پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا


استوای فقر


استوای فقر
می گویند آنکه می خندد هنوز خبر فاجعه را نشنیده است!راست می گویند!نمونه اش خودمان تا دیروز یا دور و بریهایمان تا به امروز!افراد زیادی هستند که هنوز ماهیت خطوط را نمی دانند.خطوطی که دائم در حال کشیده شدن اند و با هر خطی که به این دسته اضافه می شود,مشکلات و مصائب زندگی بیشتر خودش را نشان می دهد.
یکی از این خطوط معروف و در عین حال منفور و در همان حال مفید انگار,(!!!)خط فقر است...خطی که شاید قشر عظیمی از جامعه ی ما را در حیطه ی خودش قرار داده...خطی که همین نزدیکی ها در کمین شماست بدون آنکه خبر داشته باشید.
● خط فقر چقدر است؟
خط فقر طبق آخرین اخبار ۶۰۰ هزار تومان اعلام شده که با این حساب اکثر افراد جامعه مان زیر این خط قرار دارند و صد البته فقیر محسوب می شوند!آماردقیق افرادی که هم اکنون در جامعه ی ما زیر خط فقر قرار دارند,معلوم نیست!چون نمی شود خیلی به این ارقام اعتماد کرد.چیزی که چشمهای ما می بینند مطمئنا" دقیق تر از آن چیزی هستند که گوشهایمان می شنوند!
● شکافی که بیشتر می شود...
در یک تیتر جالب اینگونه می نویسد:"گسترش شکاف خط فقر با درآمد کارگران و کارمندان"و این شکاف تا کجا می خواهد گسترش پیدا کند؟تا کجا می خواهد مشکلات را از اینی که هستند تلخ تر کند؟این خبرگزاری در ادامه می نویسد:" اگر تاکنون تورم واقعی در دستمزد کارگران مدنظر قرار می‌گرفت و به نیروی کار توجه می‌شد، اکنون فاصله سبد هزینه و حقوق دریافتی با خط فقر فاصله فاحشی نداشت."(اگر)...این "اگر" ها حالا دردی را دوا نمی کنند.
اینجا باید واقع بین بود و باید ذکر کنم که واقع بینی با بد بینی تفاوت زیادی دارد پس این نوشته را به بد بینی متهم نکنید!ما با "اگر" هایمان زندگی می کنیم و همین باعث می شود که وقتی همه ی چیزهایی که نباید اتفاق می افتاد را در رو به رویمان می بینیم,دیگر هیچ راهی برای میان بر زدن پیدا نمی کنیم.
● مصری:"کاری نمی شود کرد!"
حالا که می دانیم خط فقر چقدر است,آیا می توانیم کاری کنیم؟آیا می توان امیدوار بود که اقدامی صورت پذیرد؟وزیر رفاه تمام این سوالها را با یک جمله ی کوتاه و عملا" دندان شکن پاسخ داده و آن این که:" در هیچ‌یک از مفاد قانونی کشور ذکر نشده چنانچه خط فقر x هزار تومان باشد، چه باید کرد!"پس از آنجایی که ذکر نشده کاری هم نمی شود کرد؟او در ادامه حرفش را به این صورت توجیه یا تفسیر کرده:" محاسبه‌ خط فقر در انواع تقسیمی خود برای برنامه‌ریزان کشور خوب است، اما این ‌که به مردم بگوییم اگر ۳۰۰ هزار تومان حقوق بگیرید، فقیر هستید، به‌جز آن‌که از نظر روانی برای آن‌ها ایجاد مساله می‌کند، چه فایده‌ای دارد؟
"از جهاتی هم که به قضیه نگاه کنیم "مصری" درست می گوید!چرا که وقتی کاری نمی شود کرد,وقتی که دستها همچنان بسته است,اعلام چنین آماری تنها برای خانواده ها جنگ روانی ایجاد می کند و بس!مصری در ادامه این چنین بیان کرده که:"بنابراین چون با ارائه‌ی این خط نمی‌توان کاری انجام داد، آن را تنها به مراجع رسمی ارائه می‌کنیم."
● راه حلی هست؟
اگر بخواهیم وارد جزئیات موضوع شویم مسائل اقتصادی و قانون های عجیب آن پیش رویمان قد علم می کنند,در ادامه اش هم قوانینی که خیلی وقتها "چرایی" شان برایمان سوال است...اما به فرض اینکه من و شما از قوانین اقتصادی چیزی نمی دانیم, آیا نباید وقتی با چنین آماری رو به رو می شویم راه حلی را هم در کنارشان ببینیم؟مطمئنا" راه حل هایی هست که کم کم خودشان را نشان خواهند داد ولی اینکه بشنویم که ارائه ی چنین آماری تنها اطلاع رسانی است و فایده ای ندارد, باعث می شویم کمی دلسرد بشویم,کمی نگرانمان می کند و وقتی با خودمان فکر می کنیم که :"یعنی این هم مهم نیست؟" باز هم کمی می ترساندمان...
اوضاع اقتصادی خانواده ها چندان چنگی به دل نمی زند...حالا می فهمیم که زیر خط فقر بودن یعنی درآمد زیر ۶۰۰ هزار تومانی که خیلی ها زندگیشان را با همین درآمد می چرخانند.این دانستن شاید به قول "مصری" بیشتر نگرانمان می کند,به خصوص حالا که می شنویم راه حل ها در دست تفکر اند و...همین دانستن نگرانمان می کند.افراد زیادی بودند که به درآمد ماهی ۵۰۰ هزار تومانشان دل خوش بودند و حالا چشمانشان نگران است.حالا که داریم به لحظه های پر خرج زندگی نزدیک می شویم حالا که بچه ها لباس نو می خواهند و قیمت ها سر به فلک کشیده اند,حالا,داریم به یک خانواده اشاره می کنیم و می گوییم شما زیر خط فقر زندگی می کنی!هیچ می دانستی؟و این خبر خوبی نیست.
در کنار این اخبار چرا راه حل ها به سادگی در دستانمان جا نمی گیرند؟چرا هر بار,با هر آماری میزان نگرانی های مان افزایش پیدا می کند.یک زبان همه فهم وجود ندارد که بگوید راه حل کجاست یا بگوید اگر راه حلی نیست می توان اوضاع را بهبود بخشید
.با یک عدد,خیلی از افکار مشوش شدند.افکاری که دارند روزهای پر التهابشان را با اقتصادی بیمار می سنجند و سر شان را به نشانه ی "چه کنم" تکان می دهند.
افکاری که راه حل را جستجو می کنند,راه حلی که در دور دست ترین نقطه قرار دارد و هنوز دیده نمی شود.خط فقر کشیده شد و حالا هر کس خودش را در یک طرف این خط می بیند.این خط ها چیزهای عجیبی هستند.خیلی عجیب اند.
نسیم اسلام پور
منبع : مجله اینترنتی نگاهانه


همچنین مشاهده کنید