راه پرپیچ و خم والیبال ایران در مقدماتی المپیک

نحوه حضور زوران گاییچ در ایران و اشتغال همزمان او در تیم ملی والیبال ایران و یک تیم باشگاهی روسیه و ضررهای حاصله این قضیه برای والیبال ایران همچنان در این ورزش خبرساز و موجب ایجاد حرف و حدیث هایی است و چون فدراسیون والیبال آن را پذیرفته و دیگران نیز زندگی خود را براساس سلوک حرفه ای پردردسر این مربی صربستانی تنظیم کرده اند، چاره ای نیست جز این که سوخت و ساخت و فعلا با روش های وی حرکت کرد.
گاییچ مدعی است که چون این امر یعنی حضور توامان مربیان بزرگ در تیم های ملی و باشگاهی رایج است، نباید موضوع او را بزرگ کرد اما بسیاری از کارشناسان می گویند قلت حضور وی در ایران باعث می شود مسابقات لیگ والیبال را به طور مستمر نبیند و در نتیجه دعوت از نامداران و شایسته ها به اردوی ملی در درجه اول براساس شناخت قبلی خود او و در مرحله بعدی توصیه اطرافیان صورت می پذیرد و تیمی شکل می گیرد که بیشتر مصلحتی است تا فنی . درست است که دار و ندار والیبال ما و نام و اوصاف برترین های این رشته همانی است که می شناسیم و می دانید و معمولا تحول خلق الساعه ای روی نمی دهد و منتخبین گاییچ همان هایی هستند که باید باشند اما به یک مربی تمام وقت و همیشه حاضر نیاز است تا اینک و در روزهای اوج رواج لیگ والیبال هر هفته فراز و فرودهای آن را ببیند و متوجه شود که به چه کسانی نیاز است و چگونه باید کار کرد و در برخورد با مهره های مستعد و آماده باید به کدام سو رفت و گاییچ در حال حاضر چنین نیست و هرگاه هم خبرنگاران در این خصوص از او پرس وجو می کنند، چنان قیافه حق به جانب به خود می گیرد که پرسش کننده ها مجبورند در قبال جواب های نه چندان استوار وی سکوت پیشه کنند.
تعریف و تمجید شماری از دعوت شده ها به اردوی ملی از گاییچ که برای ماندن در اردو به این سیاست احتیاج دارند(!) و مخالف خوانی بیرون مانده ها از اردوی ملی که طبعا میانسالان مشهور این رشته اند، کار را پیچیده تر ساخته است.
هرچه هست محمدرضا داورزنی چاره ای جز زدن مهر تایید بر اقدامات گاییچ ندارد. زیرا به هر حال وی مربی منتخب اوست و اگر رییس فدراسیون والیبال نیز از گاییچ انتقاد کند، خواهند پرسید که سبب استخدام وی چه بوده است. پس از اکتفا به رتبه پنجم در مسابقات قهرمانی آسیای ۲۰۰۷ در اندونزی و ارجاع تیم ما به پیکارهای دشوار انتخابی المپیک، چاره ای جز ایستادن در پشت سر مربی قاطع صربستانی وجود ندارد و باید تا پایان راه را با او طی کرد.
● دو مرحله اردو
داورزنی سعی داشته است در ماه های اخیر تحلیل های مناسبی از والیبال ملی ایران و چگونگی مقدمات حضور آن در انتخابی المپیک به دست بدهد. او گفته است: برنامه ریزی برای تیم ملی والیبال بر مبنای اتفاقاتی که در دور مقدماتی المپیک ( در ژاپن) برای ما در پیش است، صورت پذیرفته است. به این خاطر در پایان رقابت های باشگاهی دو مرحله اردوی تدارکاتی برای ملی پوشان خواهیم داشت که یکی در تهران و دیگری در روسیه خواهد بود و طی آن دیدارهایی دوستانه نیز برگزار خواهیم کرد که مبنا و نوع انتخاب و اجرای آن براساس بازی هایی خواهد بود که در ژاپن در انتظار ما خواهد بود.
مشکل بزرگی که تیم ملی والیبال ما خواهد داشت، لزوم انجام ۷ بازی متوالی در ۷ روز و بدون هیچ فرصتی برای استراحت است. این یک نیروی بدنی و استقامت عظیم را می طلبد که متاسفانه ورزشکاران ایرانی در آن هیچ گاه فوق العاده نبوده اند، داورزنی می گوید: در اردوهای تدارکاتی تیم ملی نیز ۷ دیدار پیاپی در عرض ۷ روز را برای تیم در نظر گرفته ایم تا ببینیم جواب می دهد یا خیر. از طرف دیگر با توجه به رابطه خوب والیبال ایران و روسیه مشکلی برای سفر به آنجا و برپایی یکی از اردوهای خود در آن سامان نداریم و این کار بعد از اتمام لیگ داخلی صورت خواهد پذیرفت.
از بین تیم های حاضر در مسابقات انتخابی المپیک یکی را به تهران دعوت خواهیم کرد که شانس اسپانیا و صربستان بیشتر از سایرین است و اگر هم این دو نیایند. تیم نامدار دیگری را دعوت خواهیم کرد.
● پیر و جوان
با این حال اسامی دعوت شده ها به سومین اردوی مقطعی تدارکاتی تیم ملی والیبال که اخیرا با شرکت ۲۰ والیبالیست برگزار شد، باز هم بحث برانگیز بود. این که گاییچ تایید و تاکید کرده از او مدال والیبال بازی های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگ ژو طلبیده شده و در نتیجه مجبور به جوان گرایی است، برای آن زمان دلیل مقطعی بر وفور افراد جوان در لیست منتخبین است و در عین حال وجود یکی دو مهره میانسال در اردو و دعوت نشدن سایر مسن ها به اردوی ملی این شائبه را ایجاد کرده که گاییچ انصاف زیادی را مبنا و دستور کارش قرار نداده است.
او برای هدایت این اردو چند روزی به تهران آمد و سپس به روسیه بازگشت تا به کارش در آنجا ادامه بدهد و این هم بحث برانگیز بوده است. قدر مسلم این که گاییچ حداقل تا پایان مرحله انتخابی المپیک در والیبال ما خواهد ماند و از آنجا که احتمال توفیق ما در آن رقابت ها اندک است به احتمال قوی به وی فرصت ادامه کار تا بازی های آسیایی ۲۰۱۰ هم داده خواهد شد.
● یک احتمال
این که حاصل کار در آن زمان چه خواهد بود، باید صبر کرد و دید، اما اگر پای صحبت های برخی مسوولان و دست اندرکاران بنشینید متوجه می شوید که چندان خوشبین نیستند و نوعی خط کشی و جبهه گیری آشکار و پنهان هم بر علیه گاییچ وجود دارد و نمی توان آن را در شکل گیری نتایج بعدی تیم ملی والیبال دخیل ندانست. پایان لیگ برتر والیبال ایران و شروع ثبت نتایج دیدارهای تدارکاتی تیم ملی تصویر بهتری از شرایط موجود را به دست خواهد داد، اما قدر مسلم این که راه صعود به المپیک بسیار دشوارتر و پر پیچ وخم تر از چیزی است که برخی تصور کرده اند و اگر در دوره قبلی ( المپیک آتن) به رغم پیروزی بر امثال ژاپن و کره جنوبی راهی به المپیک نیافتیم، این بار احتمال دارد همان توفیق ها نیز به دست نیاید.

وحید رسولی

منبع : روزنامه جوان