القای رسیدگی اووسیت های تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus) با استفاده از فاکتور رشد شبه انسولین- یک (IGF-I) در شرایط in vitro

در این تحقیق، برای بررسی چگونگی دخالت محور رشد در رسیدگی جنسی تاس ماهی ایرانی، به بررسی in vitro اثر فاکتور رشد شبه انسولین- یک (IGF-I) در القای رسیدگی اووسیت ها و مقایسه آن با اثر هورمون استرویید جنسی DHP، هورمون گنادوتروپین انسانی (hCG) و هیپوفیز تاس ماهی ایرانی پرداخته شد. همچنین اثر استفاده از این فاکتور به عنوان پیش تیمار هورمون های DHP و hCG در القای رسیدگی جنسی اووسیت های تاس ماهی ایرانی که با پدیده GVBD همراه است، مورد مطالعه قرار گرفت. این بررسی ها بر روی دو دسته اووسیت تاس ماهی ایرانی در دو مرحله رسیدگی جنسی متفاوت با توجه به موقعیت هسته آنها (PI<۰.۰۷ و PI>۰.۱) انجام شد. در هر دو موقعیت هسته ای، IGF-I در مقادیر استفاده شده GVBD را القا کرد. میزان القای GVBD توسط IGF-I در مقادیر ۱۰ng/ml و ۱۰۰ بیش از میزان القای آن توسط DHP در مقدار ۱۰ng/ml در موقعیت غشایی (PI<۰.۰۷) بود. در موقعیت هسته در حال مهاجرت (PI>۰.۱) نیز مقادیر ۱۰۰ng/ml و ۱۰۰۰ IGF-I دارای تأثیر بیشتری نسبت به مقادیر ۱۰ng/ml و ۱۰۰ DHP بود. در عین حال مقدار ng/ml ۱۰۰۰ DHP در هر دو موقعیت هسته ای بیشترین میزان تاثیر در القای GVBD داشت. مقدار ۱۰ng/ml IGF-I در موقعیت هسته غشایی و مقادیر ۱۰۰ و ۱۰۰۰ آن در موقعیت هسته در حال مهاجرت دارای تأثیر بیشتری در القای GVBD نسبت به مقادیر استفاده شده hCG بوده است. هیپوفیز در هر دو موقعیت هسته ای دارای تأثیر بیشتری نسبت به مقادیر استفاده شده IGF-I داشت. پیش تیمار کردن اووسیت ها با IGF-I در مقادیر ۱۰۰ng/ml و ۱۰۰۰ نسبت به عدم پیش تیمار آنها با IGF-I میزان القای GVBD را پس از تیمار اووسیت ها با DHP در غلظت ۱۰۰ng/ml در هر دو موقعیت هسته ای افزایش داد. این تأثیر در مورد hCG فقط در مرحله هسته در حال مهاجرت با مقدار ۱۰۰۰ng/ml IGF-I و در مقادیر ۱۰۰IU/ml و hCG۱۰۰۰ دیده شد (P<۰.۰۵). نتایج این تحقیق برای اولین بار در یک گونه ماهی غضروفی استخوانی نشان داد که IGF-I در القای رسیدگی جنسی اووسیت ها موثر است. همچنین نتایج نشان داد که IGF-I می تواند به طور مستقیم و همچنین در ارتباط با سایر هورمون های محور رسیدگی جنسی، القای GVBD را فراهم کند.

برزان بهرامی کمانگر
باقر مجازی امیری
محمدجواد رسایی
بهروز ابطحی
محمود بهمنی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی