توزیع فضائی مراکز خدمات درمانی و بهداشتی در مناطق شهری تهران

جریان توسعه و گسترش فضائی در کلان‌شهرها یک پویش عام شهرنشینی است که از دههٔ ۱۹۵۰ تاکنون در جهان رو به فزونی نهاده و در دهه‌های ۸۰ ـ ۱۹۷۰ روند توسعهٔ اغلب کلان‌شهرهای جهان مورد پژوهش و تحقیقات وسیع قرار گرفت.
جغرافیدانان و متخصصین برنامه‌ریزی شهری همچون بنفیلد (۱۹۷۴)، سالمن (۱۹۸۰)، کستل (۱۹۷۷) و جانستون (۱۹۸۲) ریشه این نوع توسعه را تحلیل کردند و پارامترهای اصلی ساختار کلان‌شهر را مشخص ساختند.
نتایج تمام این تحقیقات مفهومی به‌نام واقعیت شهری را مطرح می‌سازد و پاردایم یا الگوئی از توسعه و گسترش را تحت عنوان ”انفجار متروپلیس“ ارائه می‌دهد.
پدیدهٔ انفجار ما در شهر بر اثر قیمت زمین و ساختمان در درون کلان‌شهر و انتقال جمعیت و فعالیت به بیرون شهر شکل می‌گیرد و به‌تدریج کهکشانی از ساختارهای پراکنده و گسیخته در پهنهٔ وسیع منطقهٔ شهری اطراف ظهور می‌کند. پیامد این پدیده جداافتادگی خانه و محل کار و زندگی از همدیگر، افزایش فاصله‌ها و تزاید ترددهای شهری و فزونی آلودگی محیط است.

دکتر جعفر شاعلی

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی شهرداری اصفهان