جایگاه رهی معیری در میان شاعران معاصر و تحلیل برخی از جنبه‌های هنری سخن او

در میان شاعران معاصری که بیشتر به‌شیوهٔ کلاسیک طبع‌آزمائی کرده و بر آن روش رفته‌اند، رهی معیری جایگاه خاصی دارد؛ به‌ویژه در حوزهٔ غزل که می‌توان گفت بیشتر موفقیت او بدان وابسته است و به‌راستی که در این شیوه بیش از همهٔ مقلدان سعدی، خود را به او نزدیک کرده است. در وصف غزل اوست که یک مصراع سست و در کمتر مصراع اوست که یک کلمهٔ زائد بتوان دید. و این از نهایت وسواس او در انتخاب کلمات و ترکیبات حکایت می‌کند.“ (محمد حقوقی، ص ۵۱۵)
زبان ساده و خالی از تکلف وی، از زمان حیاتش تاکنون، دل مخاطبان بسیاری را ربوده است و موجب شده که آثار وی، پیوسته به‌گونه‌های مختلف، در شمارگان‌های نسبتاً بالا به چاپ برسد. چاپ‌های پی‌درپی سروده‌های رهی، برای ما این موضوع را روشن می‌کند که وی از شمار پرخواننده‌ترین شاعران معاصر بوده است. رویکرد گستردهٔ مخاطبان به رهی، بی‌تردید به عوامل متعدد و متفاوتی مربوط می‌شود که دست‌یابی و درک همهٔ آنها تقریباً ناشدنی می‌نماید، چون شعر هم شاخه‌ای از هنر است و بدین ترتیب مشمول این نظر شفیعی‌کدکنی خواهیم شد که: ”در حقیقت ”جمال“ و ”هنر“ وقتی مصداق جمال و هنر دارد که تعریف‌ناپذیر باشند و در حجاب ”ابهام“ و در پردهٔ ”ندانم‌“ها. و درست است که هر پدیدهٔ هنری که راز هنر بودنش را بتوانیم آشکار کنیم، دیگر برای ما ”هنر“ نخواهد بود...“ (شفیعی‌کدکنی، ۱۳۸۰، هستی، ص ۱۴)

دکتر اکبر صیادکوه
علی‌اکبر کمال آبادی فراهانی

منبع : معاونت پژوهشی دانشگاه شیراز