تغییرپذیری خلق در شرایط آب و هوایی و فصل‌های مختلف سال در جمعیت بهنجار

● مقدمه:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تغییرات آب و هوایی و فصلی در خلق جمعیت عمومی شهر تهران بوده است.
● مواد و روش کار:
۱۱۵ آزمودنی در فصل های چهارگانه ی سال و نیز در وضعیت های آب و هوایی مختلف، فهرست صفات خلقی، مقیاس اضطراب بک (BAI) و پرسش نامه ی افسردگی بک (BDI) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده های پژوهش تحلیل واریانس چند متغیره با مقیاس های تکرار شونده به کار برده شد.
● یافته ها:
این بررسی نشان داد که الگوی تغییرات خلقی مثبت، به ترتیب روال کاهش، عبارت از بهار، زمستان، پاییز و تابستان بوده است. این روند برای تغییرات خلقی منفی به صورت وارونه بود: تابستان، پاییز، زمستان و بهار. از نظر وضعیت آب و هوایی، باران بهاری همراه با افزایش خلق مثبت و کاهش خلقی منفی بود. در وضعیت بارانی، افراد مورد بررسی در این پژوهش از بهداشت روانی بهتری (نسبت به وضعیت های دیگر) برخوردار بودند. عوامل احتمالی دیگری که در این میان می توانند موثر به شمار روند، طرح شده اند. هیچ اثر اصلی یا تعاملی برای عامل جنسیت دیده نشد.
● نتیجه گیری: فصل های سال و وضعیت آب و هوا در تغییرات خلقی نقش دارند.

حسین کاویانی
نرگس کرم قدیری
نرگس ابراهیم خانی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی