آیین، قند و عسل بابا

شاید شش سال پیش زمانی که مجموعه طنز بدون شرح از تلویزیون پخش می‌شد، کسی فکر نمی‌کرد امیر جعفری روزی یکی از بازیگران موفق تلویزیون و سینما در وادی طنز شود، اما امیر جعفری تنها در وادی طنز موفق نبود، زمانی که در ماه رمضان سال گذشته در مجموعه پربیننده «میوه ممنوعه» در نقش جلال فتوحی پسر علی نصیریان بازی کرد، همه به هنر او یقین پیدا کردند که امیر جعفری از جنس هنر است... در شهریورماه سال ۸۶، امیر جعفری و همسرش که او هم هنرمند است، صاحب یک پسر کاکل‌زری شدند که نامش را آیین گذاشتند... امیر جعفری این روزها بیش از پیش خوشحال است چرا که زندگی با پسر بانمکش و در کنار او بودن را به هر چیزی ترجیح می‌دهد. ما در اولین روزهای فروردین‌ماه سال ۸۷، علاوه بر عید دیدنی که به خانه امیر جعفری در یکی از کوچه‌های محله سعادت‌آباد رفته بودیم، تصمیم گرفتیم یک گزارش هم از این خانواده هنرمند تهیه کنیم، بازی پدر شیطون با پسر شیطون... پدری که در هنر بازیگوش است و هر نقشی را به خوبی ایفا می‌کند و حالا پس از سال‌ها تجربه در نقش‌های متفاوت با پسرش بازی می‌کند، نمی‌خواهیم در مقدمه خیلی از چیزها را فاش کنیم، گفتگویی با این زوج هنرمند انجام دادیم و همچنین گزارشی از بازیگوشی امیر و آیین هم تهیه کردیم، گرچه باید اشاره داشت که همسر امیر جعفری «ریما رامین‌فر» از قرار گرفتن مقابل دوربین خودداری کرد و به همین خاطر از خوانندگان خانواده‌سبز عذرخواهی کرد. اما به عنوان همسر امیر جعفری، بازیگری که حالا حالاها نقش‌آفرینی‌اش در مجموعه میوه ممنوعه از خاطره‌ها و یادها نمی‌رود، پاسخگوی پرسش‌های ما بود...
● آغاز بازیگری
از سال ۶۹ تا ۷۱ در کانون تئاتر تجربه بودم، پس از آن به مدت ۶ سال در این زمینه فعالیت کردم، اما نه خیلی حرفه‌ای، در این مدت نیز در دانشگاه تمرین کردم، تا این‌که در سال ۷۷ اولین کار حرفه‌ای‌ام را با نام «رقص کاغذ پاره‌ها» به کارگردانی آقای یعقوبی انجام دادم و به خاطر همان ایفای نقش، جایزه بهترین بازیگر تئاتر را در آن سال دریافت کردم. آن جایزه باعث شد که انگیزه‌ام دوچندان شود و تئاتر را جدی‌تر و حرفه‌ای‌تر ادامه دهم و همین طور هم شد تا جایی که در سال ۷۹ جایزه اول و در سال ۸۰ جایزه دوم جشنواره فجر را دریافت کردم، در سال ۸۱ به پیشنهاد تلویزیونی برای همکاری در مجموعه بدون شرح پاسخ مثبت دادم که فکر کنم کار بسیار درستی انجام دادم. فرهاد آئیش مرا برای بازی در بدون شرح انتخاب کرد، کسی که در فیلم سینمایی «مکس» هم در کنار او بازی کردم، او در تئاتر کارهایم را دنبال می‌کرد، خودش می‌گفت: امیر طنازیت باعث انتخاب تو در بدون شرح شده است، یادش بخیر... روزها چرا این قدر زود می‌گذرد.
