مجارستان، سرزمین رودهای پرآب

مهم ترین تحول صورت گرفته در بخش میراث فرهنگی کشور مجارستان طی چند سال گذشته اعطای مجدد مسوولیت حفاظت از بناهای یادبود به حوزه فرهنگ کشور است. بخش مذکور به مدت چندین دهه از بخش فرهنگ مجزا بود. سیاست میراث فرهنگی مجارستان بر اصل استفاده مداوم و طولانی از امکانات فرهنگی استوار است.
به عبارت دیگر سیاست مذکور نحوه استفاده و بهره برداری از املاک فرهنگی را به شیوه ای تنظیم کرده است که در آن دولت کمترین دخالت را داشته و در عین این که جلوگیری از وارد آمدن خسارت به چنین میراث هایی را نیز تضمین کرده است، حفاظت از میراث فرهنگی کشور بر عهده دولت و بخش خصوصی است. حفاظت از میراث فرهنگی اولویت مهم دولت به شمار می رود. اجرای طرح توسعه ای به کتابخانه ها، موزه ها و بایگانی ها اجازه داده است تا علاوه بر دستیابی به فناوری اطلاعات از اینترنت با هزینه ناچیز نیز استفاده کنند. طرح مذکور همچنین دیجیتالی کردن میراث های بسیار مهم ملی و نمایش آن از طریق شبکه جهانی اینترنت را به اجرا درآورده است. برای مثال، نمایشگاه مجازی از گنجینه های ملی از طریق شبکه اینترنت به معرض دید گذاشته شده و از طریق کتابخانه الکترونیکی مجارستان می توان آثار بسیار مهم ادبی این کشور را مطالعه کرد. کتابخانه دیجیتالی با عنوان
John Von Neumann نقش محوری را در این طرح ایفا می کند. فرهنگستان ادبیات دیجیتالی پروژه ای ویژه بوده که در قالب موزه ادبی ارایه می شود. موزه مذکور با نویسندگان مشهور برای نمایش آثارشان روی شبکه اینترنت قرارداد منعقد می کند. مولفان کشور ماهانه چهار برابر حداقل ارزش حقوق شان را دریافت می کنند. مجارستان به مساحت ۹۳۰۳۰ کیلومتر مربع، کشوری است در اروپای شرقی و از معدود کشورهای اروپایی است که با دریاهای آزاد جهان احاطه نشده است. این سرزمین از شمال با اسلواکی، از شمال شرقی با اوکراین، از شرق و جنوب شرقی با رومانی، از جنوب با جمهوری یوگسلاوی و ترادی و از غرب با اسلوونی و اتریش همسایه است. این کشور سرزمین رودهای پرآب و زیباست. دانوب، تیسا، دراوا، رابا و کوروش از مهم ترین رودهای این کشور به شمار می آیند.
مجارستان در اولین سده های میلادی بخشی از امپراتوری روم به شمار می رفت. حاکمان اولیه این سرزمین را اسلاوها تشکیل می دادند، اما بعد از شکست از امپراتوری مقدس روم از حکومت کنار رفتند، در قرون ۱۷ و ۱۸ امپراتوری عثمانی و اتریش مشترکا زمام آن را در دست گرفتند اما در سال ۱۶۸۶ از تصرف ترکان عثمانی خارج شد و سرانجام در سال ۱۷۳۹ به اتریش سپرده شد.در سال ۱۸۴۹ و پس از کشمکش های میان اتریش و انقلابیون به رهبری فرانسوا ژوزف، جمهوری مستقل مجار تشکیل شد. از سال ۱۸۴۹ تا ۱۹۱۹ استقلال مجارستان با فراز و نشیب های فراوانی روبه رو شد، تا این که در سال ۱۹۱۹ و به علت بی ثباتی این کشور کمونیست ها به رهبری بلاتون زمام حکومت را در دست گرفتند. مجارها، اقوام و نژاد اصیل مردم، حدود هزار و صد سال پیش از منطقه دریای خزر و دریای سیاه به منطقه مجارستان معاصر رسیدند.
مجارستان سرزمین رودهای دوقلو بودا(Buda) و پست(Pest) و دارای دشت های وسیعی است که تا مرزهای اوکراین ادامه دارند. این کشور میراث دار امپراتوری اتریش- مجار بوده و همواره به عنوان پلی میان بسیاری از کشورهای اروپایی مطرح شده و تاثیری ویژه بر فرهنگ های همجوار خود داشته است. مجارها نزدیک به ۹۴ درصد از کل جمعیت ساکن را تشکیل می دهند. سه درصد از مابقی جمعیت متعلق به کولی ها (Rama) است. اما همین اقلیت دارای سبک خاصی از موسیقی محلی است که شهرتی جهانی را به وجود آورده است. این موسیقی ترکیبی از نواهای هنری با ملودی های یونانی، عربی، ایرانی، ترکی، اسلاوی، رومانیایی، آلمانی، فرانسوی، اسپانیایی، سلتی و در یک کلام برآیندی از موسیقی شرق و غرب است.
حدود ۵۵ درصد از جمعیت این کشور مسیحی، کاتولیک و حدود ۲۰ درصد پروتستان هستند. نکته قابل ملاحظه در مورد مجارستان را می توان به ساکنان منطقه شمال غربی آن نسبت داد: مردمی که در منطقه ای به نام «یاس» زندگی کرده و خود را ایرانی الاصل نامیده و یزد را خواهرخوانده خود می دانند.
زبان مجاری برخلاف سایر زبان های اروپایی که منشا هند و اروپایی دارند، ریشه ای فینو- یوگریک
(Fino- Vegric) دارد.حدود ۱۵ میلیون نفر در دنیا به این زبان صحبت می کنند که سهم مجارستان تنها ۱۰ میلیون نفر است و مابقی در هفت کشور دیگر دنیا مخصوصا در رومانی قرار دارند.
باز هم می توان نام ایران را در اولین سطح وام واژه های زبان و فرهنگ مجار دید، آنجایی که اکثر لغات زبان مجاری ریشه ای ایرانی به خود گرفته است. همچون «ساز» که در فارسی «صد» و «ارز» که در فارسی «هزار» خوانده می شود. شهر بوداپست ششمین شهر بزرگ اتحادیه اروپا با قدمتی سه هزار ساله و با جمعیتی حدود دو میلیون نفر قلب اروپای شرقی محسوب می شود. این شهر در سال ۸۷ میلادی پایگاه مهم سوق الجیشی ارتش روم به شمار می رفت. بوداپست از دو شهر مجزا، بودا و پست تشکیل شده که در سال ۱۳۶۱، شهر بودا پایتخت مجارستان شد و در نهایت در سال ۱۸۶۱ با ادغام این دو شهر نام «بوداپست»، تنها و آخرین نام این شهر قرار گرفت. کاخ سلطنتی یابود اواری پالوتا که در سال ۱۲۱۴ بنا شد و محل اقامت پادشاه بلادی چهارم بود، از دیدنی های بسیار زیبای این سرزمین است.
موزه تاریخ بوداپست، موزه لودویک و موزه ملی مجارستان، کلیسای ماتیاس، خط متروی بوداپست، میدان هوشوک تده و ساختمان پارلمان از جمله بناهای دیدنی بوداپست به شمار می روند.

منبع : روزنامه سرمایه