تاریخ در اسکار هشتادم تکرار می شود؟

اعضای آکادمی علوم و هنرهای سینمایی در چند سال اخیر نشان داده اند در انتخابهای خود چندان موفقیت تجاری را ملاک قرار نمی دهند که نمونه آن پیروزی دور از انتظار دو سال پیش فیلم «تصادف» بر «کوهستان بروکبک» آنگ لی بود.
سانفرانسیسکو کرونیکل گزارش داد در هشتادمین جوایز آکادمی دو فیلم «پیرمردها کشوری ندارند» برادران کوئن و «خون بپا می شود» پل تامس اندرسن هر یک با نامزدی در هشت رشته پیشتاز دریافت مراسم اسکار سال ۲۰۰۸ هستند که عصر روز یکشنبه ۲۴ فوریه در کداک تیه تر لس آنجلس برگزار می شود.
نکته نامعمول این است که هر دو فیلم تنها در یک مورد در بخش بازیگری نامزد شده اند. خاویر باردم به عنوان تجسم اهریمن در فیلم «پیرمردها کشوری ندارند» بیش از بقیه نامزدها شانس دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد نقش مکمل را دارد، و دانیل دی لوئیس در نقش یک مرد نفتی مکار در «خون بپا می شود» به احتمال زیاد جایزه بهترین بازیگر مرد را به خانه می برد. به دست آمدن نتیجه ای دیگر در هر دو بخش می تواند نشانه ای بر شکست این دو فیلم در بخشهای دیگر هم باشد.
فیلمهای «مایکل کلیتن» و «تاوان» نیز هر یک در هفت رشته نامزد اسکار شده اند. «تاوان» بیشترین بخت را در بخشهای فنی مانند طراحی لباس و طراحی صحنه دارد. نامزدی «مایکل کلیتن» در سه بخش بازیگری نیز چشمگیر است، هرچند در هر سه بخش به نظر نمی رسد شانس زیادی برای بردن جایزه داشته باشد.
امسال روی فرش قرمز اسکار تازه واردهای اسکار مانند الن پیج، ویگو مورتنسن و کیسی افلک در کنار قدیمی هایی مانند تامی لی جونز و کیت بلانشت قدم می زنند.
● بهترین فیلم: تاوان / جانو / مایکل کلیتن / پیرمردها کشوری ندارند / خون بپا می شود
جو رایت کارگردان «تاوان» در بخش بهترین کارگردان نامزد نشده که این از نگاه سؤال برانگیز اعضای آکادمی نسبت به فیلم او خبر می دهد. رأی دهنده ها بیش از آنکه «خون بپا می شود» را دوست داشته باشند، آن را تحسین می کنند و «مایکل کلیتن» به لطف محبوبیت جرج کلونی ستاره فیلم، مطرح شده است.
برنده: «پیرمردها کشوری ندارند» به نظر پیروز این بخش است. این فیلم به سبک وسترن های کلاسیک، داستانی جذاب را درباره یک معامله مواد مخدر به هم ریخته در تگزاس و پیامدهای آن به تصویر می کشد.
نتیجه غیرقابل انتظار: «جانو» به اندازه فیلم «لیتل میس سانشاین» محبوب است. پس از انتخاب «مردگان» به عنوان بهترین فیلم سال گذشته، شاید رأی دهندگان آکادمی این حس را داشته باشند که بهتر است جوایز اصلی را به فیلمی عاری از خشونت اعطا کنند. هر چند توفیق تجاری چندان لحاظ نیست، اما این نکته را باید در نظر داشت که «پیرمردها کشوری ندارند» و »جانو» پرفروشترین فیلمهای بخش خود هستند و دومی ۱۰۰ میلیون دلار فروخته که تقریباً دو برابر «پیرمردها کشوری ندارند» است.
● بهترین بازیگر مرد: جرج کلونی، «مایکل کلیتن» / دنیل دی لوئیس، «خون بپا می شود» / جانی دپ، «سوئینی تاد» / تامی لی جونز، «در دره اله» / ویگو مورتنسن، «قولهای شرقی»
بعضی از نقش آفرینی ها از همان صحنه های آغازین اسکار را «داد» می زنند. نمونه آن هیث لجر در «کوهستان بروکبک» بود. زمان نشان خواهد داد اعطای جایزه اسکار آن سال به فیلیپ سیمور هافمن برای «کاپوتی» چه قدر اشتباه بود.
با این توصیف دی لوئیس باید خوشحال باشد امسال هافمن برای بازی در فیلم «جنگ چارلی ویلسن» در بخش بهترین بازیگر مرد نقش مکمل نامزد شده است.
کمتر کسی ممکن است نقش آفرینی حزن انگیز جونز را در نقش پدری که می کوشد همزمان با تحقیق درباره مرگ پسرش، خود را حفظ کند، یا حضور مورتنسن را در نقش یک مافیای روسی دیده باشد. خوشبختانه نامزدی آنها باعث شد فروش دی وی دی فیلمهایشان بیشتر شود.
▪ برنده: حضور دی لوئیس به نقش یک غول نفتی فریبکار و حریص یه یک شاهکار می ماند. او در هر صحنه هست و هیچگاه کاری خارج از شخصیت خود در فیلم انجام نمی دهد. حضور او به عنوان نمونه یک نقش آفرینی کلاسیک در تاریخ ثبت خواهد شد.
▪ نتیجه غیرقابل انتظار: هالیوود عاشق کلونی است که در نقش یک وکیل بدنام در «مایکل کلیتن» بهترین بازی خود را ارائه می دهد. هر چند بهترین نقش آفرینی او باز به پای دی لوئیس نمی رسد.
● بهترین بازیگر زن: کیت بلانشت، «الیزابت: عصر طلایی» / جولی کریستی، «دور از او» / ماریون کوتیلارد، «زندگی به رنگ صورتی» / لورا لینی، «سویجها» / آلن پیج، «جانو»
کمبود نقشهای پرزحمت برای زنان در سال ۲۰۰۷ از فهرست نامزدهای این بخش مشخص است. دیدن نقش آفرینی های بلانشت همیشه کاری آسان است، اما ملکه او در فیلم «الیزابت» به چهره ای مومی می ماند. به نظر می رسد هر دو الیزابت باید قید حضور روی صحنه را بزنند. پیج، شایان ستایش است، اما در ۲۰ سالگی فاقد معیارهای یک بازیگر برنده اسکار است. نقش آفرینی لینی به لحاظ احساسی چیزی بیش از فیلمهای قبلی او نیست.
▪ برنده: جولی کریستی به خاطر اینکه مدتها خبری از او در فیلمها نبود شهرت دارد. حضور در نقش همسری که با بیماری آلزایمر مبارزه می کند چیزی است که تاکنون از او ندیده ایم. کریستی به لحاظ ظاهری پیر و آسیب پذیر به نظر می رسد، اما نشانه هایی از سرسختی در او هست. هالیوود پیر می خواهد از کریستی تقدیر کند، تا او باز هم در فیلمها حضور داشته باشد. کریستی تا پیش از این جوایز گلدن گلوب و جایزه انجمن بازیگران آمریکا را برده است.
▪ نتیجه غیرقابل انتظار: «زندگی به رنگ صورتی» با واکنشهای متفاوت روبرو شد، اما کسی در مورد حضور تماشایی کوتیلارد به نقش ادیت پیاف تردیدی ندارد. دیدن چهره واقعی او و مقایسه آن با نقشی که در این فیلم بازی کرده به اندازه کافی روشنگر است. او خود را به عنوان یک رقیب خستگی ناپذیر ثابت کرده است.
● بهترین بازیگر مرد نقش مکمل: کیسی افلک، «ترور جسی جیمز به دست رابرت فورد ترسو» / خاویر باردم، «پیرمردها کشوری ندارند» / فیلیپ سیمور هافمن، «جنگ چارلی ویلسن» / هال هالبروک، «درون طبیعت وحشی» / تام ویلکینسن، «مایکل کلیتن»
هالبروک ۸۳ ساله بیشتر بخاطر عمر طولانی خود انتخاب شده است. ویلکینسن در نقش یک وکیل مجنون در «مایکل کلیتن» عالی است، اما در چند ماه پس از نمایش این فیلم ستاره او بتدریج افول کرد. غیرقابل درک بودن «ترور جسی جیمز به دست رابرت فورد ترسو» باعث شده حمایت از افلک برای بازی در این فیلم کمرنگ شود.
▪ برنده: خاویر باردم برای حضور در نقش یک جانی روانی بسیار تن به خطر داد. آن مدل مو کاسه مانند یک از این خطرها بود. این احتمال وجود داشت که همه چیز به جای اینکه هولناک شود، خنده دار از کار درآید. نقش آفرینی ترسناک او به فضای هولناک «پیرمردها کشوری ندارند» کمک کرد.
▪ نتیجه غیرقابل انتظار: در سالی کمتر رقابتی، هافمن می توانست برای «پیش از آنکه شیطان بفهمد» یا «سویجها» هم نامزد شود. بنابراین انجام چند کار خوب در یک سال می تواند رأی دهنده ها را برای تقدیر از مأمور سیا یونانی او در فیلم «جنگ چارلی ویلسن» ترغیب کند.
