زخم های پاکستان

آیا تروریسم در پاکستان پیروز خواهد شد؟ آیا جنگ داخلی در پاکستان آغاز خواهد شد؟ آیا عوامل عملیات انتحاری و بمب گذاری ها در شهرهای پاکستان افزایش می یابد؟ آیا افزایش اختلافات سیاسی در پاکستان کشتارها و اقدامات تروریستی را توجیه می کند؟ آیا ترور «بی نظیر بوتو» رهبر پیشین حزب مردم آغاز درگیری ها در شهرهای آشوب زده پاکستان خواهد بود؟ روند آینده انتخابات چگونه خواهد بود؟ آیا پاکستان در آستانه ترورها و تصفیه های خونین جدید قرار دارد؟ آیا هدف اصلی ترور بوتو فرو بردن پاکستانی ها در هرج و مرج و آشوب است؟ اینها سؤال هایی است که برای آگاهان سیاسی در مورد اوضاع سیاسی پاکستان مطرح است.
اکنون بدون شک، دیدگان جهانیان متوجه پاکستان بحران زده است و این ترس وجود دارد که این کشور اتمی به صحنه درگیری ها، تبدیل شود و آشوب ها گسترده تر شود و تسویه حساب های سیاسی آغاز شود.
براساس پیش بینی هایی که شده بود، بوتو زنده نمی ماند، در یک مورد حمله تروریستی که در کراچی صورت گرفت وی جان سالم به در برد ولی در این عملیات انتحاری صدها نفر کشته شدند.
طبیعتاً این نیز از قبل پیش بینی شده بود که مخالفان و رقبای بوتو چه تندروها و چه دیگران به او اجازه بازگشت به مجلس و نخست وزیری را ندهند، هر چند که زنی شجاع و قوی بود.
اولین برخوردهای میان بوتو و دشمنانش، زمانی آغاز شد که وی از فرماندهان ارتش خواست در مسائل سیاسی کشور دخالت نکنند.
بوتو همچنین خواستار تعطیلی مدارس متعلق به تندروهای طالبان (در پاکستان) شد و این در حالی بود که احزاب مخالف وی، گروه های مسلح را در اختیار داشتند. دوستان و دشمنان بوتو زیاد بودند اما بی نظیر بوتو نیز یک زن معمولی نبود، بلکه فردی مصمم و با اراده بود و برای رقبایش یک خطر به حساب می آمد.
هنگامی که دشمن تصمیم به کشتن او گرفت در واقع به روح دموکراسی در پاکستان ضربه زد و عرصه سیاسی پاکستان را یک جای نا امن عنوان کرد.
بی نظیر فرزند خانواده ای اشراف زاده بود که حکومت به وی تهمت فساد زد اما بوتو با تمام وجودش بهای آن را پرداخت و به لندن تبعید شد، او همچنان وطن خود را دوست داشت و به آن عشق می ورزید. او قربانی ایستادگی و دفاع از اصول دموکراسی، عدالت و مساوات شد. بوتو به قتل رسید در حالی که نشان مبارزه را بر سینه داشت و مفهوم جدیدی از قربانی شدن در راه میهن را نشان داد.
نگرانی من همانند دیگران در مورد پاکستان و ملت آن این است که شرایط نا معلومی که براثر افزایش تعداد ناراضیان و افراط گرایان و طرفداران طالبان بوجود آمده ادامه یابد.
جنگ داخلی بین پاکستانی ها را بعید می دانم، اما افزایش ترورها و اعمال تروریستی در مورد رهبران را دور از ذهن نمی دانم. به هر حال هر کسی که کشور را به وضعیت انفجار سیاسی سوق دهد، حکومت کردن بر آن را مشکل تر خواهد کرد.
این چیز خطرناکی است، به خصوص در مورد کشور اتمی پاکستان.
مسئولیت رئیس جمهور پاکستان در این شرایط مضاعف شده است چرا که باید مسائل داخلی را سروسامان دهد و در کنار آن زخم ها را التیام بخشد.
وی باید اقدامات احتیاطی را در پیش بگیرد و افراط گرایان را با مشت آهنین بر سر جای خود بنشاند و اجازه افزایش اختلاف ها برای ضربه زدن به وحدت ملی را ندهد.
این چیزی است که اگر پرویز مشرف به آن عمل کند، شکست تروریسم و بمب گذاری ها میسر خواهد بود و در آن هنگام است که ثبات پاکستان تأمین خواهد شد.

منبع: الحیات
مترجم: محمد معرفی

منبع : روزنامه کیهان