چرا در انتخابات شرکت می کنیم

۱) پس از اعتراضات صنفی معلمان در سال ۸۵ که به دلیل عدم تصویب و اجرای لایحه مدیریت خدمات کشوری صورت گرفت و مشکلات و گرفتاری های شدیدی که برای معلمان پیش آمد وزیر وقت آموزش و پرورش از یک سو و سخنگوی محترم قوه قضائیه از دیگر سو هر یک به نوعی از این واقعه اظهار بی اطلاعی کرده یا آن را به کلی انکار کردند و هیچ تریبون رسمی و غیررسمی وجود نداشت تا افکار عمومی را آگاه کند. در چنین وضعیتی بود که برای بسیاری از فعالان صنفی معلمان این سوال مطرح شد که اگر تنها یک نماینده واقعی معلمان در مجلس حضور می داشت آیا باز هم می شد اخبار صحیح این حوادث به اطلاع افکار عمومی نرسد؟
۲) همان گونه که می دانیم همواره از معلمان به عنوان تاثیرگذار ترین قشر جامعه در همه انتخابات استفاده ابزاری شده است و بسیاری از نمایندگان دوره های مختلف مجلس با رای مستقیم معلمان وارد مجلس شده اند و همواره یکی از بزرگ ترین فراکسیون های مجلس را فراکسیون فرهنگیان تشکیل داده و می دهد اما در حوادث اسفندماه ۸۵ به همه ثابت شد که شاید حضور یک نماینده واقعی معلمان در مجلس بهتر از وجود یک فراکسیون ۱۰۰ نفره است که تعلقی به فرهنگیان نداشته و ندارند و لذا هرگز از حقوق فرهنگیان دفاع نکرده و نمی کنند.
۳) در وضعیت فعلی که بسیاری از فعالان صنفی معلمان دارای پرونده های سنگین بوده و احکام متفاوتی علیه آنها صادر شده و سایر همکاران فرهنگی نیز به دلیل نبود یک تشکل فعال منفعل شده اند، ضرورت اتخاذ راهکارهای تازه برای برون رفت از وضعیت موجود کاملاً احساس می شود و زیرکی و هوشمندی فعالان صنفی ایجاب می کند که طرحی نو در اندازند و جامعه معلمان را از وضعیتی که بر آنها تحمیل شده برهانند.
فرهنگیان در پاسخ به یک نظرسنجی که در مناطق مختلف آموزش و پرورش تهران به صورت گسترده توزیع شد این نیاز را تایید کرده اند. بر اساس این نظرسنجی که در ۲۵۰۰ نسخه توزیع شده است،۸۵درصد معلمان موافق حضور نمایندگان واقعی خود در انتخابات مجلس هستند. ۸۰ درصد معتقدند که در صورت حضور مستقل فرهنگیان برای موفقیت آنان تلاش خواهند کرد.۷۵ درصد معتقدند حضور فعالان صنفی معلمان به اعتبار آنان لطمه نمی زند.۸۳ درصد فرهنگیان مخالف هرگونه ائتلاف با احزاب و۴۷ درصد آنان نیز مخالف ائتلاف با اصناف هستند.پس از بررسی نتایج این نظرسنجی به خوبی مشخص می شود که اکثریت همکارانی که در نظرسنجی شرکت کرده اند خواستار حضور فعالان صنفی در انتخابات هستند و معتقدند این حضور به اعتبار آنان لطمه نمی زند. به دنبال کسب نتایج این نظرسنجی تعدادی از فعالان صنفی شناخته شده تهران با تشکیل گروهی به نام«جمعی از فعالان صنفی مدنی معلمان» تصمیم به حضور فعال و مستقل در انتخابات گرفتند و نظرات همکاران را سرلوحه رفتار انتخاباتی خود قرار دادند.
اما مساله یی که برخی از دوستان را نگران کرده است اختلاف برداشتی است که از اساسنامه تشکل های صنفی معلمان و شورای هماهنگی به وجود آمده است. بر اساس اساسنامه تشکل های صنفی معلمان این تشکل ها از ورود به جناح بندی های سیاسی که استقلال آنها را خدشه دار می کند، منع شده اند و این مساله از نقاط قوت اساسنامه تشکل های صنفی معلمان است زیرا به دلیل گستردگی و تنوع دیدگاه های معلمان لازم است نهادی مستقل وجود داشته باشد تا بتواند به دور از جناح بندی های سیاسی آنها را دور مسائل صنفی جمع کند و این همان اتفاقی است که سال ۸۵ شاهد آن بودیم.
به راستی نقش اتحادیه های کارگری را در جهان نمی بینیم که بعضاً حتی پست ریاست جمهوری را به نفع صنف خود مصادره می کنند یا لااقل از طریق نفوذ در مجلس دولت ها را تحت کنترل خود درمی آورند. آیا دوستان ما فرق مدیران انتخابی را با مدیران انتصابی تشخیص نمی دهند؟ اگر چنین است آیا نباید مدیران انتخابی مدارس را نیز از حضور در تشکل های صنفی یا هیات مدیره آنها که می خواهند در اتحادیه جهانی معلمان عضو شوند، ممنوع کرد؟
قطعاً هدف اصلی از استقلال نهادهای مدنی چیزی جز این نیست که فرد یا افرادی از داخل حکومت وارد تشکل های صنفی نشوند و استقلال آنها را خدشه دار نکنند یا افرادی به نیت رسیدن به پست و مقام وارد تشکل ها نشوند وگرنه چه افتخاری بالاتر از اینکه نمایندگان صنف، منتخب مردم نیز باشند. به راستی تا کی می بایست شاهد این باشیم که دیگران با استفاده از پشتیبانی همکاران مان وارد مجلس شوند اما پس از ورود به مجلس همه چیز را فراموش کرده و با جسارت اعلام کنند که ما با حمایت فرهنگیان به مجلس نرفته ایم که اکنون موظف به پاسخگویی به آنان باشیم. با توجه به نکات فوق اینجانب بر این باورم که در صورت تایید صلاحیت فعالان صنفی توسط وزارت کشور و شورای نگهبان، اتفاق میمونی در تداوم فعالیت صنفی معلمان رخ خواهد داد که قاطبه معلمان از برکات آن بهره مند خواهند شد و چنانچه این دوستان ردصلاحیت شوند، قطعاً خواسته های فرهنگیان را همچون گذشته پیگیری خواهیم کرد. در خاتمه همان گونه که بارها گفته ام کافی است استعلامی از اتحادیه جهانی معلمان صورت گیرد تا بر همه روشن شود که حضور در نهادهای نظارتی که نمایندگانش با رای مستقیم مردم انتخاب می شوند هیچ گونه مغایرتی با اساسنامه اتحادیه جهانی معلمان ندارد.

محمود بهشتی لنگرودیہ
بازرس کانون صنفی معلمان ایران و سخنگوی جمعی از فعالان صنفی - مدنی معلمان

منبع : روزنامه اعتماد