● بهترین بازیگر زن نقش مکمل: کیت بلانشت، «من اینجا نیستم» / روبی دی، «گانگستر آمریکایی» / سوارس رونان، «تاوان» / ایمی رایان، «رفته، عزیزم، رفته» / تیلدا سوئینتن، «مایکل کلیتن»
رقابت در این بخش بسیار نزدیک است، هرچند وزنه روبی دی کمی سنگینی می کند، چون او ۸۳ ساله است و پیش از این نامزد اسکار نشده بود. او در نقش مادر سردسته قاچاقچیان مواد مخدر هارلم با بازی دنزل واشینگتن پرانرژی است، اما حضور چندانی در فیلم ندارد.
رونان ۱۳ ساله در نقش خواهر کوچک و پرسرو صدا کایرا نایتلی در فیلم «تاوان»، برصحنه های خود مسلط است، اما سن و سالش مانعی در برابر اوست. سوئینتن در نقش وکیل یک شرکت خیلی قانع کننده نیست.
▪ برنده: نامزدی همزمان بلانشت در بخش بهترین بازیگر زن می تواند رای اعضای آکادمی را تقسیم کند. هرچند به احتمال زیاد بازی در نقش باب دیلن در فیلم «من اینجا نیستم» بیشتر مورد توجه قرار می گیرد.
او قبلاً برای تقلید از کاترین هپبرن برنده جایزه شده است. نفر بعدی کیست؟ اورسن ولز؟
▪ نتیجه غیرقابل انتظار: هر کس فیلم «رفته، عزیزم، رفته» را دیده باشد، با شنیدن نام ایمی رایان نخواهد گفت، «ایمی چی؟». رایان در نقش یک مادر معتاد اهل بوستن که دختر خود را از دست داده، حسی از ترحم و ترس را منتقل می کند.
● بهترین کارگردان: جولین اشنیبل، «زنگ شیرجه و پروانه» / جیسن ریتمن، «جانو» / تونی گیلروی، «مایکل کلیتن» / جوئل و ایتن کوئن، «پیرمردها کشوری ندارند» / پل تامس اندرسن، «خون بپا می شود»
گیلروی، ریتمن و اندرسن فیلمسازانی بااستعداد هستند که در آینده اسکار می گیرند، اما نه این بار.
▪ برنده: جوئل و ایتن کوئن برای این بخش دو جایزه به خانه می برند و این اولین بار پس از آن است که رابرت وایز و جروم رابینز در سال ۱۹۶۲ برای کارگردانی مشترک «داستان وست ساید» برنده یک جفت اسکار شدند. «پیرمردها کشوری ندارند» بهترین فیلم برادران کوئن از «فارگو» به این طرف است. آنها فرمول خاص خود را در تلفیق شوخ طبعی با لحظه های آزارنده تکرار کرده اند.
▪ نتیجه غیرقابل انتظار: پیروزی غافلگیرکننده جولین اشنیبل در گلدن گلوب گروهی را به فکر انداخت که شاید او موفقیت دور از انتظار رومن پولانسکی در جوایز آکادمی سال ۲۰۰۳ را تکرار کند. اما «زنگ شیرجه و پروانه» تنها در دو بخش دیگر شامل فیلمبرداری و فیلمنامه نامزد شده و بعید به نظر می رسد اسکار بهترین کارگردان به فیلمی برسد که بازیگرانش نامزد نشده اند.
● بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان:
«جاعلها» اشتفان روزویتسکی از اتریش / «بیوفورت» جوزف سدار از اسرائیل /«مغول» سرگئی بودرف از قزاقستان / «کاتین» آندری وایدا از لهستان / «۱۲» نیکیتا میخالکف از روسیه
پارسال تمام فیلمهای نامزد شده ارزش اسکار داشتند. این بار هرچند تعدادی از فیلمهای خوب از راه یافتن به فهرست نهایی بازماندند، نمونه آن فیلم رومانیایی «۴ ماه، سه هفته و ۲ روز»
▪ برنده: «کاتین» برای اینکه این فیلم را آندری وایدا فیلمساز بزرگ لهستانی کارگردانی کرده و برای اینکه درباره موضوعی بسیار نزدیک به اوست: قتل عام کاتین در سال ۱۹۴۰ که در جریان آن پدر خود او که نظامی بود به دست روسها به قتل رسید. وایدا در سال ۲۰۰۰ یک اسکار افتخاری دریافت کرد.
● بهترین فیلم انیمیشن: «پرسپولیس» مرجانه ساتراپی و ونسان پارانو / «راتاتوی» براد برد / «موج سواری» اش برانن
«پرسپولیس» برای موفقیت در بخش اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان بیشتر بخت داشت تا این بخش که با رقیبی شکست ناپذیر مانند «راتاتوی» رو در رو شده است.
▪ برنده احتمالی: جایزه از آن موشهاست.

منبع : روزنامه قدس