معمای ایران!

می‌گویند ماهی آخرین موجودی است که درکی از <آب> پیدا می‌کند، زیرا چنان در آب غوطه‌ور و غرق است که تصور هم نمی‌تواند بکند که در فضایی غیر از آنچه که هست زنده بماند، موجودات هوازی هم از هوا درکی ندارند، و در این میان انسان استثنا است که به واسطه عقل و قدرت ذهنی خود چنین درکی را پیدا کرده است.
با این توضیح فرض کنید که امروز انسانی را بیابیم که هیچگونه آشنایی‌ای با محیط موجود در ایران نداشته باشد. مثلا‌ً فردی از قبایل مرکزی آفریقا یا از میان جنگل‌های آمازون که نام ایران به گوشش هم نخورده باشد، (حتی نیازی نیست که این فرد اروپایی و واجد دانش و بصیرت علمی باشد) فرض کنید این شخص دیروز در ایران بود و یک روزنامه را باز می‌کرد و این چند خبر را با هم می‌خواند:
به ادعای مقامات رسمی ۱۵ میلیون نفر از مردم ایران ۲۰۰ درصد آنها) زیر خط فقر هستند (این آمار کاملا‌ احتیاط‌آمیز باید تلقی شود، برخی تا ۵۰ درصد مردم را زیر این خط برآورد می‌کنند)، به ادعای مقامات رسمی در ایران در سه‌ماهه زمستان، روزانه ۵/۱۶ میلیارد تومان گاز هدر داده شده است، ایران روزانه معادل ۵ میلیون بشکه نفت (با اضافه کردن گاز) تولید می‌کند، قیمت جهانی نفت به بشکه‌ای ۱۲۰ دلا‌ر رسید، مهم‌ترین شعار دولت اجرای عدالت است! و...
خوب اگر این فرد به منزل یک تهرانی از طبقه‌ای که بالا‌ی خط فقر است می‌آمد و آخرین فیش‌های گاز و برق آنها را ملا‌حظه می‌کرد که برای حدود دو ماه مصرف چنین نوشته است:
گاز بها؛ ۷۹۷/۴۵۶ ریال و یارانه پرداختی دولت ۱۲۳/۶۹۵/۲ ریال، برق؛ سهم مشترک ۷۳۶/۵۷ ریال، یارانه پرداختی دولت ۷۳۳/۳۹۶ ریال
به عبارت دیگر پول برق و گاز مصرفی برای دو ماه در این منزل مسکونی حدوداً ۵۱ هزار تومان و یارانه ادعایی پرداختی به آنان که از طبقه متوسط رو به بالا‌ هستند، در همین فاصله حدود ۳۱۰ هزار تومان است.
فرد ناظر با خود خواهد گفت عجب! یکی از دغدغه‌های این کشور واردات بنزین و سوخت است، این کشور سوخت و نفت زیادی تولید می‌کند، قیمت نفت سر به فلک زده است، ۲۰ درصد آنان زیر خط فقر هستند (در حالت خوشبینانه)، حداقل دو میلیون نفر آنان زیر خط خشن فقر یا گرسنگی هستند، روزانه ۵/۱۶ میلیارد تومان سوخت را هدر می‌دهند. (نه‌تنها استفاده نمی‌کنند، که هدر می‌دهند)، یکی از مشکلا‌ت آنان آلودگی هواست.
ادعا می‌کنند که مبالغ بسیار عظیمی را به طبقه مرفه خود یارانه برق و گاز می‌دهند که اگر دیگر یارانه‌ها را هم حساب کنیم، با آن می‌توان میلیون‌ها نفر را از فقر نجات داد و در عین حال شعار عدالت آنان همیشه به راه است.
علی‌رغم اینها متولیان امر کماکان مدعی‌اند که دستاوردهای علمی و پیشرفت‌های عظیمی دارند و در دنیا جزو پیشروها بوده‌و به لحاظ اخلا‌قی و عقلا‌نی خود را برترین قوم و ملت جهان می‌دانند و داعیه اصلا‌ح امور جهان و درانداختن نظمی نوین در عرصه بین‌الملل را دارند.
به نظر شما، این فرد ناظر چه قضاوتی را درباره جوی که جامعه ما را فراگرفته خواهد کرد؟ جوی که ظاهرا برای ما کاملا‌ عادی شده است و قدرت درک و فهم آن را نداریم. چگونه می‌تواند پرسش‌هایی را پاسخ دهد که جز به تناقض راه دیگری ندارد؟
معمای جامعه ایران را هیچ ذهن عادی قادر به درکش نیست، چه رسد که آن را حل کند، معمایی شامل مجموعه‌ای از تناقضات غیرقابل فهم و درک.

عباس عبدی

منبع : روزنامه اعتماد ملی