وکالت مردم

بالاخره ثبت‌نام کاندیداهای نمایندگی هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی آغاز شد و طبق روال گذشته جمع زیادی از کسانی که خود را در خور نمایندگی دانسته نسبت به ثبت نام اقدام کرده‌اند. برخی نیز از این فرصت استفاده کرده و با ثبت نام سعی می‌کنند نام خود را برای انتخاب‌های دوره‌های بعد به اذهان مردم بسپارند. در این میان هستند کسانی که دارای فعالیتی مثلا در رشته پزشکی و یا حقوق و یا مهندسی و امثال اینها هستند و با شرکت در انتخابات سعی می‌کنند تا با تبلیغات گسترده، نام خود و موسسه‌ی مربوطه را بر زبان‌ها جاری سازند و این را نوعی تبلیغ می‌دانند حال اگر اقبال روی آورد و دری به تخته خورد و ماه و خورشید و فلک متحد شدند تا او را بر مسند نمایندگی بنشانند چه بهتر و اگر نشد خود را به عنوان چهره‌ای شاخص در رشته‌ی مربوطه به جامعه معرفی نموده‌اند.
بعضی‌ها فکر می‌کنند که لازمه‌ی نمایندگی داشتن رفتار مردمی است، با مردم نشستن و برخاستن و خون دل مشترک خوردن است. بعضی‌ها فکر می‌کنند لازمه‌ی نمایندگی داشتن تحصیلات عالی است و در این اعتقاد کوشیدند تا با افزایش سطح تحصیلات برای ثبت‌نام کاندیداهای نمایندگی، نوعی محدودیت و انحصار را در ارتباط با خانه‌ی ملت رقم بزنند. بعضی‌ها نیز می‌اندیشند که مجلس پایگاهی کارشناسی است و می‌بایست انباشته‌ از متخصصان رشته‌های مختلف باشد و بعضی به مجلس با دید صنفی نگاه می‌کنند؛ مثلا صنف بزاز، خیاط، آهنگر، نقاش که همچون مجلس اول مشروطه می‌بایست سهم و جایگاه‌های خود را داشته باشند.
بعضی‌ها می‌اندیشند که مجلس جای عابدان و زاهدان و ملاک پاک‌دامنی و پاک‌دینی است و کسانی می‌بایست در این صحنه حضور یابند که آداب و رسوم شرعی را به صورت مناسب پاس داشته باشند. اما کمتر کسی است که به واقعیات مجلس و وظایف مندرج با وظایف نمایندگی، که در قانون اساسی آمده است توجه داشته باشد. مجلسی که به فرموده‌ی امام (ره) می‌بایست در راس امور باشد حتما متفاوت از مجلسی تابع، تسلیم و بی‌اطلاع است. نمایندگان مجلس تا چه حد با وظایف نمایندگی در رابطه با ارتباطات بین‌المللی کشور آشنا هستند این موضوعی است که می‌بایست نسبت به‌ آن هوشیار بود.
قوانین جاری کشور را تا چه حد می‌شناسند چرا که مجلس علاوه بر قوانین و مقررات بین‌المللی در رابطه با قوانین و مقررات داخلی نیز به شکل وسیع و گسترده موثر و تصمیم‌گیر است. سوال این است که اصولا کسانی که وارد مجلس شورای اسلامی می‌شوند تا چه اندازه با جهان امروز و با آداب و رسوم و فرهنگ سایر ملل آشنایی دارند، باید پرسید کسی که خود را آماده می‌سازد تا ردای نمایندگی را بر تن کند و بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به عنوان نماینده‌ی ملت ایران انجام وظیفه کند، این سرزمین ارزشمند را تا چه حد می‌شناسد و با جغرافیای طبیعی و سیاسی و اقتصادی کشور تا چه اندازه آشنایی دارد.
بسیارند کسانی که دوره نمایندگی آنان به پایان رسیده اما به بسیاری از نقاط مختلف کشور سفر نکرده‌اند. آنان نه در ردای نمایندگی ملت که در کالبد و جامه‌ی یک عضو شورای شهر مربوطه قابل ارزیابی‌اند. کسانی که می‌خواهند بر صندلی‌های مجلس اسلامی تکیه زنند می‌بایست با تفکرات و تعاملات دینی و اندیشه و فرق‌ گونه‌های مختلف مذهبی کشور آشنایی داشته باشند. یک نماینده‌ی مجلس باید کمی از اقتصاد بداند حال اگر اقتصاددان برای کمیسیون اقتصادی مجلس لازم باشد کسانی که در سایر کمیسیون‌ها حضور دارند و در مجلس به پیشنهاد کارشناس اقتصادی رای مثبت و یا منفی می‌دهند می‌بایست حداقل با مبانی علم اقتصاد آشنا باشند، حداقل با تراز تجاری و مفاهیم تولید ناخالص داخلی و ملی آشنا بوده و علاوه بر آن دانستن مبانی علم سیاست برای کسانی که می‌خواهند بر کرسی نمایندگی تکیه زنند بسیار لازم است. تاریخ بیان می‌دارد نمایندگانی بوده‌اند که به علت بی‌اطلاعی در مقاطع خاص پیشنهاداتی را رای داده‌اند که به زیان ملت تمام شده است. دانستن تاریخ و توجه به آداب و رسوم و فرهنگ ملی و آشنایی با آن لازمه‌ی فعالیت نمایندگی است.
مگر کسانی می‌توانند نماینده ملت باشند و تلفن همراهشان تنها به تلفن‌های شناخته و ثبت نام شده پاسخ دهد و مسوولین دفاتر برخی از آنان که امکان داشتن دفتری را یافته‌اند به جمله‌ی آقا «جلسه دارند» عادت کرده باشند. وظیفه‌ی نمایندگی یعنی پذیرش بار سنگین مسوولیت، حفظ عزت‌ها و کرامت‌ مردم و دفاع از حقوق آنان. بدیهی است کسانی که با هزینه‌ی سنگین و با پرداخت پول به دلالان سعی در تامین رای برای حضور در مجلس می‌نمایند، به مجلس به دید یک پایگاه درآمدی نگاه خواهند کرد؛ پایگاهی که می‌بایست هزینه‌ی انجام شده‌ی آنان به علاوه سود قابل انتظار را بازگرداند. نمایندگی مجلس امروز برای بعضی اشخاص نه به عنوان وظیفه و تکلیف بلکه به عنوان شغل درآمده است. بیایید وظایف نمایندگی را با توجه به قوانین و به ویژه قانون اساسی با هم مرور کنیم.

نویسنده : عیسی علی‌پناه

منبع : گزارش