● عشق من
تئاتر، عشق من است، اگر تئاتر، مرا تامین می‌کرد، شاید اصلا به تلویزیون و سینما رو نمی‌آوردم اما ما هنرپیشه‌ها که آب و هوا نمی‌خوریم، ما هم هزینه داریم. در حال حاضر هم تمامی تلاشم را بر روی تئاتر متمرکز کردم. چرا که تئاتر برایم جذاب‌تر و شیرین‌تر است.
● آشنایی و ازدواج به واسطه تئاتر
ریما رامین‌فر همسر امیر جعفری می‌گوید: ما در تئاتر با یکدیگر آشنا شدیم، فکر می‌کنم سال ۷۳ بود که در یک نمایش به عنوان دو جلاد با هم همکار شدیم و پیش از آن نیز یک سال در کلاس‌های آقای سمندریان، همکلاس بودیم.در آن زمان، امیر خیلی مرا راهنمایی می‌کرد و در زمینه تئاتر راهنمایی‌های او موثر و سازنده بود. (جعفری می‌گوید: البته راهنمایی‌های ریما بیشتر بود، او یک فرشته است که تنها دو بال کم دارد).
از رامین‌فر می‌خواهیم که خودش را بیشتر معرفی کند و او می‌گوید: لیسانس نمایش و فوق‌لیسانس کارگردانی دارم. کار حرفه‌ای‌ام را از سال ۷۶ با نمایش «شب بخیر مادر» آغاز کردم. سال ۷۷، «زمستان ۶۶» را کار کردم، در سال ۷۸، رقص کاغذپاره‌ها و سال ۷۹، نوشتن نمایشنامه «پس تا فردا» و بازی در آن که موفق به دریافت جایزه سوم نمایشنامه‌نویسی شدم در سال ۸۰، هم در «یک دقیقه سکوت» بازی کردم که جایزه دوم بازیگری را گرفتم.
پس از آن، بازی در نمایش زمزمه مردگان و گرفتن جایزه اول بازیگری، از کارهای تلویزیونی‌ام هم در سریال بدون شرح به عنوان نویسنده حضور داشتم، همان مجموعه‌ای که اولین کار تلویزیونی امیر بود. در سریال «من یک مستاجرم» به عنوان بازیگر حاضر بودم وتنها کار سینمایی‌ام فیلم «نان، عشق، موتور۱۰۰۰» است.
● کدام یک
امیر می‌گوید: تئاتر را از همه هنرها بیشتر دوست دارم، اما این دلیل نمی‌شود که به هنرهای دیگر علاقه‌ای نداشته باشم. اما همسرش چه نظری دارد: «هر سه را به یک اندازه دوست دارم، هیچ‌گاه خودم را مقید نکردم که از میان آنها یکی را به عنوان بهترین انتخاب کنم و تنها در آن حیطه فعالیت کنم.»
رامین‌فر می‌گوید: من و امیر حدود ۱۱ سال با هم همکار بودیم و به طور کامل نسبت به هم شناخت داشتیم سرانجام این ۱۱سال آشنایی به ازدواج ختم شد.
● خصوصیات امیر
هیچ کس مثل همسر یک فرد نمی‌تواند خصوصیات اخلاقی شوهرش را بیان کند و حالا رامین‌فر در مورد خصوصیات اخلاقی امیر برایمان می‌گوید: امیر، مهربان و خیلی خانواده‌دوست است، اما خب کم‌طاقت و گاهی اوقات عصبی است که البته هر انسانی گاهی اوقات عصبی می‌شود. و اما مشخصات رامین‌فر از زبان امیر جعفری: «هر چی بگم کم گفتم، مهربان، انسان‌دوست و از معدود افرادی که هیچ وقت خنده از لبانش محو نمی‌شود.»
اما بد نیست بازی امیر را از نگاه همسرش بنگریم: «به عقیده من امیر خیلی روان و راحت مقابل دوربین بازی می‌کند، تا جایی که بیننده احساس نمی‌کند که این بازیگر، نقش بازی می‌کند. به عبارتی در بازی امیر اغراق دیده نمی‌شود برای مثال بازی در میوه ممنوعه بود.
● کار در خانه
امیر در خانه کار می‌کند یا نه؟ همسرش می‌گوید: «تا زمانی که پسرمان به دنیا نیامده بود، امیر هیچ علاقه‌ای به کار در خانه نداشت، جز در مواقع بحرانی. اما با آمدن آیین، دیگر مجبور شد که بیشتر به من کمک کند و بیشتر در خانه بماند، گرچه حالا یکی از تفریحات او بازی با آقا پسرش است که ساعات زیادی از روزش را صرف آن می‌کند یعنی زمانی که از خواب بیدار می‌شود تا زمان بیرون رفتن از خانه، امیر و آیین را نمی‌توان از هم جدا کرد.
● و آیین جعفری
اگر تا سال گذشته به خانه این زوج می‌رفتی، احساس می‌کردی که سر و صدایی در این خانه نیست اما حالا کاملا وجود پسر خوشگل‌شان را حس می‌کنی. آیین جعفری پسر امیر جعفری، عشق بابا، ناز مامان... زن و شوهر بیشتر با این دیالوگ، پسرشان را صدا می‌زنند... از امیر می‌خواهیم بیشتر در مورد پسرش برایمان صحبت کند و او هم، همین کار را کرد:
راستش را بخواهید، ابتدا دوست داشتیم بچه‌مان دختر باشد، در واقع زیاد فرقی نمی‌کرد اما فکر می‌کردیم دختر باشد بهتر است اما پس از به دنیا آمدن این قندعسل دیدیم که هیچ فرقی نمی‌کند، هر کدومشون یک گلی هستند.
آیین یک نام قدیمی است، چند تا اسم کاندید کردیم که در نهایت «آیین» به معنای راه و روش انتخاب شد که به فامیلش هم می‌خورد، «راه و روش جعفری»...
وقتی آیین از خواب بلند می‌شود، بابا این شعر را با لهجه‌ای خاص برایش می‌خواند: «سلام سلام ستاره، همچین پسری کی داره، همچین خواب آلویی کی داره!.» امیر می‌گوید: وقتی از خواب بلند می‌شود تا یک ساعت ساکت است اما بعدش... دائم باید با او بازی کنی وگرنه... ضمن این‌که شازده، با خواب شب بیگانه است و باید تا صبح با او بازی کنیم و سپس دم صبح همه با هم بخوابیم. حالا خوبه کارمند نیستم وگرنه اخراج می‌شدم، تازه دم صبح با آقا می‌خوابیم، ظهرم بیدار می‌شویم اما اگر من و مادرش، صبح آن روز کار داشته باشیم که هیچی، پشت فرمان و جایی که باید برویم، خوابیم.»
با آیین، فوتبال بازی می‌کنم، توپ را جلوی روروئک می‌‌گذارم و او به دنبال توپ می‌رود، از قلقلک خیلی خوشش می‌آید و سریع می‌خندد. خداییش زیاد اهل گریه و این جور چیزها نیست جز این‌که غذاش کمی دیر بشه، چون مثل باباش شکمو است اما اصولا بچه ساکتی است به شرطی که همیشه باهاش بازی کنیم.
هم من نیمه‌شعبان به دنیا آمدم و هم پسرم... آیین شش شهریور سال ۸۶ به دنیا آمد، یعنی شش ‌شش هشتادوشش... روزی که ریما فارغ شد بیمارستان خیلی شلوغ و شب نیمه‌شعبان بود.
آیین هشت ماهه است، به شما گفتم که چگونه می‌خوابید، آن ساعات قبل از عیدش بود چون پس از عید سیستم آیین فرق کرده و منتظر می‌‌ماند من از سر تمرین تئاتر بیایم، تا با او بازی کنم بعد ساعت ۴ صبح تا ۶ صبح می‌خوابد، بچه سحرخیزی است، تقریبا نمی‌خوابد و به جایش ما را می‌خواباند!
