تلفن ، مشکل همیشگی تهران

به جرات می‌توان ادعا کرد که سال‌هاست که مردم تهران از دسترسی به ساده‌ترین دستگاه مخابراتی در دنیای ارتباطات با مشکل مواجهند. فروش فیش و انتظارهای چندین ساله برای دریافت یک خط تلفن، موضوعی عادی در بین شهروندان تهرانی است.
به جرات می‌توان ادعا کرد که سال‌هاست که مردم تهران از دسترسی به ساده‌ترین دستگاه مخابراتی در دنیای ارتباطات با مشکل مواجهند!
فروش فیش و انتظارهای چندین ساله برای دریافت یک خط تلفن موضوعی عادی در بین شهروندان تهرانی است . مسئله‌ای که باعث به وجود آمدن بازار سیاه و دلال بازی در این عرصه گشته است .
این مسائل در حالی اتفاق می افتد که با توجه به آمار ، در حدود ۳۰% تلفنهای ثابت ایران ، در تهران جود دارد و تهران با ضریب نفوذ تلفن ثابت ۳۱% ، بالاترین ضریب نفوذ تلفن در ایران را دارا می باشد .
با وجود این آمارها مشکلات شهروندان تهرانی همچنان وجود دارد . مهندس میرزابابایی" ساکن خیابان وزیری پور در این باره می گوید :" بیش از ۱۸ ماه است که از شرکت مخابرات استان تهران فیش خریداری کرده ام و با وجودی که امکانات سوییچ در مرکز تلفن شهید قدوسی وجود دارد ، هنوز تلفن خود را دریافت نکرده ام ." وی می افزاید به دلیل کمبود تلفن در این خیابان ، نرخ خرید تلفن آزاد در حدود ۹۰۰ هزار تومان ( بیش از ۹ برابر ودیعه دریافتی توسط شرکت مخابرات استان تهران ) می باشد ! در تماسی که برای تایید این سخنان با معاون مرکز شهید قدوسی به عمل آمد ایشان حاضر به پاسخگویی در این زمینه نشد .
علاوه بر مشکلات اینچنینی که دلیل آن کمبود امکانات ذکر می شود ، مشکلات دیگری نیز در ارائه خدمات به مشترکین تهرانی وجود دارد . مهندس یوسف زاده ساکن میدان خراسان در این باره می گوید :" حدود یکسال پیش منزل خود را در محدوده مرکز تلفنی تغییر دادم ، با این وجود و علیرغم پیگیریهای گسترده موفق به تغییر مکان تلفن قبلی خود نشدم " .
مشکلاتی از این دست نشان می دهد که شبکه مخابراتی استان تهران در تمامی جهات پیشرفت لازم را نداشته است .
اضافه کردن ظرفیت سوییچها در مراکز تلفنی امری است که به سادگی امکان پذیر است ، اما این تنها بخش کوچکی از کل ماجراست و اصل سرویس دهی به مشترکین تلفن ثابت ، به مسائل کابل کشی مربوط است که به نظر می رسد بزرگترین مشکل شرکت مخابرات استان تهران در این زمینه باشد .
هرچند این مشکل با استفاده از تکنیکهای جدید به راحتی قابل حل است ، اما متاسفانه از این تکنولوژیها در شرکت مخابرات استان تهران به صورت بسیار محدود استفاده شده است .
تکنولوژیهایی همچون PCM و یا کافوهای نوری ( تکنولوژی که ۱۰ سال از آغاز استفاده آن در شبکه های مخابراتی می گذیرد و طبق اخبار، شرکت مخابرات استان تهران سال گذشته تنها در مرکز شهید قندی از آن استفاده کرد ) راه حلهای ارزان قیمت و سریعی هستند که این مشکل را به سادگی برطرف می کنند .
استفاده از تکنولوژیهای قدیمی و رده خارج در شبکه تلفن ثابت کشور و به خصوص شرکت مخابرات استان تهران یکی دیگر از معضلات این بخش می باشد .
برای مثال می توان به ارتقا سیگنالینگ مراکز تلفنی کشور به سیگنالینگ شماره ۷ ( SS۷ ) که هزینه بسیاری برای شرکت مخابرات در بر داشت اشاره کرد . سیگنالینگ شماره ۷ مزایای بیشماری دارد که مهمترین آنها سیستم نمایشگر شماره تماس گیرنده ( Caller ID ) و شماره گیری سریع می باشد . این تکنولوژی در سال ۱۹۸۰برای مراکز دیجیتال طراحی گردید و از سوی دیگر اکثر مراکز دیجیتال ایران پس از سال ۱۹۸۷ و اکثرا در دهه ۹۰ میلادی خریداری شده اند اما متاسفانه با وجود استفاده از مراکز دیجیتال در ایران ، سیگنالینگ شماره ۷ پس از ۱۰ سال استفاده شد که این امر در وهله اول ضررهای هنگفتی به شرکت مخابرات وارد کرد .
