مصدوم همیشه محبوب

۵ سال از زمانی که روبرتو باجو به عنوان مرد سال فوتبال اروپا و جهان انتخاب شد، می گذرد اما این بازیکن سابق به تمام آرزوهایش نرسیده است، هرچند باجو هنوز محبوب ترین ایتالیایی جهان است. اومردی خانواده دوست و احساساتی با قلبی رئوف و مهربان است اما چگونه توانسته به جایی برسد که قلب فوتبالدوستان جهان را تسخیر کند؟
● کودکی
روبرتو ساعت ۱۸ و ۱۵ دقیقه روز شنبه ۱۸ فوریه سال ۱۹۶۷ در خانه شماره ۳ خیابان «مارکونی کالدونیو» در ایالت «ویچنزا» متولد شد. از همان کودکی مشخص بود روبرتو برای درس خواندن زاده نشده است . او حتی با توپ تنیس، فوتبال بازی می کرد. همبازی های وی معمولاً برادران بزرگترش بودند و چون پدرش عاشق شکار کردن بود، روبرتو نیز به شکار عشق می ورزید. به همین دلیل اولین لقب او شکارچی بود. چه کسی می دانست لقب بعدی «روبی» دم اسب طلایی خواهد بود؟ روبرتو ۱۳ ساله در مسابقه های ایالتی، ۴۲ گل به ثمر رساند و آوازه اش به گوش «جولیو ساوینی» رسید. ساوینی گفت: «در بیمارستان ویچنزا مرد پرستاری کار می کرد که هر بار پزشک باشگاه را می دید با هیجان تکرار می کرد در زادگاهش یک پدیده بزرگی یافت شده و باید او را آزمایش کرد. اولین باری که باجو را دیدم دهانم از فرط تعجب بازماند. او با استعدادتر از هر کسی بود که دیده بودم. در آن زمان «کاررا» بهترین مدافع تیم ما بود و در بازی تمرینی مقابل باجو بازی می کرد. من روبی را صدا کردم و گفتم دریبلش کن.» او توپ را گرفت خود را به «کاررا»ی پر ابهت رساند و گوی چرمی را از میان پاهایش رد کرد. «کاررا» سخت عصبانی شده و جا خورده بود. ویچنزا او را به خدمت گرفت اما خیلی زود باشگاه معتبر فیورنتینا مقصد بعدی روبی نام گرفت . باجو در عین جوانی بازی های فوق العاده ای را با پیراهن بنفش فیورنتینا انجام داد. او سال ۸۷ یک گل بسیار زیبا به ناپولی زد؛ تیمی که مارادونا را در خود داشت. جالب اینکه کارلا ، دروازه بان ناپولی چند سال بعد گفت افتخار می کند نخستین قربانی یکی از بهترین های جهان شده است.
● گرانقیمت ترین بازیکن جهان
ماندن باجو در فیورنتینا ممکن نبود چون ملی پوش و یکی از ستارگان دنیای توپ گرد به شمار می رفت. انتقال رکوردشکن ۱۳ میلیون دلاری او از فیورنتینا به یوونتوس تورین، موجب شد هواداران روبی در فلورانس ۳ روز شورش کرده و تمام شیشه های باشگاه را خرد کنند. آنها سال ها منتظر ظهور چنین ستاره ای بودند اما مسئولان فیورنتینا مجبور بودند او را بفروشند. یک ماه بعد باجو با درخشش مسحورکننده در جام جهانی اعتبار بیشتری کسب کرد. او در ۲ بازی اول روی نیمکت نشست اما در بازی سوم ایتالیا مقابل چکسلواکی سابق با ثبت یک گل انفرادی بی نظیر خود را ثابت کرد. گل باجو پس از شاهکار مارادونا در جام جهانی ۸۶ به عنوان زیباترین گل تاریخ جام جهانی شناخته شد. شادی این گل برای باجو زیاد پایدار نبود چون ایتالیا با تمام ستارگانش در ضربات پنالتی بازی مرحله نیمه نهایی مغلوب آرژانتین شد و به این ترتیب ایتالیا و باجو ۴ سال دیگر چشم انتظار ماندند.
