مقایسه میزان آنتی ژن ویژه پروستاتی در افراد وازکتومی شده با افراد وازکتومی نشده

● مقدمه:
روش‌های دایمی پیشگیری از بارداری شامل وازکتومی و توبکتومی می‌باشند که از این میان وازکتومی به دلیل روش آسان و عوارض کم، دارای اهمیت است. از طرفی این روش به عنوان یکی از ریسک فاکتورهای مورد بحث در کانسر پروستات مطرح شده است. بنابراین هدف بر آن است تا با مقایسه افراد وازکتومی‌شده و وازکتومی نشده تاثیر این روش در ایجاد این عارضه مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد.
● روش کار:
این بررسی، مطالعه‌ای از نوع مورد - شاهدی می‌باشد که بر روی ۱۵۰ نفر فرد داوطلب (۵۰ نفر وازکتومی‌شده با سابقه ۵ ساله و ۱۰۰ نفر وازکتومی نشده) به منظور تعیین میزان آنتی ژن ویژه
پروستاتی از سال ۱۳۸۲ لغایت ۱۳۸۳ در شهر اراک صورت گرفته است. در این مطالعه افراد وازکتومی ‌شده از نظر میزان آنتی ژن ویژه پروستاتی با گروه کنترل مقایسه شدند. بعد از خون‌گیری ، نمونه خون جهت تعیین مقدار آنتی ژن ویژه پروستاتی به آزمایشگاه ارسال شد، و میزان آن با روش الایزا تعیین گردید. اطلاعات به دست آمده با استفاده ازآزمون‌های آماری تی و کای دو تجزیه و تحلیل شد.
● نتایج:
در این مطالعه در مقایسه دو گروه افراد وازکتومی ‌شده و وازکتومی نشده افراد وازکتومی ‌شده دارای میـزان آنتی ژن ویژه پروستاتی بالاتری نسبت به گروه وازکتومی نشده بودند که این مقدار از نظرآماری معنادار می‌باشد (۰۱۷/۰= p). در بررسی ارتباط آنتی ژن ویژه پروستاتی با سن در دو گروه وازکتومی‌شده و وازکتومی نشده ، میزان آنتی ژن ویژه پروستاتی با افزایش سن افزایش می‌یابد. در بررسی ارتباط آنتی ژن ویژه پروستاتی با اندکس توده بدنی، سیگار‌و سابقه خانوادگی سرطان پروستات، ارتباط معنی‌داری یافت نشد.
● نتیجه گیری:‌
در بررسی ارتباط میزان آنتی ژن ویژه پروستاتی و وازکتومی دیده شد که وازکتومی و افزایش سن هر دو میزان آنتی ژن ویژه پروستاتی را افزایش می‌دهند. ولی در بیان این مطلب که وازکتومی به تنهایی عامل خطرساز اساسی در بروز کانسر پروستات است انجام مطالعات بیشتر و در ابعاد وسیع تر پیشنهاد می گردد.

محمودرضا باغی نیا
ابوالفضل صفری
افسانه آخوندزاده
محمود ابراهیمی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی