جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

پیچیدگی رقابت در اردوی دمکرات ها


پیچیدگی رقابت در اردوی دمکرات ها
انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری در ایالات متحده هر چند که در اردوی جمهوریخواهان با پیروزی سناتور " مک کین " به اتمام رسید ولی به نظر می رسد که رقابت داغ در اردوی دمکرات ها همجنان ادامه داشته باشد. زمانی که در سه شنبه گذشته که به دومین سه شنبه بزرگ معروف شده است سناتور " هیلاری کلینتون " توانست با پیروزی در انتخابات سه ایالت تگزاس، اوهایو و رودایلند در مقابل تنها پیروزی سناتور " باراک اوباما " در ایالت ورمونت به پیروزی برسد رقابت بین این دو دوباره هیجان انگیزتر شد.
این در حالی بود که با توجه به سیستم تعیین نمایندگان حزبی در رقابت های مقدماتی ریاست جمهوری در اردوی دمکرات ها که براساس پیروزی در مناطق ایالتی و حدنصاب اکثریت ایالتی به نسبت وزن آرای بدست آمده آنان تقسیم می شود از سبقت های جهش آسا برای هرکدام از این دو رقیب جلوگیری می کند. چنانچه هم اکنون و بعد از انتخابات ایالت وایومینگ در روز شنبه ۸ مارس که در آن اوباما با کسب ۶۱ درصد آرای حزبی در مقابل ۳۸ درصد آرای کلینتون از بین ۱۲ نماینده تنها توانست ۷ نمایندگی را به خود اختصاص دهد و ۵ نماینده نیز نصیب رقیب شکست خورده وی گردید. این در شرایطی است که روز سه شنبه ۱۱ مارس پیش بینی می شود که در انتخابات ایالتی می سی سی پی با ۳۳ نمایندگی با توجه به اکثریت ساکنان سیاه پوست آن، اوباما با اکثریت قاطع تری به پیروزی برسد. اما ظاهرا همه تحلیلگران توجه خود را به انتخابات پنسیلوانیا در ۲۲ آوریل با ۱۵۸ نمایندگی جلب کرده اند که با توجه به تعداد زیاد نماینده این ایالت بتواند نقش تعیین کننده ای را برای انتخاب کاندیدای اصلی دمکرات ایفاء کند. اما پروسه انتخابات در هفته های اخیر نشان می دهد که به هیچ عنوان نباید در انتظار یک سونامی یا جابجائی وزن نمایندگان دمکرات در طی مراحل آینده بود. چنانچه بعد از شکست اوباما در دو ایالت بزرگ تگزاس و اوهایو فاصله نمایندگان دو رقیب نه تنها تغییر چندانی نکرد که حتی با اعلام ۱۵۷۸ نماینده اوباما در مقابل ۱۴۶۸ کلینتون و فاصله ۱۱۰ عددی آن که بیشتر از تفاوت قبل از سه شنبه بود وضعیت تقریبا تثبیت شده روند کنونی به اثبات رسید. با همه این مسائل شکلی در مورد تعداد نمایندگی های هر دو رقیب یا پیروزی های موردی در ایالات متعدد، چند نکته حائز اهمیت در اردوی دمکرات ها وجود دارد که بررسی آن می تواند روند نهائی را تا حدود زیادی مشخص کند.
اولین موردی که می بایست به آن اشاره کرد و نشان دهنده میل رای دهندگان دمکرات برای انتخاب کاندیدای ایده آل خود می باشد روند آراء در انتخابات درون حزبی ( کاکس ) می باشد که تا به امروز به طور خارق العاده ای به نفع اوباما بوده است. چنانچه در ایالت بزرگ تکزاس که کلینتون پیروز گردید با توجه به هم زمانی دو نوع انتخابات باز و همگانی در کنار انتخابات درون حزبی این موضوع به عیان خود را نشان داد. به عکس قسمت عمومی انتخابات در انتخابات کاکس تکزاس اوباما با فاصله زیادی بر کلینتون پیروز شد و به همین دلیل در پایان سه شنبه دیده شد که اختلاف آراء چندان تغییری نیافت. اینکه تا به امروز آقای اوباما در ۱۶ ایالتی که رای گیری به صورت انجمن حزبی ( کاکس ) در آن انجام شده است توانسته به ۱۳ پیروزی برسد نشاندهنده نقش برتر وی در میان طیف دمکرات های حزبی است. این موضوع با توجه به حدود ۸۰۰ ابرنماینده حزب دمکرات که به جهت رقابت فشرده این دو رقیب در تعیین کاندیدای نهائی نقش تعیین کننده ای ایفاء می کنند می تواند موید استقبال دمکرات ها از اوباما تلقی شود. چنانچه تا به امروز حدود ۴۵۰ تن از این ابرنمایندگان موضع خود را اعلام کرده اند که اگر به تعداد آنان در سبد کلینتون و اوباما در طی یک ماه اخیر به دقت توجه شود این نکته معلوم می شود