تعیین الگوی سرمایه‌گذاری خانوارهای استان گیلان در ۱۳۷۶ ـ سرمایه انسانی طی سال‌های ۸۱

پیش از قرن نوزدهم میلادی، سرمایه‌گذاری در بعد سرمایه انسانی چندان حائز اهمیت نبود و هزینه آموزش در حین کار و دیگر اشکال سرمایه‌گذاری در این زمینه اندک بود. تا آن که در قرن بیستم، کاربرد علوم در توسعه کالاهای جدید و کاراتر نمودن روش‌های تولید و ارائه خدمت متداول شد، به‌نحوی که در قرن مذکور آموزش، مهارت و دانش به‌عنوان عوامل تعیین‌کننده کارائی و توسعه‌یافتگی ملل معرفی گردید و شاید بتوان قرن بیستم را عصر سرمایه انسانی نامید.
اهمیت سرمایه انسانی به‌عنوان یکی از منابع توسعه اقتصادی از مدت‌ها پیش وارد مباحث اقتصادی شده است. نظر به این که بحث تجربی سرمایه انسانی در مدل‌های اقتصادی، به‌ویژه در خصوص رشد، از نیمه دوم ۱۹۸۰ جایگاه ویژه‌ای در علم اقتصاد به‌خود اختصاص داده است؛ لذا مطالعات خرد صورت گرفته در زمینه ”بررسی تجربی رفتار خانوار در سرمایه‌گذاری در سرمایه انسانی“ نسبت به مطالعات کلان آن محدودتر می‌باشد. از این‌رو، مقالاتی که به‌طور صریح به بررسی رفتار خانوار در مورد فوق الذکر نپرداخته ولی اثر متغیرهائی چون درآمد خانوار، سهم درآمد زن از کل درآمد خانوار، سطح تحصیلات زنان و مردان (والدین)، نوع شغل والدین و... بر باروری مورد تجزیه و تحلیل قرار داده‌اند، برای مطالعه انتخاب شد.

وحید طیفوری
فرشته طالش انساندوست
رضا ابراهیمی

منبع : مرکز آمار ایران