پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

مسی، ستاره ای که به آینده می نگرد


مسی، ستاره ای که به آینده می نگرد
فابیو کاپلو او راIl Diaovo خواند که به ایتالیایی معنی شیطان می دهد، در آرژانتین به او «کک» می گویند و ساموئل اتوئو، هم تیمی کامرونی اش در بارسلونا او را به کارتون تشبیه می کند.
البته این عناوین چندان هم دور از واقعیت نیستند؛ او مانند شیطانی دم دار، هنگام دویدن با توپ پیچ و تاب می خورد، مثل کک گیر انداختنش دشوار است و سرعت بالای او یادآور صحنه هایی کارتونی است.
مسی درکنار کریستیانو رونالدو و سسک فابرگاس، وارث آن مشخصه هایی است که در نسل گذشته، زیدان، رونالدو و رونالدینیو به عنوان بهترین بازیکنان جهان، آنها را در خود داشتند.
● خجالتی و آرام
خارج از زمین مسابقه، مسی با لب هایی نازک و صورتی کم رنگ فردی کاملاً عادی است که تنها حجم شانه هایش نشان می دهد که او در تمرینات با وزنه سختی غیر معمولی را تحمل می کند.
در اتاقی بی نام و نشان در داخل ساختمان ورزشگاه «نوکمپ»، مسی با پیراهن زرد آستین کوتاه، شلوار جین و کفش سفید، بدون هیچ خالکوبی یا گوشواره، با موهایی که دست آرایشگر به آن نخورده، او دقیقا نقطه مقابل دیوید بکام بود. خارج زمین او تنها بچه ای است از روساریو، یک شهر صنعتی بی زرق و برق در ۲۰۰ مایلی شمال شرق بوئنوس آیرس.
لیونل مسی که از ۳ سالگی صبح، بعد از ظهر و شب، داخل و خارج خانه فوتبال بازی می کرد، می گوید:«هنوز هم داخل خانه بازی می کنم. باید همه جا توپ نزدیکم باشد. باید بتوانم لمسش کنم.»
● از خود گذشتگی
مسی در جواب این سؤال «وقتی که پول کلانی برای انجام دادن آنچه که به آن علاقه داری می گیری می توانی ادعا کنی که اهل از خود گذشتگی برای تیمت هستی؟» گفت:«وقتی ۱۳ ساله بودم آرژانتین، دوستان و خانواده ام را ترک کردم و به بارسلونا آمدم. هرچند پدر و مادرم همراهم بودند اما در آن سن ساده نبود. شما ترک وطن و دلتنگی را نشان از خودگذشتگی نمی دانید؟»
● مهاجرت اجباری
او در ۱۳ سالگی جثه یک بچه ۱۰ ساله را داشت اما استعدادی فوق العاده، تزریق هورمون رشد با نظارت پزشک و سخت کوشی موجبات رشد جسمی و فنی این پدیده را فراهم کرد.
جثه او به اندازه ای قابل قبول رشد کرد و با پیشرفتی سریع، در ۱۶ سالگی برای اولین بار به عنوان بازیکن ذخیره برای تیم اصلی بارسلونا به میدان رفت.
● برنامه استعدادپروری بارسا
مسی به «آبزرور» می گوید:«برنامه پرورش جوانان در بارسلونا یکی از بهترین ها در جهان است.»
او درباره رمز موفقیت برنامه ای که به پیدایش بازیکنانی چون سسک فابرگاس، ژابی و آندرس اینیستا کمک کرد می گوید:«آنها به کودکان بردن را آموزش نمی دهند، بلکه امکان رشد دادن قابلیت ها و مهارت ها را فراهم می کنند.»
به همین دلیل برخلاف آرژانتین که تمرینات فیزیکی تر بود، در بارسا ما هر روز تمرینات با توپ داشتیم. من به ندرت بدون توپ دویدم. به وضوح هدف تمرینات پرورش مهارت ها بود.
این سرمایه گذاری در مسابقات دوستانه قبل از فصل ۲۰۰۴ نتیجه داد.
لیونل مسی در سن ۱۷ سالگی در یک دیدار دوستانه مقابل یوونتوس در «نوکمپ»، به عنوان بازیکن فیکس بازی را آغاز کرد.
مسی با غرور به در گفت وگو با خبرنگار «آبزرور» می گوید:«در آن بازی بود که مردم من را شناختند.»
در همان بازی بود که دن فابیو لقب شیطان را به مسی داد:«این شیطان از کجا پیدا شده؟»
● تقلید از مارادونا؟
مسی که بازی و حرکاتش در برخی محافل فوتبال به مارادونا، ستاره فوتبال آرژانتین تشبیه می شود، می گوید:«من بازی هایم را در تلویزیون تماشا نمی کنم. می گویند باید بازی خودت را بهتر کنی و اشتباهاتت را بر طرف کنی اما من بازیهایم را تماشا نمی کنم. سعی نمی کنم کارهای کسی را تقلید کنم. هر جور که دلم می خواهد بازی می کنم.»
شاید به همین دلیل باشد که گاهی هم تیمی های او نیز به اندازه حریف ها، از حرکات او سر در گم می شوند.
تیری آنری، یک بار اذعان کرد که در هنگام بازی کردن با مسی باید مراقب بود که به تماشاچی تبدیل نشوی: «کاری که او می کند آنقدر باورنکردنی است که در حین مسابقه باید حواستان باشد که نایستید و کارهای او را تماشا کنید.»
اما زندگی این بازیکن، که از خانواده ای ساده بر آمده، مانند مارادونا تحت تأثیر پول و شهرت از هم پاشیده نخواهد شد. حتی اگر ۶ بازیکن ختافه را دریبل بزند و گلزنی کند یا اینکه با دست توپ را به تور بچسباند.
● بازهم پیشرفت؟
سیر تکاملی مسی به طرز شگفت انگیزی سریع بوده است و نه تنها در ۱۲ ماه گذشته نام خود را بیش از یک گل ساز، به عنوان یک گل زن بر سر زبانها انداخت، بلکه در کنار توانایی منحصر به فرد او در دریبل کردن، سرعت انتقال بالا و دید را نیز باید اضافه کرد که از عوامل موفقیت رونالدینیو نیز بوده است.
مسی اما می افزاید:«هنوز جا برای پیشرفت زیاد است. مثلا اینکه بتوانم با هر دو پا به خوبی هم شوت بزنم. هنوز پای راستم کار دارد. ضمن اینکه یاد گرفتن اینکه مثل رونالدینیو ضربه آزاد بزنم هم بد نیست.»
ستاره جوان بارسا در نهایت درباره تبدیل شدن به بهترین بازیکن جهان می گوید:«خب... خب می شود اما تمام توجه من معطوف به این مسأله نیست. بیش از هر چیز من از بخت و اقبال خودم راضی هستم. هر روز خدا را به خاطر چیزهایی که دارم شکر می کنم و به خاطر شانسی که برای بازی کردن در کنار این هم تیمی های عالی خودم در بارسلونا و تیم ملی آرژانتین دارم.»
مسی می تواند مطمئن باشد که هم تیمی های او هم، بخصوص درباره خود او، همین احساس را دارند.
منبع : روزنامه ایران ورزشی


همچنین مشاهده کنید