● فعلا تئاتر
در حال حاضر بر روی یک تئاتر کار می‌کنم که به احتمال زیاد از اوایل خرداد در تئاتر شهر سالن قشقایی، به اجرا در خواهد آمد که در این تئاتر با پانته‌آ بهرام، سعید چنگیزیان، مسعود حجازی‌مهر همبازی‌ام، کیومرث مرادی کارگردانش می‌‌باشد و نغمه صمیمی‌‌ هم متن آن را نوشته است.
برای یک سریال که قرار است ماه رمضان ازیکی از شبکه‌ها پخش شود، پیشنهاد داشتم اما چون مشغول بازی در این تئاتر بودم، نتوانستم بروم.
با آقای جیرانی برای فیلم جدید سینمایی‌اش قرارداد بستم که در آن فیلم با مهناز افشار و رامبد جوان همبازی هستم.
● امیر جعفری در یک نگاه
او کارشناس مدیریت بازرگانی است، در کانون تئاتر تجربی سمندریان آموزش دید. فعالیت در سینما را با فیلم «نان، عشق و موتور ۱۰۰۰» به کارگردانی ابوالحسن داودی و بازی در کنار اکبر عبدی آغاز کرد.
فعالیت در تلویزیون را با مجموعه بدون شرح به کارگردانی مهدی مظلومی در سال ۸۱ اجرا کرد که در آن مجموعه زوج خوبی را با «فتحعلی اویسی» تشکیل داد. وی تجربه دستیار کارگردانی را در پروژه‌های زیستن، راز مینا و همچنین منشی صحنه در «زیستن» را در کارنامه هنری خود دارد.
نان، عشق و موتور ۱۰۰۰ به همراه قارچ سمی (مرحوم رسول ملاقلی‌پور)، تردست و جنایت (محمدعلی سجادی)، مکس سامان‌مقدم از کارهای بارز او در عرصه سینماست در میان مجموعه‌های تلویزیونی باید به نقش او در سریال‌های بدون شرح، کمربندها را ببندیم، من یک مستاجرم و بایرام اشاره داشت.
اما بازی او در دو نمایش مناسبتی برای ماه مبارک رمضان خیلی به چشم آمد، بازی در مجموعه برای آخرین بار کاری از اکبر منصور فلاح و بازی کنار یوسف تیموری، آرام جعفری، مهدی امینی‌خواه، سحر زکریا و... همچنین بازی در میوه ممنوعه بسیار به چشم آمد.از نمایش‌های او در صحنه تئاتر باید به رقص کاغذ پاره‌ها، شب‌های آدینیون، شب سیزدهم، در دل سنگ، یک دقیقه سکوت، رجیستور‌ها نمی‌میرند اشاره داشت، ضمن این‌که در دو تئاتر به کارگردانی همسرش هم بازی کرد. «پاییز» و «همان همیشگی»...
او در سال ۷۸ جایزه سوم بهترین بازیگر سال تئاتر را با بازی در رقص کاغذ پاره‌ها و در سال ۷۹ هم جایزه اول را به خاطر بازی در سکوت و رجیستور‌ها نمی‌میرند را از آن خود کرد.همچنین برای بازی در پاییز و همان همیشگی در سال ۸۰، جایزه دوم بهترین بازیگر جشنواره تئاتر را نصیب خود کرد.
● خنداندن هنر است
امیر جعفری می‌‌گوید: اصولا خنداندن مردم کار سختی است، بر همین اساس کار طنز کار مشکل و طاقت‌فرسایی به حساب می‌آید. اگر با این نیت که مردم را بخندانی جلو بروی مسلما موفق نخواهی شد. اما اگر خودت نقش را بگیری و سعی کنی در آن فضا باشی به ‌طور حتم راحت‌تر با مردم ارتباط برقرار می‌کنید. من پس از هر کاری که انجام می‌دهم، عکس‌العمل‌های مردم را می‌بینم، مردم ما تعارف ندارند. اگر راضی باشند صادقانه به زبان می‌آورند، اگر هم ناراضی باشند باز هم صادقانه می‌گویند.

منبع : مجله خانواده سبز