته است. دوم اینکه هیچ کدام از کاندیداهای رقیب هیلاری، همسر رئیس جمهوری نبوده اند که به خاطر فرار از اتهاماتش در خصوص روابط نامشروع با زنی، در دادگاه شهادت دروغ داده باشد، این موانع از نظر بسیاری از متخصصان امر انتخابات در امریکا، امتیازات منفی هیلاری به شمار می رود که می تواند از یک کاندیدا یک مغلوب تمام عیار بسازد.
البته هیلاری از امتیازات مثبت دیگری نیز به موازات امتیازات منفی برخوردار است. در حالی که بن بست به وجود آمده در عراق، هزینه های سنگینی را در عرصه سیاسی به دولت بوش تحمیل کرده، بسیاری از امریکایی ها می گویند دل شان برای دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون تنگ شده است. کلینتون ها هم با سود جستن از شیوع چنین ذهنیتی در افکار عمومی امریکا، مبارزات انتخاباتی جدیدشان را با حضور مشترک شان در محافل عمومی آغاز کرده اند.
از سوی دیگر مسائل مربوط به رسوایی های زمان ریاست جمهوری بیل کلینتون آنقدر در محافل گوناگون و رسانه های گروهی مطرح شده است که امروز دیگر چیز جدیدی در آن خصوص وجود ندارد تا مخالفان کلینتون ها بخواهند با مطرح کردن آنها ذهنیت رای دهندگان را عوض کنند. در مقابل رسوایی های اخلاقی دار و دسته بوش مشکلات زیادی را برای جمهوریخواهان به وجود آورده است.
نهایتاً شاید برای آن دسته که فکر می کنند امریکا هنوز آماده پذیرش یک رئیس جمهور زن نیست، مراجعه به نتایج نظر سنجی هایی که اخیراً در این خصوص انجام شده، مفید باشد. در این نظرسنجی ها از امریکایی ها سوال شده است آیا با انتخاب یک زن کاردان و شایسته به عنوان رئیس جمهور امریکا موافقند یا خیر. هشتاد و شش درصد امریکایی ها پاسخ شان مثبت بوده است. مسلماً هستند کسانی که فکر می کنند امریکایی ها در حالی که کشورشان در وضعیت جنگی به سر می برد از انتخاب یک زن به عنوان رئیس جمهور منصرف می شوند. اما در حالی که مبارزات انتخاباتی سال ۲۰۰۸ نیز آغاز می شود هیلاری کلینتون در نظرسنجی ها همچنان پیشتاز دیگر کاندیدا ها است. برخی هم می گویند آیا امریکا می خواهد یک کلینتون دیگر را روانه کاخ سفید کند؟ شاید این سوال کمی امریکایی ها را به فکر بیندازد. یا شاید همان طور که هیلاری یک بار گفته بود امریکا یی ها چشمان شان را شسته باشند و با نگاه تازه یی به کلینتون ها نگریسته و از آنچه می بینند خشنود باشند. هیلاری زمانی گفته بود؛ من به مردم امریکا اعتماد فراوان دارم و می دانم در مورد من بر اساس آنچه هستم قضاوت می کنند نه آنچه از من شنیده اند.
آرمین منتظری
منبع : روزنامه اعتماد


همچنین مشاهده کنید