سه شنبه, ۲۹ اسفند, ۱۴۰۲ / 19 March, 2024
مجله ویستا

چگونه جوشهایمان را درمان کنیم؟


چگونه جوشهایمان را درمان کنیم؟
در درمان آکنه در صورتیکه بیمار ضایعات با شدت بیشتری داشته باشد، درمان خوراکی توصیه می شود، خصوصا در بیمارانی که اسکار آکنه از نظر ظاهری و روانی بر فرد تاثیر می گذارد و یا افرادیکه دچار لک تیره در محل جوش می شوند و یا شانه و پشت و قفسه سینه انها درگیر است.
درمانهای خوراکی شامل آنتی بیوتیکها، درمانهای هورمونی و رتینوئیدهای خوراکی (ایزوترتینوئین) هستند. با توجه به این موضوع که عامل آکنه چند فاکتوری است و عدم تعادل هورمونی، استرس، چربی پوست و ژنتیک در بروز آن نقش دارند.
درمان آکنه خصوصا در خانمها باید پس از بررسی کامل از لحاظ هورمونی انجام پذیرد. بعلاوه باید متذکر شد که بعضی آنتی بیوتیکها با داروهای جلوگیری کننده از بارداری تداخل دارند و باعث افزایش شانس بارداری می شوند، لذا در صورت مصرف آنتی بیوتیکها جهت پیشگیری از بارداری با پزشک متخصص زنان و زایمان مشاوره انجام دهند.
آنتی بیوتیکهای خوراکی باید حداقل ۸-۶ هفته و حداکثر ۴ ماه یا بیشتر در بیمارانی که درمانهای دیگر را نمی توانند تحمل کنند استفاده می شود. بعلاوه همزمان می توان از داروهای موضعی مثل رتینوئیدهای موضعی استفاده کرد.
از طرفی ممکن است با قطع دارو، ضایعات عود کنند که در این مورد درمان باید ادامه پیدا کند. اگر ضایعات آکنه ای پس از درمان آنتی بیوتیک بدتر شد تفاوت باکتری یا وجود آکنه با باکتریهای گرم منفی مطرح است که در این صورت بایستی حتما با پزشک مشورت شود تا آنتی بیوتیک تجویزی تغییر کند و در بعضی موارد رتینوئیدهای خوراکی (ایزوترتینوئین) تجویز شود.
در زنانی که مبتلا به افزایش هورمون مردانه (آندروژن)، موی زائد، ریزش مو به شکل مردانه، ترشح شدید چربی و یا شروع آکنه در نوجوانی هستند و یا علائم پیش از قاعدگی شدید دارند و یا حتی آکنه در محل رویش مو ایجاد می شود، بهتر است از درمانهای هورمونی استفاده شود.
خصوصیت این داروها این است که باعث کاهش و جلوگیری از تولید آندروژن شده و علائم مربوط از قبیل ریزش مو، موی زائد، و افزایش ترشح چربی را کاهش می دهد. این ترکیبات شامل سیپروترون استات، اسپیرونولاکتون و فلوتامید هستند که طبق توصیه پزشک بایستی مصرف شوند.
و اما در بیمارانی که با وجود درمانهای فوق، ضایعات عود کرده اند و یا با درمانهای طولانی مدت بهبودی نداشته اند، ایزوترتینوئین جزو برنامه درمانی است. با وجود عوارض متعددی که برای این دارو مطرح است، در بعضی موارد بعنوان آخرین خط درمان باید مصرف شوند و در چنین مواردی ارزیابی آزمایشگاهی بصورت ماهیانه الزامی است.
این دارو در بیمارانی که دچار اختلالات روانی ناشی از آکنه، اسکارهای قابل رویت و فولیکولیت با باکتری گرم منفی هستند نیز به کار می رود. طول دوره درمان ۶-۴ ماه است، گاهی درمان طولانی تر با مقدار کمتر دارو لازم است.
یادآوری این نکته ضروری است که در پایان ماه اول درمان ممکن است ضایعات بدتر شوند ولی در پایان ماه دوم شاهد روند رو به بهبودی هستیم. از عوارض جانبی ایزوترتینوئین، می توان اثر بر سطح چربی خون، عوارض گوارش، عضلانی، اسکلتی، روانی، عوارض چشمی و جلدی را نام برد.
از عوارض بسیار شایع این دارو خشکی لبهاست که به توصیه پزشک باید از ترکیبات نرم کننده لب استفاده کرد. یکی از عوارض بسیار مهم آن خاصیت سمی آن بر جنین است و باید با ۲ تست منفی بارداری این دارو شروع شود و تست بارداری بصورت ماهیانه انجام شود.
بعلاوه در هنگام مصرف این دارو باید از مصرف تتراساکلین، ویتامین A و آسپرین با دوز بالا جلوگیر کرد. امروزه با کمک لیزر و فتودینامیک تراپی که به معنای کاربرد نور در درمان آکنه است موفقیتهایی در درمان آکنه متوسط تا شدید به دست آمده است.
از طرفی پیلینگهای شیمیایی خصوصا سالیسیلیک اسید باعث بهبود ضایعات آکنه ای و بهبود بافت پوستی شده و حتی از پیدایش آکنه های جدید تا حد زیادی جلوگیری کرد که کاربرد این موارد به تجزیه پزشک و نوع آکنه فرد بستگی دارد. از موارد حائز اهمیت استفاده از مواد آرایشی است.
بیماران باید توجه داشته باشند که مواد آرایشی مورد استفاده آنها باید غیر کومدوژن (غیر جوش زا) باشد و بعلاوه تحریک کننده نبوده و ضایعات را بپوشانند. استفاده از مواد آرایشی نا مرغوب و با پایه چربی باعث بدتر شدن ضایعات و عدم تاثیر درمانهای پزشک می شود.
بیماران باید توجه داشته باشند که ممکن است با یکبار درمان نتیجه کامل و عالی بدست نیاید و گاهی ۲ تا ۳ بار درمان تکرار می شود. آکنه یک بیمار التهابی مزمن است و نهایت همکاری پزشک با بیمار در بدست آمدن بهترین نتیجه، صبور بودن و توجه به توصیه های پزشک است
منبع : مرکز پیوند موی جردن


همچنین مشاهده کنید