که روند به سود اوباما در حال تغییر بوده و حتی تعدادی از این نمایندگان که قبلا رای خود را به کلینتون داده بودند با تغییر رای خود به سمت اوباما سوق یافته اند. دومین مسئله ای که در پروسه انتخابات مقدماتی آمریکا در اردوی دمکرات ها باید به آن توجه کرد عقل و احساس رای دهندگان دمکرات در شرایطی که نماینده نهائی جمهوریخواهان مشخص شده است و اینکه کدام یک از کاندیدای دمکرات گزینه بهتری برای مبارزه با مک کین خواهند بود. تجربه چند سال اخیر و موضع گیری های جنگ طلبانه مک کین در مقابل مواضع ضدجنگ اوباما و همچنین موقعیت ژلاتینی سناتور مک کین برای جلب آرای رای دهندگان مستقل و دارا بودن همین خصوصیت در مورد سناتور اوباما می تواند بسیاری از رای دهندگان دمکرات را به انتخاب وی متقاعد کند. در حالی که سناتور کلینتون به غیر از نفوذ بی بدیل در قشر جنسیتی زنان در دیگر موارد مزیت خاصی نسبت به مک کین ندارد، سناتور اوباما در بسیاری موارد بدیل واقعی مک کین خواهد بود. پیری در مقابل جوانی، جنگ در مقابل صلح، موضع گیری شفاف و متفاوت هر دو طرف در خصوص جنگ عراق و نفوذ نسبی این دو در لایه هائی از اردوگاه های طیف رقیب که مثلا مک کین، محافظه کاران عضو حزب دمکرات همچون سناتور " لیبرمن " را در کنار خود و اوباما منتقدین ضد جنگی چون سناتور " چاک شومر " و سیاه پوستان جمهوریخواه را توانسته است به خود جلب کند. از طرف دیگر رقابت بین اوباما و مک کین می تواند به جهت وجود سیاه پوستان زیاد در بین هواداران کلیسای انجیلی برای اولین بار این پایگاه قدرت جمهوریخواهان که در انتخابات گذشته بزرگترین گروه هوادار " جورج بوش " بوده اند را به دو دستگی و شکاف بیاندازد در صورتی که خانم کلینتون به جهت زن بودن و دیدگاه سنتی کلیسا نسبت به این موضوع، همبستگی کلیسای انجیلی را برای جمهوریخواهان بیمه می کند. سومین موضوع که می تواند در هفته های آینده و تا قبل از کنوانسیون حزبی ماه اوت موقعیت اوباما را تضعیف و به نفع کلینتون تمام شود وجود آرای جمهوریخواهان فارغ از مبارزات درونی در خلال انتخابات باز در ایالات باقی مانده است. این آراء چه به صورت سازماندهی شده یا به صورت خودجوش معمولا به سمت کاندیدای ضعیف تر و در شرایطی دیگر بالانس کردن و تشدید رقابت و هرز دادن توان و ایجاد شکاف در بین دمکرات ها به کار گرفته خواهد شد. نشانه های این موضوع و رد پای این مسئله در انتخابات مقدماتی تگزاس قابل مشاهده است چرا که در این ایالت جمهوریخواه حدود ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر در انتخابات مقدماتی دمکرات ها شرکت کردند در صورتی که کمتر از نصف این تعداد در مقدماتی جمهوریخواهان مشارکت داشته اند. شاید گفته شود که این تفاوت آرای بین دو حزب ناشی از رقابت فشرده در اردوی دمکرات و مشخص شدن تقریبی کاندیدای نهائی جمهوریخواه بوده است در حالی که در هیچ شرایطی با توجه به تجارب و اسناد قبلی انتخاباتی، حزب دمکرات توان کسب این تعداد آراء در ایالت تگزاس را نخواهد داشت.
موردی که احتمالا دمکرات ها و به خصوص ابرنمایندگان این حزب در کنوانسیون حزبی ماه اوت به آن توجه خواهند کرد موجی است که سناتور اوباما در بین جوانان و سیاه پوستان به راه انداخته و پایگاه رای سازی دمکرات ها را بسیار فراتر ازموقعیت سنتی این حزب گسترش داده است. مطمئنا این موقعیت ویژه درموضع گیری نهائی آنان نقش اساسی بازی خواهد کرد و بازی دومینوی انتخابات را تحت تاثیر مهم خود قرار می دهد. برای شکست مک کین ایجاد زوج اوباما – کلینتون در قالب رئیس و معاون بهترین گزینه است هر چند که این پیشنهاد در چینش عکس آن توسط خانم کلینتون مطرح و از طرف رقیب وی رد شده است، در قالب دیگر می تواند آس برنده دمکرات ها برای مبارزه نهائی در پشت دروازه کاخ سفید تلقی شود.
اردشیر زارعی قنواتی
منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگ توسعه


همچنین مشاهده کنید