از سوی دیگر راه اندازی سوییچهای ISDN در ایران در حالی که این تکنولوژی جزو تکنولوژی های شکست خورده در جهان محسوب می شدو بیش از ۱۵ سال از عمر آن می گذرد ، جای سوال فراوان دارد . با توجه به تجربه جهانی کاملا مشخص بود که این پروژه در ایران نیز شکست خواهد خورد اما متاسفانه شاهد راه اندازی این سوییچها با هزینه های هنگفت در مراکز تلفن بودیم .
مهندس خسروی ، مدیر عامل محترم شرکت مخابرات استان تهران در باره سرویس ISDN در تهران به ایسنا گفته است : " اکنون توانایی ‌١٥ هزار خط برای واگذاری وجود دارد که بر خلاف انتظار، استقبال چندانی از آن نشد و در پی آن اکنون کمتر از ‌١٠٠ نفر مشترک این سرویس وجود دارد. "
این آمار نشان می دهد که با وجود ظرفیت ایجاد شده از طرف شرکت مخابرات ، مردم تمایل چندانی به استفاده از این سرویس رده خارج ندارند .
عدم رعایت حقوق مشترکین یکی دیگر از مشکلات شرکت مخابرات استان تهران می باشد . برای مثال در سال گذشته شاهد بیش از ۶۰ مورد عملیات موسوم به کابل برگردان در مراکز تلفن شهر تهران بودیم ( درتهران کلا ۸۲ مرکز مخابراتی وجود دارد!!! ) . علاوه بر این تغییرات مدام شماره های مشترکین تلفن در تهران یکی از بزرگترین معضلات مشترکین تهران می باشد که شاید مهمترین دلیل آن ، انتخاب راههای کوتاه مدت برای واگذاری خطوط به مشترکین تهرانی است . یکی از راه حلهایی که در چند سال گذشته توسط شرکت مخابرات ایران استفاده شده است ، تغییر محدوده مراکز بوده است به این ترتیب که محدوده مرکز بدون ظرفیت را با ظرفیت خالی مراکز همجوار پوشانیده است. این راه حل از دو طریق تغییر محدوده جغرافیایی مرکز با ظرفیت خالی و یا انتقال خطوط مرا کز با ظرفیت مازاد به MDF مراکز بدون ظرفیت از طریق فیبر نوری امکان پذیر شده است . این روش در کوتاه مدت مشکل برخی مشترکین را حل می کند ، اما در بلند مدت و زمانی که نیاز به ظرفیت در مراکز مقصد وجود داشته باشد یا مرکز مبدا توسعه پیدا کرده باشد ، شماره تلفن مشترکین مرکز مقصد تغییر پیدا خواهد کرد که این موضوع نادیده گرفتن حقوق مشترکین می باشد .
از سوی دیگر جدا از زمانی که مشترکین برای دریافت تلفن باید انتظار بکشند ، مدت زمان زیادی برای عودت دادن تلفنهای خریداری شده و پس گرفتن ودیعه باید انتظار کشید. برای مثال شخصا در آبان ماه ۸۲ درخواست عودت ودیعه تلفنی که در مرکز شهید مدنی در اختیار داشتم را کردم و با وجودی که تلفن در همان روز قطع شد ، اما تا ۱۵ اسفند ماه منتظر دریافت ودیعه بودم که پس از کسر ۱۰۰۰۰۰ ریال جریمه و مبلغی بابت کارکرد در آذر ماه و بهمن ماه (!) چک مربوطه را در اختیارم گذاشتند ! این در حالی بود که در تمامی اتاقها و اداره ها ، شعارهایی در جهت بهبود خدمات رسانی به مردم به چشم می خورد !
به هر شکل مشکلاتی از این دست نشان می دهد که هنوز راه بسیاری تا هدمات رسانی درست به مردم در شرکت مخابرات وجود دارد .
از سوی دیگر با وجود تمام تلاشهای انجام شده برای بالا بردن ظرفیت تلفن ثابت درتهران به نظر می رسد که پایتخت سیاسی ، اقتصادی ، علمی ، فرهنگی و ... ایران نیاز به امکانات ارتباطی گسترده تری دارد که شایسته است از سوی مدیران و سیاست گذاران این بخش مورد توجه قرار گیرد .

منبع : اخبار فن‌آوری اطلاعات ایتنا