بخشی و ایمن بودن درمان Bath PUVA در درمان ویتیلیگو

● مقدمه:
ویتیلیگو یک بیماری اختلال پیگمانتاسیون اکتسابی است که در نتیجه تخریب ملانوسیت ها رخ می دهد و از شیوع ۱% بین مردم جامعه برخوردار است. هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی و ایمن بودن روش Bath PUVA در درمان بیماران مبتلا به ویتیلیگو می باشد.
● مواد و روش ها:
این مطالعه به روش مطالعه مداخله ای و به صورت آینده نگر انجام شد. ۳۸ بیمار مبتلا به ویتیلیگو که در طی سال ۱۳۸۰ منوط به دارا بودن شرایط ورود و عدم وجود معیارهای خروج تعریف شده درمان Bath PUVA قرار گرفتند. میزان پاسخ درمانی به صورت رپیگمانتاسیون بعد از درمان تعریف می گردد که توسط پزشک تعیین شده است و به ۴ گروه برگشت بیش از ۷۵% (عالی)، ۷۵-۵۰ درصد (خوب)، ۵۰-۲۵ درصد (متوسط) و کمتر از ۲۵% (ضعیف) تقسیم می شود. در ضمن عوارض جانبی درمان نیز ثبت گردید.
● یافته ها:
از ۳۸ بیمار شرکت کننده در مطالعه ۲۶ نفر پاسخ درمانی ضعیف، ۱۰ نفر پاسخ درمانی متوسط و ۲ نفر پاسخ درمانی خوب داشتند و هیچ موردی از پاسخ درمانی عالی دیده نشد و میانگین پاسخ درمانی بیماران ۲۳.۵% بود. در این مطالعه ارتباط معناداری بین سن، جنس و مدت زمان بیماری با میزان بهبودی مشاهده نشد ولی به نظر رابطه ای بین تعداد جلسات درمانی و همچنین محل درگیری با میزان بهبودی موجود است (P.Value<۰.۰۰۵). در این مطالعه عوارض کوتاه مدت بعد از درمان عبارت بودند از سوختگی سطحی ۳ نفر (۷%)، اریتم ۳نفر (۷%) و تاول ۱ مورد (۲.۵%). با توجه به محدود بودن مطالعه و پیگیری در مورد عوارض بلند مدت این روش درمانی نمی توان اظهار نظر کرد.
● نتیجه گیری و توصیه ها:
بهبودی با درمان Bath PUVA تنها با محل درگیری و تعداد جلسات فتوتراپی انجام شده و رابطه معناداری داشته است و رابطه معناداری بین سن و جنس، مدت بیماری با میزان بهبودی وجود ندارد. این امر درباره عوارض درمانی هم صحیح است و رابطه ای بین جنس، سن و تعداد جلسات با عوارض بدست نیامد.

فرشاد فرنقی
حسن صیرفی
امیرهوشنگ احسانی
رضا محمدرباطی
پانته آ ابراهیم پور

منبع : پایگاه اطلاعات علمی