آزمایش متقاضیان کار

بسیاری از کارفرمایان و صاحبان مشاغل علاقه مند هستند تا از مجموعه ای از آزمایش ها و آزمون ها نسبت به تعیین صلاحیت متقاضی کار، تصمیم گیری کنند. این آزمون ها می تواند شامل آزمایش مهارت ها، هوش و ذکاوت، روانشناسی، شخصیت، صداقت، توانایی های جسمی، پزشکی و حتی کسب اطمینان از عدم اعتیاد متقاضی کار به مواد تخدیرکننده باشد.
هر آزمایش می تواند بر صحت و سقم انتخاب نیروی متقاضی کار و تطابق توانایی های وی با شغل و سمت مورد نظر تاکید کند. بنابراین فهرست کردن ویژگی های غیرقابل شناسایی متقاضیان کار در مراحل پر کردن پرسشنامه استخدامی و یا مصاحبه می تواند به عنوان اهداف کارفرما از هر آزمایش و یا استخدام موقت و دوره آزمایشی به حساب آید.
دوره آزمایشی یک مسیر دوسویه است و همان گونه که برای کارفرمایان و صاحبان مشاغل به نتایجی منجر می شود، می تواند برای متقاضی کار نیز حاوی دستاوردهایی باشد. از جمله نتایجی که می توان برای یک متقاضی کار در پایان دوره آزمایشی متصور شد، یکی که مهمتر از همه است بر آورده شدن انتظارات وی از شرایط و محیط کار است. این انتظارات می تواند از تامین اولین نیازهای فرد خواستار کار که همان حقوق و مزایا است، شروع و در سطوح بالاتر به تامین نیازهای انسانی وی اعم از جلب احترام دیگران، داشتن روابط صمیمی، کسب موقعیت اجتماعی و رشد و شکوفایی خاتمه یابد. بنابراین دوره آزمایشی را می توان فرصت قابل بازگشت برای آغاز یک همکاری دانست و بررسی کاربردی برخی موضوعات در این حوزه خالی از لطف نخواهد بود:
▪ آزمایش مهارت
آزمایش مهارت که شناخته شده ترین آزمایش های استخدامی به حساب می آید، می تواند به سادگی یک آزمایش تایپ و پیچیدگی مستندسازی طراحی یک برنامه نرم افزاری باشد. عدم آزمون متقاضی کار با توجه به اظهارات و توانایی های درج شده در پرسشنامه استخدامی موجب ناآگاهی از قابلیت های واقعی متقاضی کار شده و طبعاً در تنظیم سطح توقع از عملکرد وی ایجاد اشکال می کند و این موضوع منبع اصلی واکنش هایی می شود که جهت حل و فصل آن باید مدیر، انرژی زیادی صرف کند.
تعیین سطح مهارت نیروی جدید به همکاران این اجازه را می دهد تا در تنظیم سرعت کار و فعالیت خود با وی، مطابق با واقعیت عمل کنند و این نکته به یکپارچگی فعالیت ها و روندهای کاری در مجموعه کمک می کند.
▪ آزمایش هوش و ذکاوت روانشناسی و شخصیت شناسی
برخی از صاحبان مشاغل از تست های نگاشته شده برای این منظور استفاده می کنند که دارای قالب چند گزینه ای است. عده ای دیگر نیز چنین آزمایشی را به صورت مشاهده رفتار و واکنش نیروی جدید در شرایط مختلف کار مورد بررسی قرار می دهند. باید در نظر داشته باشید که تهیه و تنظیم و نیز تفسیر چنین آزمون هایی نیازمند تخصص بوده و حاصل فعالیت یک کارشناس است.
اما نتیجه چنین آزمایش هایی به شناسایی توانایی ها و قابلیت های متقاضی کار می انجامد و در نتیجه مدیر مجموعه را قادر می سازد تا وی را در شرایط و موقعیت های مشخص برای کسب بالاترین بهره وری برای سازمان انتخاب و مامور کند. به عنوان مثال:
- استفاده از افرادی که دارای نکته سنجی هستند، جهت بازرسی.
- استفاده از افرادی که دارای ویژگی حرکتی هستند در حوزه های عملیاتی کار و تهییج نیروها.
- بهره برداری از افراد دارای قوای فکری و ذهنی در حوزه های برنامه ریزی و...
آنچه که در این قبیل آزمایش ها حائز اهمیت است، دقت در عدم تهاجم به حوزه خصوصی افراد است زیرا چنین تهاجمی اگر به عنوان فرهنگ سازمانی شما در ذهن نیروی کار تصویر شود، موجب نوعی احساس بد پنهان نسبت به مجموعه می شود که اصولاً پیامدهای خوبی به همراه ندارد.
▪ آزمایش پزشکی
این آزمایش نیز جهت تطابق توانایی های جسمی متقاضی کار با نوع کاری که بر عهده وی گذارده می شود، تاکید دارد. بدیهی است تعیین صلاحیت در این زمینه نیز بر عهده پزشک متخصص و به صورت تاییدیه سلامت به کارفرما اعلام می شود.
▪ آزمایش عدم اعتیاد به مواد مخدر
برای کسب اطمینان از عدم اعتیاد نیروی جدید کار به مواد تخدیرکننده و آسودگی از پیامدها و حاشیه های ناشی از آن می توان با معرفی نیروی کار به مراکز آزمایشگاهی از چنین موضوعی اطمینان حاصل کرد.
در پایان لازم به ذکر است باید از انجام برخی آزمایش هایی که به تحقیر متقاضی کار منجر می شود، احتراز کرد زیرا آشکار است نمی توان از فردی که مثلاً فاقد انگشتان دست است، به عنوان یک تایپیست استفاده کرد.
همچنین توجه داشته باشید که ناتوانی افراد در برخی حوزه ها که ارتباطی به شغل مورد نظر ندارد، هیچ گاه مانعی جهت همکاری با وی و بهره وری از دیگر توانایی ها و قابلیت های او ایجاد نکند زیرا به هر حال هر کسی دارای نقاط ضعف مخصوصی است و هنر مدیریت در استفاده از توانایی ها و استعدادهاست نه حسرت خوردن به خاطر ناتوانی ها. از طرفی گل بی عیب فقط خداست. این طور نیست؟

ترجمه و تالیف: محمد سالاری

منبع : روزنامه سرمایه