رضایت شغلی کارکنان با سابقه(قدیمی)

یکی از روهای قابل توجه در بهبود کیفیت نیروی کار در سازمان، کاهش میزان مشارکت نیروی کار، کارکنان قدمی می باشد . تا سال ۱۹۶۰، میزان مشارکت نیروی کار مردان بین ۶۰ تا ۶۴ سال در کشورهای صنعتی , بالای ۷۰ درصد بوده است. در سال های اخیر، رشد مطبوعات در زمینه اقتصاد بر روی تعیین رضایت شغلی مورد بررسی قرار گرفت . این مطالعات یک حد وسطی از کارگران در همه سنین را در بر دارد و عواملی را که سطح رضایت شغلی را مشخص می کتد، آنالیز و تشریح می کند. در یکی از این مقالات، بعد از کنترل و بررسی نحوه پرداخت دستمزد به کارگران ، آموزش داده شد. با توجه به ارزیابی تحقیقات اخیر برروی رضایت شغلی با استفاده از اطلاعات کارگران در همه گروههای سنی نتایجی حاصل شد :
۳نتیجه بدست آمده از ارزیابی تحقیقات:
۱) به نظر می رسید که زنان درمقایسه با مردان از شغلشان خوشنودتر و راضی ترند.
۲) به نظر می رسد که درآمدهای بالاتر باعث افزایش رضایت شغلی نمی شود.
۳) به نظر می رسد بیشتر کارگران آموزش یافته،رضایت کمتری از شغلشان دارند.
● اطلاعات و مشخصات رضایت شغلی:
ما ترجمه و تحقیقمان را محدود به سرکارگرهای استخدام شده کردیم. و دلیل آن هم مستثنی بودن شریک استخدامی با توجه به تصمیم کاری است. توضیح اینکه شرکای سرکارگران ممکن است که انتخاب بیشتری درکارشان نسبت به سرکارگران دیگر داشته باشند. این موضوع ممکن است که به نتایج موثری منتهی شود در صورتی که شرکا در بازار کار برای رضایت مشتریان با هم سهیم شوند.
با توجه به تعیین میانیگن ارزش و اعتبار تحقیقات بر روی موضوعات فردی میزان رضایت شغلی به طور کل بدست می آید. هدف از آنالیز این فاکتور این بوده که بدانیم چه تعدادی از عوامل اساسی، که به طور مشترک ۱۰ عامل جدا از هم می باشند، مورد اثبات قرار گرفته است.
برپایه آنالیز این فاکتور،و الزاما به طور خلاصه ما سه متغیر رضایت شغلی جدید را مورد بررسی قرار دادیم : رضایت با توجه به حجم کار، رضایت با توجه به پاداش شغلی و رضایت با توجه به ساعات کار.
۱) متغییر نخست:
رضایت با توجه به حجم کار،این متغییر شامل میانگین میزان انجام کار برای هر کارگر به طور فردی است .عوامل تعیین و تثبیت کننده این متغییر: حجم کار، فشار کاری، شرایط کار، سرپرست ، کارگرهای کمکی است .
۲) متغییر رضایت:
با توجه به پاداش شغلی شامل میانگین واکنش ها نسبت به انجام کاراست .به عنوان مثال نوعی رضایت پرداخت مقرری دوران بازنشستگی می باشد.
۳) رضایت ساعت های کاری:
متغییر رضایت بر پایه زمان کاری شامل میانگین میزان واکنش های متغییرها می باشد و ساعتی از روز که یک نفر کار می کند و نیز مدت زمان کاری مشترک میان کارکنان. (ارتباط زمانی کار)
برای متغییرهای رضایت شغلی مختلف زمانیکه مجموع واکنش های ایتم های مختلف به وسیله بعضی از آیتم های دیگر در متغییرهای مختلفی که کمتر و یا مساوی با یک نفر است، تقسیم شده و باعث نارضایتی کارکنان می شود.
اگر میانگین میزان واکنش ها بین یک یا دو باشد، کارگران چه راضی باشند و یا نباشند طبقه بندی می شوند، در حالیکه اگر این دریافت ها بیشتر از دو باشد زمانیکه کارگران راضی باشند، طبقه بندی می شوند.
مشکل اساسی در آنالیز گزارشات شخصی با توجه به مسئله رضایت شغلی این است که کارگران به طور اجتماعی ، جواب قابل قبولی دارند، حتی اگر انحرافات از ارزیابی شخصی شان وجود داشته باشد.
مهم ترین عاملی که رضایت شخصی را تعیین می کند، رضایت از حجم کار است. دیگر عوامل تعیین کننده رضایت شغلی با توجه به اهمیتشان شامل :
۱) رضایت کارگران کمکی ،
۲) رضایت سرپرستان ،
۳) رضایت با توجه و مسئولیت کاری
۴) رضایت در هنگام وضعیت بازنشستگی است.
● نتایج تخمین (ارزیابی)
این پارامتر رضایت شغلی را به ازای بزرگتر مساوی بودن دستمزدها تخمین می زند چندین متغیر بین نتایج متغییرهای دو شغل وجود دارد. مهمترین تغییر این است که میزان دستمزد محاسبه شده به طور قابل توجهی تاثیر مثبتی بر روی رضایت شغلی دارد. تاثیرات سطح آموزشی در تساوی دستمزد کارگان نشان می دهد که میزان دستمزد در افزایش رضایت شغلی با توجه به آموزش کلی و همگانی در سطوح ابتدایی و پیشرفته،تاثیر بیشتری از اموزش ضمن خدمت دارد .