● اولین مشکلات با تراپ
سال ۹۱ باجو در یووه نیمکت نشین شد. تراپاتونی، مربی آن زمان یوونتوس به بهانه عدم آمادگی، باجو را به زمین نفرستاد اما او خیلی زود جای اصلی خود را یافت و با زدن گل های فراوان، به تیم اصلی بازگشت. باجو با بازوبند کاپیتانی در سال ۹۳ یوونتوس را فاتح جام یوفا کرد و تراپاتونی در باره او گفت روبرتو به لطف اعتماد به نفس، بلوغ و تجربه انکار ناپذیرش از عهده کاپیتانی برآمده است. در سال ۹۳ باجو تمامی جوایز انفرادی دنیای توپ گرد را به خود اختصاص داد و بهترین بازیکن جهان شد.
● بزرگترین ناکامی
باجو به لطف تکنیک و هنر انکارناپذیرش، ایتالیا را به فینال جام جهانی ۱۹۹۴ رساند اما در بازی نهایی یکی از پنالتی های ایتالیا را از دست داد تا این بار هم دست او به جام نرسد. این اتفاق در حالی رخ داد که حضور باجو در فینال در پرده ای از ابهام قرار داشت. یک سال بعد و در پایان فصل ۹۵ - ۹۴ «روبی» به میلان فروخته شد. مشکلات او با لیپی و بته گا و ظهور پدیده ای چون الکس دل پیه رو از دلایل اصلی ترک یوونتوس پس از ۵ سال حضور موفق بود. باجو در کتابش دلیل اصلی ترک یوونتوس را بته گا، مدیر بانوی پیر عنوان کرد و معتقد است بته گا هواداران یووه را علیه او شورانده است.
حاصل تلاش او در یوونتوس ۱۴۱ بازی و۷۸ گل در سری A بود. باجو در میلان یکی از بدترین دوران ورزشی خود را تجربه کرد. رفت و آمدهای متعدد مربیان، آسیب دیدگی و نیمکت نشینی های بی پایان، صبر باجو را به سر آورد. او در این میان به علت آسیب دیدگی و اختلاف نظر با ساچی بازی های یورو ۹۶ را نیز از دست داد.
● طلوع دوباره
مرد سال سابق فوتبال جهان پس از ۵۱ بازی و فقط ۱۲ گل به بولونیا پیوست . این انتقال که در سال ۹۷ اتفاق افتاد، بهترین تصمیم باجو بود . او با بازی های فراموش نشدنی در بولونیا طی ۳۰ بازی ۲۲ گل به ثمر رساند و به وسیله چزاره مالدینی دوباره به تیم ملی برگشت و در جام جهانی ۹۸ سومین حضورش در جام جهانی را تجربه کرد. این بار هم ضربات پنالتی عامل حذف او و تیمش در مرحله یک چهارم نهایی رقابت ها مقابل فرانسه میزبان بود. در جام جهانی۹۸ او رقیب اصلی دل پیه رو برای قرار گرفتن در ترکیب ثابت ایتالیا بود و به مراتب بهتر از دل پیه رو بازی کرد. باجو با اتمام جام جهانی ۹۸ به اینتر پیوست تا زوج روبی - رونی را به وجود آورد اما بر خلاف تصور، آسیب دیدگی او را رها نکرد و در ۲ فصل و ۴۱ بازی، فقط ۹ گل به ثمر رساند و برای حضور ثابت در میدان به بره شا پیوست و این تیم را به بهترین مکان تاریخ خود یعنی رتبه هشتم سری A رهنمون کرد. باجو ۳۷ بار برای بره شا به میدان رفت و ۲۱ گل به ثمر رساند. او «کارلو ماتزونه» مربی بره شا را چون پدر خود می داند و از حضور در این تیم بسیار خرسند است. باجو ۳ ژانویه سال ۲۰۰۲ و در مرحله نیمه نهایی جام حذفی ایتالیا مقابل پارما آسیب دید و درحالی که همه از بازگشت او به میدان ناامید شده بودند، ۷ روز بعد به زمین برگشت و بازدن ۲ گل همه هوادارانش را به حضور در جام جهانی امیدوار کرد. با این وجود تراپاتونی او را به تیم ملی ایتالیا دعوت نکرد تا اسطوره ۳۵ ساله ناامید شود. در غیاب باجو ایتالیا یک ناکامی دیگری را تجربه کرد. اما آسیب دیدگی هیچ گاه او را رها نکرده است. باجو حتی در آخرین عمل جراحی زانوی راست از داخل ۲۲۰ بخیه خورد تا تاندون پایش بهبود یابد. باجو هنوز اسطوره است، بدون شک!

منبع : روزنامه ابرار ورزشی