توضیح اینکه کارگرانی با تحصیل در مقطع ابتدایی ، که کیفیت شغلی ایی پایین تر از ۶ درصد بدست آورده اند، در مقایسه با کارگران آموزش دیده و تحصیل کرده ای که کیفیت کاری شان بیشتر از ۳۱ درصد بوده است.
نامتناسب بودن مهارت کاری، تاثیری مستقیمی بر روی رضایت شغلی ندارد. و این مغایر با مطالعات پیشین آمریکاست، که به طور قابل توجهی ارتباط منفی را بین تحصیلات و رضایت شغلی بدست آورده بود. حال آنکه، نامتناسب بودن مهارت شغلی تاثیر قابل توجهی بر روی دستمزد دارد. کارگرانی که تحصیلات ابتدایی بین ۶ تا ۹ درصد کمتر از کارگران تحصیل کرده دستمزد یا حقوق دارند.
یکی از مشخصه های فردی، وضعیت سلامتی است که تاثیر زیادی بر روی رضایت شغلی دارد. کارگرانی که وضعیت سلامتی خیلی خوبی دارند از شغلشان راضی تر هستند، نسبت به کارگرانی که در وضعیت سلامتی بدی قرار دارند.
تغییرات زیادی در رضایت شغلی بین صنایع گوناگون وجود دارد . کارگران آموزش دیده رضایت کمتری از کارشان نسبت به کارگران صنعت های دیگر دارند. رضایت شغلی با ساعت کاری کاهش می یابد. کارگران نیمه وقت، از شغلشان نسبت به کارگران تمام وقت راضی تر هستند.
کارگران مرد بیشتر ازکارگران زن از زمان کاری شان راضی هستند. زنانی که بچه دارند ممکن است که نتوانند ساعتهای کاری شان را با ساعتهای کاری فرزندانشان تطبیق دهند. رضایت شغلی مردان و زنان با توجه به حجم کار و دستمزدشان فرقی ندارد. کارگران نیمه وقت حجم کارشان آن قدر خوب است که این امر باعث می شود که از شغلشان راضی تر باشند. واین در حالی است که میزان دستمزد بین کارکنان نیمه وقت وتمام وقت در رضایتشان نسبت به شغل هیچ تفاوتی را حاصل نمی کند.
کارگرانی که آموزش همگانی دیدند، از حجم کاری و دستمزدشان کمتر رضایت دارند. اما از ساعات کاریشان راضی هستند. کارگران تحصیل کرده تعطیلات بیشتری دارند و هفته های کاری شان کوتاه مدت تر از دیگر کارگران است.
● نتیجه گیری:
از آنالیز رضایت شغلی کارگران قدیمی در هلند ۵ نتیجه می توان گرفت . اولین نتیجه اینکه حجم کاری ،عامل اصلی در رضایت شغلی است . بنابراین در توضیح رضایت شغلی کامل،متغییرهای مثل، رضایت کارگران کمکی، سرپرستان ، فشار کاری و حقوق بازنشستگی ، نقش اساسی دارند، اما عامل اصلی به حساب نمی آیند. دومین عامل اصلی، تاثیرات فردی و مشخصه های شغلی بر روی رضایت شغلی است. رضایت متناسب با حجم کاری و ساعات کاری در مقایسه با ساعات واقعی کار ، کاهش می یابد. اما میزان دستمزد در مقابل ساعات کار ، تاثیری بر رضایت شغلی ندارد.
سومین نتیجه ، پاسخ به مسئله عمومی ، رضایت شغلی است که ممکن است با مسائل دیگر فرق داشته باشد. دستمزدها و تحصیلات، تاثیرات قابل توجهی بر جنبه های مختلف رضایت شغلی دارند که هر یک از جنبه های متمایز در این مقاله از این نمونه هستند، واین زمانی اهمیت میابد که متذکر شویم آیا مسئله کلی رضایت شغلی را در نظر گرفته است؟ در حالی که تاثیر زیادی بدست نیامده.!
نتیجه چهارم، این است که متمایز بودن، مطابق است با ارتباط مشترک بین دستمزدها و رضایت شغلی. در تحقیقات اولیه شواهدی مبنی بر وجود ارتباط غیر موثر بین سطح تحصیل و رضایت شغلی که میتواند تاثیر مستقیم و غیر مستقیم آموزش را بر روی رضایت شغلی نشان دهد به دست آمده است. بنابراین همواره تعادلی میان تاثیر مستقیم و غیر مستقیم تحصیلات به وسیله تاثیرات غیر مستقیم موثر آموزش، بر روی رضایت شغلی و با توجه به دستمزد ها وجود دارد.
در نهایت، آنالیز ما ، بیانگر این نیست که تاثیر رضایت شغلی با توجه به عدم تناسب مهارت شغلی است. اما، ما دریافتیم که عدم تقارن مهارت شغلی بر روی دستمزدها تاثیر می گذارد. به این معنی است کارگران تحصیل کرده کارکرد پایین تری نسبت به سطح تحصیلاتشان دارند در حالیکه کارگرانی با سطح پایین تر راندمان کاری بالاتری نسبت به کارگران متخصص دارند.

بهزاد پارسا
WWW.BEPA.IR
WWW.OB.BEPA.IR

منبع : سایر منابع